ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
Πρὸς τοὺς ἀπανταχοῦ Ὀρθοδόξους.

Κρατώμεν τῆς ὁμολογίας, ἥν παρελάβομεν ἄδολον, παρά τηλικούτων ἀνδρῶν, ἀποστρεφόμενοι πάντα νεωτερισμόν, ὡς ὑπαγόρευμα τοῦ Διαβόλου.Ὁ δεχόμενος νεωτερισμόν, κατελέγχει ἐλλειπή τὴν κεκηρυγμένην Ὁρθόδοξον πίστην.
Ἀλλ’ αὔτη πεπληρωμένη ἤδη ἐσφράγισται, μὴ ἐπιδεχόμενη μήτε μείωσιν, μήτε αὔξησιν, μήτε ἀλλοίωσιν, καὶ ὁ τολμών ἤ πράξαι ἤ συμβουλεύσαι ἤ διανοηθήναι τοῦτο, ἤδη ἠρνήθη τὴν πίστιν τοῦ Χριστού, ἤδη ἐκουσίως καθυπεβλήθη εἰς τὸ αἰώνιον ἀνάθεμα, διὰ τὸ βλασφημεῖν εἰς τὸ Πνεύμα τὸ Ἅγιον, ὡς τάχα μὴ ἀρτίως λαλήσαν ἐν ταῖς Γραφαῖς καὶ Οἰκουμενικαῖς Συνόδοις…Ἄπαντες οὐν οἱ νεωτερίζοντες ἤ αἰρέσει ἤ σχίσματιἐκουσίως ἐνεδύθησαν κατάρα ὡς ἰμάτιον (Ψαλμ-ΡΗ’18), κἄν τε Πάπαι, κἄν τε Πατριάρχαι, κἄν τε κληρικοί, κἄν τε λαϊκοί, κἄν Ἄγγελος ἐξ Οὐρανοῦ.

Ἄνθιμος ἐλέω Θεοῦ Ἀρχιεπίσκοπος Κων/πόλεως Νέας Ρώμης ἤ Οἰκουμ. Πατρ.
Ἰερόθεος ἐλέω Θεοῦ Πάπας καὶ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας καὶ πᾶσης Αἰγύπτου.
Μεθόδιος ἐλέω Θεοῦ Πατριάρχης Ἀντιοχείας.
Κύριλλος ἐλέω Θεοῦ Πατριάρχης Ἰεροσολύμων.
Καὶ αἱ περὶ αὐτοὺς Ἱεραὶ Συνόδοι.
Ἐν Κωνσταντινούπολει τὸ σωτήριον ἔτος 1848.

Κύριε Κύριε, οὐ τῷ σῷ ὀνόματι προεφητεύσαμεν,

«....πολλοὶ ἐροῦσίν μοι ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, Κύριε Κύριε, οὐ τῷ σῷ ὀνόματι προεφητεύσαμεν, καὶ τῷ σῷ ὀνόματι δαιμόνια ἐξεβάλομεν, καὶ τῷ σῷ ὀνόματι δυνάμεις πολλὰς ἐποιήσαμεν; καὶ τότε ὁμολογήσω αὐτοῖς ὅτι Οὐδέποτε ἔγνων ὑμᾶς· ἀποχωρεῖτε ἀπ' ἐμοῦ οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν (Κατά Ματθ. 21-24) 2)

Δεν είστε θύμα, είστε θύτης. κ. Πρωθυπουργέ, !!!!

Δεν είστε θύμα, είστε θύτης. κ. Πρωθυπουργέ, !!!!
ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΊΝΕΤΕ, Κ. ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΈ;

μη πλανάσθε· ούτε πόρνοι ούτε ειδωλολάτραι ούτε μοιχοί

Ο Απόστολος Παύλος λέει «…μη πλανάσθε· ούτε πόρνοι ούτε ειδωλολάτραι ούτε μοιχοί ούτε μαλακοί ούτε αρσενοκοίται 10 ούτε πλεονέκται ούτε κλέπται ούτε μέθυσοι, ου λοίδοροι, ουχ άρπαγες βασιλείαν Θεού ου κληρονομήσουσι. 11 και ταύτά τινες ήτε· αλλά απελούσασθε, αλλά ηγιάσθητε, αλλά εδικαιώθητε εν τω ονόματι του Κυρίου Ιησού και εν τω Πνεύματι του Θεού ημών.» (Α’ Κορ.6:9-11).

ΑΓΑΠΗ ΕΝ ΑΛΗΘΕΙΑ

ΑΓΑΠΗ ΕΝ ΑΛΗΘΕΙΑ..ΚΑΤΑ ΤΟΝ Γ.ΦΛΩΡΟΦΣΚΥ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΗΤΑΝ [ Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΕΠΙ ΤΩΝ ΣΥΧΡΟΝΩΝ ΤΟΥ ΚΑΙ Η ΤΡΑΧΥΤΙΤΑ ΤΟΥ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ].Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΚΡΙΝΕΙ ΚΑΙ ΔΙΚΑΖΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΛΥΤΡΩΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΝΗΡΟ. ΑΥΤΗ ΕΙΝΕ Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ -ΣΤΑΥΡΟΥ - ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΛΟΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΣΜΟΣ.

έλειπαν 13 ολόκληρες ημέρες,

Όσο κι αν ψάξετε, σε οποιοδήποτε αρχείο των ελληνικών ληξιαρχείων, δεν πρόκειται να βρείτε ούτε έναν Έλληνα ή Ελληνίδα που να έχει καταχωρηθεί με ημερομηνία γέννησης από 16 έως 28 Φεβρουαρίου 1923! Αυτό αποκαλύπτει ο κ. Διονύσης Σιμόπουλος, Διευθυντής του Ευγενιδείου Πλανηταρίου. Όχι, φυσικά, γιατί δεν.... είχαμε ούτε μία γέννα σε μία ολόκληρη περίοδο 13 ημερών, αλλά γιατί απλούστατα το 1923 είχε μόνο 352 ημέρες"! Όπως εξηγεί ο κ. Σιμόπουλος, από τον Φεβρουάριο του 1923, έλειπαν 13 ολόκληρες ημέρες, δηλαδή το διάστημα μεταξύ 16 και 28 Φεβρουαρίου, ο ήλιος αποκοιμήθηκε, καί ξύπνησε μετά από 13 μέρας..

ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ' ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω»

Ο Απόστολος Παύλος μας λέγει: «ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ' ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω». Τολμηρό αυτό που μας λέγει ο απόστολος Παύλος! «ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ»!! Φαντάζεστε αυτούς που αρέσκονται εις τα θαύματα να έβλεπαν άγγελο να τους λέγει «ακολουθήστε το νέο ημερολόγιο των Παπών της Δύσεως»!!! Εως και αυτόν τον ίδιο τον Παύλο θα αναθεμάτιζαν!!!

Εσύ σε ποια Εκκλησία ανήκεις;

‎"Κρείττων γὰρ ἐπαινετὸς πόλεμος εἰρήνης χωριζούσης Θεοῦ· καὶ διὰ τοῦτο τὸν πραῢν μαχητὴν ὁπλίζει τὸ Πνεῦμα, ὡς καλῶς πολεμεῖν δυνάμενον" Γρηγόριος ο Θεολόγος «Εσύ σε ποια Εκκλησία ανήκεις; Σε αυτήν του Βυζαντίου, της Ρώμης, της Αντιόχειας, της Αλεξάνδρειας ή της Ιερουσαλήμ;;;;; Τότε ο δίκαιος απάντησε σοφά: «Ο Κύριός μας Χριστός χαρακτήρισε Καθολική Εκκλησία εκείνη την Εκκλησία, η οποία διατηρεί την αληθινή και ομολογιακή παρακαταθήκη της πίστης.!!!!!! αγίου Μαξίμου Ομολογητού:

δύο μορφές ταπεινώσεως

«Υπάρχουν δε δύο μορφές ταπεινώσεως, όπως ακριβώς και δύο μορφές υπερηφάνειας. Η πρώτη υπερηφάνεια είναι όταν εξουθενώνει κανείς τον αδελφό του, όταν τον εξευτελίζει σαν να μη είναι τίποτα και θεωρεί τον εαυτό του ανώτερό του. Αν αυτός που θα πέσει σε αυτήν την υπερηφάνεια δεν φροντίσει γρήγορα με τη κατάλληλη προσοχή και επιμέλεια να διορθωθεί σιγά -σιγά φτάνει στην δεύτερη υπερηφάνεια και καταντά να υπερηφανεύεται απέναντι στον ίδιο τον Θεό και να πιστεύει πως οτιδήποτε κατορθώνει οφείλεται στις δυνάμεις του και όχι στον Θεό. Πραγματικά αδελφοί μου, κάποτε είδα έναν που είχε καταντήσει στην ελεεινή αυτή κατάσταση. Στην αρχή αν του έλεγε κανένας αδελφός κάτι τον έφτυνε και έλεγε: ‘’Ποιος είναι αυτός; Δεν αξίζει κανένας παρά μόνο ο Ζωσιμάς και οι μαθητές του’’. Μετά άρχισε να εξευτελίζει και αυτούς και να λέει: ‘’Δεν αξίζει κανένας παρά μόνο ο Μακάριος’’. Και μετά από λίγο άρχισε πάλι να λέει: ‘’Τι είναι ο Μακάριος; Τιποτένιος, μόνο ο Βασίλειος και ο Γρηγόριος αξίζουν’’. Μετά από λίγο άρχισε και αυτούς να τους εξευτελίζει λέγοντας: ‘’Τι είναι ο Βασίλειος και τι είναι ο Γρηγόριος; Τιποτένιοι. Μόνο ο Πέτρος και ο Παύλος αξίζουν’’. Του λέω: ‘’Πραγματικά αδελφέ μου και αυτούς θα τους απορρίψεις’’. Πιστέψετε με, μετά από λίγο καιρό άρχισε να λέει: ‘’Τι είναι ο Πέτρος και ο Παύλος; Τιποτένιοι. Μόνο η Αγία Τριάδα αξίζει’’. Μετά υπερηφανεύτηκε και εναντίον του ίδιου του Θεού και έτσι έχασε τα λογικά του. Για αυτό πρέπει να αγωνιζόμαστε αδελφοί μου, εναντίον της πρώτης υπερηφάνειας για να μην καταλήξουμε μετά από λίγο στην τέλεια υπερηφάνεια».

(Αββά Δωρόθεου, Έργα Ασκητικά, Διδασκαλία περί ταπεινοφροσύνης, σελ. 129).

ΤΟ ΝΕΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΩΣ ΘΗΡΙΟ !!!!

Ἰδού τί γράφει εἰς τήν «ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ» σελίς 4, ὁ κλεινός Πατριάρχης Ἱεροσολύμων Δοσίθεος:

«Τέσσαρα μεγάλα θηρία ἐγέννησεν ὁ ΙΣΤ’ αἰών: Τήν αἴρεσιν τοῦ Λουθήρου, τήν αἴρεσιν τοῦ Καλβίνου, τήν αἴρεσιν τῶν Γιεζουβιτῶν, (Ἰησουιτῶν. Τάγμα θανάτου τοῦ Πάπα. Σκοπός του ἡ διάδοσις τοῦ Παπισμοῦ καί ἡ ὑποταγή ὅλων ὑπό τόν Πάπα) καί τήν αἴρεσιν τοῦ Νέου Καλενδαρίου· (Σ.σ. ἡμερολογίου). … κατά δέ τῆς αἱρέσεως τοῦ Νέου Καλενδαρίου ἀπεφάνθη ἡ ἐν Κων/πόλει μεγάλη Οἰκουμενική Σύνοδος τῶ 1593».Ο ΙΕΡΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΙΚΟΔΗΜΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗ Δοσίθεος: ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΙ ΤΟ ΝΕΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΩΣ ΘΗΡΙΟ !!!!.


Ο ΑΓΙΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΜΑΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ ΣΥΧΝΑ ΣΤΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΓΡΑΠΤΑ ΤΟΥ ΔΟΣΙΘΕΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ Ο ΙΔΙΟΣ ΑΠΟΚΑΛΕΙ ΙΕΡΟ..

.

Ο ΔΟΣΙΘΕΟΣ ΗΤΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΣΠΑΝΙΟΤΑΤΗ ΜΟΡΦΩΣΗ. Η ΔΩΔΕΚΑΒΙΒΛΟΣ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑ ΕΙΔΙΚΑ ΓΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥΣ.

ὀφθαλμὸν μὲν ἐκκόψωμεν

Βαδίζοντες δὲ τὴν ἀπλανῆ καὶ ζωηφόρον ὁδόν, ὀφθαλμὸν μὲν ἐκκόψωμεν σκανδαλίζοντα· μὴ τὸν αἰσθητόν, ἀλλὰ τὸν νοητόν· οἷον ἐὰν ὁ ἐπίσκοπος ἢ ὁ πρεσβύτερος, οἱ ὄντες ὀφθαλμοὶ τῆς Ἐκκλησίας, κακῶς ἀναστρέφωνται καὶ σκανδαλίζωσι τὸν λαόν, χρὴ αὐτοὺς ἐκβάλλεσθαι. Συμφέρον γὰρ ἄνευ αὐτῶν συναθροίζεσθαι εἰς εὐκτήριον οἶκον, ἢ μετ' αὐτῶν ἐμβληθῆναι, ὡς μετὰ Ἄννα καὶ Καϊάφα, εἰς τὴν γέενναν τοῦ πυρός.

Ὁ ἅγιος Θεόδωρος Στουδίτης, ἀκολουθώντας τὸ Μ. Ἀθανάσιο, ἀπαγορεύει τὴν «κοινωνία» ὄχι μόνο μὲ αἱρετικούς, ἀλλὰ καὶ μὲ ἐκείνους ποὺ ἐπικοινωνοῦν μὲ αἱρετικούς. Λέγει:
«τοῦ τε Ἁγίου Ἀθανασίου προστάσσοντος μηδεμίαν κοινωνίαν ἔχειν ἡμᾶς πρὸς τοὺς αἱρετικούς, ἀλλὰ μὴν μηδὲ πρὸς τοὺς κοινωνοῦντας μετὰ τῶν ἀσεβῶν»
(Ἐπιστολαί, 466, l.17-18).

Καὶ ὁ Πατριάρχης Κων/πόλεως, ἅγιος Γερμανὸς ὁ νέος, συμβουλεύει τὴν ἀποχὴ τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας μὲ ἐκείνους τοὺς «ὀρθόδοξους» ποὺ κοινωνοῦσαν μὲ τοὺς Λατίνους. Συμβούλευε ἀκόμα τους λαϊκούς, νὰ φεύγουν ὁλοταχῶς ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς, ποὺ ἔδειξαν ὑποταγὴ στοὺς Λατίνους, καὶ μήτε σὲ Ἐκκλησία ποὺ ἐκεῖνοι λειτουργοῦν νὰ πηγαίνουν, μήτε νὰ παίρνουν εὐλογία ἀπὸ τὰ χέρια τους. Καλύτερα νὰ προσεύχεστε μόνοι στὰ σπίτια σας, παρὰ νὰ συγκεντρώνεστε στὴν ἐκκλησία μαζὶ μὲ τοὺς Λατινόφρονες κληρικοὺς καὶ λαϊκούς.http://www.facebook.com/photo.php?fbid=328244863964089&set=o.425047610867614&type=1&theater.

διῶκτες τῆς ᾿Εκκλησίας τοῦ Χριστοῦ;

Τί συμβαίνει στούς διῶκτες τῆς ᾿Εκκλησίας τοῦ Χριστοῦ; ῾Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς .
Ρωτήστε τον διώκτη της Εκκλησίας Σαύλο (Σαούλ), τί του συνέβη. «Σκληρόν σοι προς κέντρα λακτίξειν» (Πράξεις 26, 14), του είπε ο Κύριος και ο Σαύλος βαπτίστηκε και έγινε ο Παύλος, ο Απόστολος.
Τί συνέβη στον Ηρώδη, τον πρώτο διώκτη των χριστιανών; Τί συνέβη στον Ιουλιανό τον Παραβάτη.; Πέθαναν και οι δύο με φρικτό θάνατο, ενώ οι θεοστυγείς δολοπλοκίες τους εναντίον του Χριστού διαλύθηκαν σαν καπνός.
Αλλά έτσι συνέβαινε πάντα στην ιστορία: κάποιοι διώκτες μεταστρέφονταν στον χριστιανισμό, ενώ άλλοι πέθαιναν με φρικτούς θανάτους. Πάντοτε οι προσπάθειες του ενός ή του άλλου χριστιανομάχου εκμηδενίζονται, διαλύονται σαν καπνός.
Όταν ο αυτοκράτορας Αδριανός επιτέθηκε στην Ιερουσαλήμ, ήθελε να εκδικηθεί τους Ιουδαίους και τους χριστιανούς, διότι δεν ξεχώριζε τους χριστιανούς από τους Ιουδαίους. Διασκόρπισε τους Ιουδαίους σε όλο τον κόσμο κι έκτισε έναν ειδωλολατρικό ναό στο σημείο όπου βρισκόταν ο Ναός του Σολομώντος. Επίσης μετονόμασε την Ιερουσαλήμ «Αϊλία», με βάση το όνομα του «Αΐλιος» και απαγόρευσε σε οποιονδήποτε να ονομάζει την πόλη αυτή Ιερουσαλήμ. Έκτισε ναό προς τιμήν του φαύλου Ερμή στον Γολγοθά, άλλον ναό για τον Δία πάνω από τον τάφο του Κυρίου κι έναν ναό προς τιμήν του Άδωνη, στη Βηθλεέμ.
Πράγματι πόσο τραγικό θα ήταν, για τους χριστιανούς εκείνης της εποχής, να βλέπουν τα ιερά τους προσκυνήματα να χλευάζονται κατ’ αυτόν τον τρόπο! Αλλά όμως στο τέλος τί συνέβη; Ο αυτοκράτορας Αδριανός βρήκε φρικτό θάνατο και όσο για τους ειδωλικούς ναούς του, αυτοί κατακρημνίστηκαν την εποχή των θεοστέπτων αγίων βασιλέων Κωνσταντίνου και Ελένης, της αυτοκράτειρας μητέρας του. Στη θέση τους ανεγέρθηκαν περικαλλείς χριστιανικοί ναοί, που μέχρι σήμερα στέκουν ακλόνητοι!
«Σκληρόν σοι προς κέντρα λακτίζειν». Ω, πόσο μάταιη και χαμένη είναι κάθε μάχη εναντίον του Χριστού!
(Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς,

«Ἔστι κακή ὁμόνοια, καί καλή διαφωνία

Ὁ μεγάλος θεολόγος τοῦ ΙΕ αἰῶνος, ‘Ιωσήφ ὁ Βρυέννιος λέγει: «Ἔστι κακή ὁμόνοια, καί καλή διαφωνία. Ἔστι σχισθῆναι καλῶς καί ὁμονοῆσαι κακῶς. Οἷς γάρ ἡ φιλία ἀπωλείας πρόξενος, τούτοις τό μῖσος ἀρετῆς ὑπόθεσις γίνεται. Καί κρείσσων ἐμπαθοῦς ὁμονοίας, ἡ ὑπέρ ἀπαθείας διάστασις. Καλόν τό εἰρηνεύειν πρός πάντας, ἀλλ’ ὁμονοοῦντας πρός τήν εὐσέβειαν. Ἡ γάρ εἰρήνη μετά μέν τοῦ ἰδίου καί πρέποντος, κάλλιστον ἐστι κτῆμα καί λυσιτελέστατον, μετά δέ κακίας, ἤ δουλείας ἐπονειδίστου, πάντων αἴσχιστον καί τε καί βλαβερώτατον. Ἐπεί οὐδείς δύναται κτήσασθαι τήν ἀγάπην τῶν πονηρῶν καί κακῶν, χωρίς κακίας καί πονηρίας. Μεγάλη δέ ἀρετή τοῦ δικαίου, ὅταν ἔχη τούς τοῦ Θεοῦ ἐχθρούς, ἐχθρούς, καί τούς αὐτοῦ φίλους, φίλους, ὥσπερ μεγάλη κακία ἁμαρτωλοῦ, ὅταν τούς τοῦ Θεοῦ φίλους ἔχη ἐχθρούς, καί τούς ἐχθρούς αὐτοῦ φίλους (Ἰωσήφ Βρυεννίου, Τά Εὑρεθέντα, Τόμος Β, σελ. 22)

Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2012

«ΔΙΑ ΤΗΣ ΑΠΑΤΗΣ» (η δημιουργία ενός πράκτορα της Μοσάντ) Ένα βιβλίο Του Βίκτωρα Οστρόφσκι Χώρα Η.Π.Α. Γλώσσα Αγγλικά Εκδότης Wilshire Press Inc. (2002) Σελίδες 372 ISBN-10: 0971759502 ISBN-13: 978-0971759503 Επιμέλεια βιβλιοκριτικής Θωμάς Φ. Δρίτσας Ο Βίκτωρ Οστρόφσκυ γεννήθηκε την 28η Νοεμβρίου, 1949 στο Έντμοντον της Αλμπέρτα, ΗΠΑ. Πρόκειται για πρώην αξιωματούχο της Μοσάντ, γεννημένο στον Καναδά, αναθρεμμένο στο Ισραήλ, και συγγραφέα 2 βιβλίων για την Μοσάντ. Ο Βίκτωρ Οστρόφσκυ μεγάλωσε στο Ισραήλ και κατετάγη στο σώμα IDF-Israeli Defense Forces (Ισραηλινές Δυνάμεις Αμύνης) λίγο πριν κλείσει τα 18. Κατά την διάρκεια της θητείας του, πήρε για σύζυγό του την Μπέλλα, την παιδική του αγάπη. Μέχρι να καταταγεί στην Μοσάντ (Μυστικές Υπηρεσίες του Ισραήλ), ο Βίκτωρ είχε γίνει Αντιπλοίαρχος, υπεύθυνος του τμήματος δοκιμών οπλικών συστημάτων του Ναυτικού. Μεταξύ άλλων, εισήγαγε τον πύραυλο εδάφους-εδάφους «Harpoon» σε πυραυλάκατους, καθώς και την εγκατάσταση του αντιπυραυλικού συστήματος «Vulcan» επί των πυραυλακάτων. Από το 1982 μέχρι το 1984 ήταν σπουδαστής στην ακαδημία της Μοσάντ, και αξιωματικός συγκέντρωσης στοιχείων (katsa) από τον Οκτώβριο του 1984 μέχρι τον Μάρτιο του 1986. Το 1990 δημοσίευσε το βιβλίο «By Way of Deception» (Δια της απάτης) – μία αφήγηση του χρόνου που έζησε μέσα στην Μοσάντ. Ο Βίκτωρ αρνήθηκε να χρησιμοποιήσει ψευδώνυμο, δηλώνοντας πως αν ήθελε να κρυφτεί, δεν θα έγραφε το βιβλίο που ο ίδιος πίστευε πως ήταν απαραίτητη πράξη, για να σταματήσει η διαφθορά εντός της Υπηρεσίας. Το βιβλίο πραγματεύεται την αληθινή ιστορία της Μοσάντ όπως την είδε ο Οστρόφσκυ, στο πρώτο μέρος του οποίου περιγράφει τις εμπειρίες του με την οργάνωση. Αρχίζει από το σημείο όπου ο Βίκτωρ πρωτοπροσεγγίζεται από την Μοσάντ κατά την διάρκεια της θητείας του στις Δυνάμεις Αμύνης του Ισραήλ, όπου υποβάλλεται σε πολυάριθμα τεστ, ακόμα και ψυχολογικά. Αν και αρχικά είχε απορρίψει την προσφορά για εκπαίδευση ως νεοσύλλεκτος, ο Οστρόφσκυ τελικά δέχεται, και εγγράφεται σε μία τάξη υποψηφίων της Μοσάντ, περνώντας από εκπαίδευση ειδικότητας. Έχοντας τελειώσει επιτυχώς την εκπαίδευσή του, ο Οστρόφσκυ αρχίζει να εργάζεται ως katsa (αξιωματικός υποθέσεων). Ο συγγραφέας καταγράφει λεπτομερώς την ένταξή του και την άνοδό του στις ένοπλες δυνάμεις. Το βιβλίο εστιάζει κυρίως στην περιγραφή της εκπαίδευσης στην οποία ο ίδιος και οι άλλοι είχαν υποβληθεί, και μετά, παραθέτει περιγραφές από ορισμένες επιχειρήσεις στις οποίες είχε ο ίδιος αναμιχθεί. Το βιβλίο πράγματι αναδεικνύει την αποφασιστικότητα των νεοσυλλέκτων και την αφοσίωση που έχουν τα μέλη της Μοσάντ. Ο συγγραφέας κάνει άριστη δουλειά με το βιβλίο αυτό. Κάνει οικονομία στα λόγια του, αλλά δεν βουλιάζεις μέσα σε στεγνή πληροφόρηση. Το γεγονός πως προσθέτει και τα συναισθήματα πίσω από τους λόγους που κατετάγη, και πίσω απ’ όλα όσα πέρασε, δίνουν στο βιβλίο περισσότερο σφρίγος, απ’ ότι αν ήταν μια απλή αφήγηση ενός ερευνητή δημοσιογράφου. Σε όλη την διάρκεια του βιβλίου, ο Οστρόφσκυ αποκαλύπτει λεπτομέρειες των εσωτερικών διεργασιών της ίδιας της Μοσάντ. Ο Οστρόφσκυ δηλώνει πως η Μοσάντ έχει πρόσβαση στους Εβραίους βοηθούς της σε όλο τον κόσμο, τους οποίους ονομάζει sayanim (ενικός: sayan). Οι υπηρεσίες τους μπορούν να απαιτηθούν με ελάχιστη προειδοποίηση, και ερωτήσεις δεν επιτρέπονται. Εξ αιτίας αυτού, η Μοσάντ δεν χρειάζεται παρά 30-40 ενεργούς αξιωματικούς υποθέσεων ανά πάσα στιγμή. Εξηγεί επίσης τις διαφορετικές λειτουργίες του κάθε τμήματος, και πώς διεκπεραιώνονται οι διασυνδέσεις με ξένες υπηρεσίες πληροφοριών. Καθώς προοδεύει ως katsa, ο Οστρόφσκυ βιώνει μια αυξανόμενη απογοήτευση με την οργάνωση και την ηγεσία της, και αρχίζει να αμφισβητεί τα κίνητρά της. Αυτό έχει ως συνέπεια την παραίτησή του από την Μοσάντ, Το αποκορύφωμα ήταν η παραίτησή του από την Μοσάντ, όταν τον κατέστησαν αποδιοπομπαίο τράγο μιας αποτυχημένης απόπειρας συλλήψεως υψηλόβαθμων αξιωματικών της Παλαιστινιακής απελευθερωτικής οργάνωσης (PLO). Το βιβλίο αφιερώνει το δεύτερο ήμισύ του σε άλλες επιχειρήσεις της Μοσάντ, που έγιναν μεταξύ 1971 και 1985, συμπεριλαμβανομένης και της «Επιχειρήσεως Σφίγξ» - μια επιχείρηση της Μοσάντ όπου είχαν επιστρατευτεί Ιρακινοί πυρηνικοί επιστήμονες κατά την παραμονή τους στο Παρίσι να συγκεντρώσουν πληροφορίες για τον Ιρακινό πυρηνικό αντιδραστήρα “Osiraq”, κάτι που κατέληξε στην Ισραηλινή αεροπορική επιδρομή το 1981. Ένα από τα πιo σημαντικά στοιχεία του βιβλίου είναι ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζει την πανταχού παρούσα αλλά εντελώς αυτόνομη οργάνωση που λέγεται Μοσάντ. Αυτό που υπογραμμίζεται στο βιβλίο είναι ο τρόπος που λειτουργεί η Μοσάντ, πρωτίστως για τους δικούς της στόχους και προγράμματα, και όχι απαραιτήτως για τα στενότερα συμφέροντα του Ισραήλ. Μάλιστα, κάποιες από τις ενέργειές της είχαν στραφεί εντελώς εναντίον των συμφερόντων του Ισραήλ, μεταξύ των οποίων και η διακινδύνευση της ειρηνευτικής διαδικασίας. Είναι όπως λέει εκείνο το σοφό ρητό: «Η απόλυτη εξουσία διαφθείρει απόλυτα».... Ο τίτλος του βιβλίου είναι μια εσφαλμένη μετάφραση εκείνου που ο Οστρόφσκυ ισχυρίζεται πως ήταν το πρώην σύνθημα της Μοσάντ: be-tahbūlōt ta`aseh lekhā milkhamāh (Εβραϊκά: בתחבולות תעשה לך מלחמה, δηλαδή, «διότι, με την σοφή συμβουλή πρέπει να κάνεις τον πόλεμό σου: και εν τω πλήθει των συμβούλων υπάρχει ασφάλεια»*, όπου η απάτη αντικαθιστά την «σοφή συμβουλή») . *(Παροιμ. 24:6 μετά κυβερνήσεως γίνεται πόλεμος, βοήθεια δε μετά καρδίας βουλευτικής.) Το 1990 το Ισραήλ προσπάθησε να διακόψει την πώληση του βιβλίου, μέσω μιας προκαταρκτικής δικαστικής απόφασης. Ήταν η πρώτη φορά που ένα κυρίαρχο κράτος προσπαθούσε να σταματήσει την έκδοση ενός βιβλίου σε ένα άλλο κυρίαρχο κράτος. Η απαίτηση όμως αυτή απορρίφθηκε από τα δικαστήρια των Ηνωμένων Πολιτειών. Ανάμεσα στις πολύκροτες αποκαλύψεις που οδήγησαν το Ισραήλ να επιδιώξει την απαγόρευση του βιβλίου ήταν η κατηγορία του Οστρόφσκυ πως η Μοσάντ είχε αρνηθεί να μοιραστεί τις πληροφορίες που είχε για μια προσχεδιασμένη αποστολή-αυτοκτονία στην Βυρητό, κάτι που οδήγησε στον θάνατο 241 Αμερικανούς πεζοναύτες το 1983.


  • Δέν είναι περούσιος ΛΑΟΣ, Κάποτε ήσαν περούσιοι τό λέει ή Παλιά Διαθήκη...
    Τέλος πάντον έδώ παίζεται ένα παιχνίδη τών Έββραίων γιά νά δηκαιολογούν άκόμα καί τά αίσχη τους, πώς είναι.? Ό ΛΑΟΣ ό Εύλογημένος, ή (( Περούσιος )),,,
    Είναι Λαός Χωρίς Πατρίδα, καί έπημαίνουν διά τίς ~ Βίας ~ καί όλον Τών καταραμένων δηνάμεων νά λένε πώς έχουν πατρίδα δική τους Τήν Παλαιστήνη..άπλά Ζούσαν Γύρω άπό τόν τότε κόσμο στά διάφορα στρώματα τίς ΓΗΣ.

  • Τό Χρηματηστήριο δέν παίζη παράξενα παιχνίδια,,,,εύθέως είναι  παιχνίδια θανάτου, καί σφαγμού, όποτε θέλουν σέ άνεβάζουν δηλ΄ ( Όταν άνεβάζουν κάπιο δικό τους, κ΄ είσαι μέσα στό κόλπο άνεβαίνης κ΄ έσύ Τυχεράκια..) Ότάν κατεβάζουν τό Χρηματηστήριο πάντα γιά άδικελόγητους Λόγους Χάνεσε στήν άββυσο, άφού πρώτα φεύγουν όλοι ή καλοπροέρετη Δική τους ένωρίτερα....

















    . έτσι δοιηκούνε μιά ίσχυρή οίκονομοία στόν Κόσμο μέ άπάτες...
«ΔΙΑ ΤΗΣ ΑΠΑΤΗΣ»
(η δημιουργία ενός πράκτορα της Μοσάντ)
Ένα βιβλίο Του Βίκτωρα Οστρόφσκι
Χώρα  Η.Π.Α.
Γλώσσα Αγγλικά
Εκδότης Wilshire Press Inc. (2002)
Σελίδες 372
ISBN-10: 0971759502
ISBN-13: 978-0971759503

Επιμέλεια βιβλιοκριτικής  Θωμάς Φ. Δρίτσας
Ο Βίκτωρ Οστρόφσκυ γεννήθηκε την 28η Νοεμβρίου, 1949 στο Έντμοντον της Αλμπέρτα, ΗΠΑ. Πρόκειται για πρώην αξιωματούχο της Μοσάντ, γεννημένο στον Καναδά, αναθρεμμένο στο Ισραήλ, και συγγραφέα 2 βιβλίων για την Μοσάντ.
Ο Βίκτωρ Οστρόφσκυ μεγάλωσε στο Ισραήλ και κατετάγη στο σώμα IDF-Israeli Defense Forces (Ισραηλινές Δυνάμεις Αμύνης) λίγο πριν κλείσει τα 18. Κατά την διάρκεια της θητείας του, πήρε για σύζυγό του την Μπέλλα, την παιδική του αγάπη. Μέχρι να καταταγεί στην Μοσάντ (Μυστικές Υπηρεσίες του Ισραήλ), ο Βίκτωρ είχε γίνει Αντιπλοίαρχος, υπεύθυνος του τμήματος δοκιμών οπλικών συστημάτων του Ναυτικού. Μεταξύ άλλων, εισήγαγε τον πύραυλο εδάφους-εδάφους «Harpoon» σε πυραυλάκατους, καθώς και την εγκατάσταση του αντιπυραυλικού συστήματος «Vulcan» επί των πυραυλακάτων.
Από το 1982 μέχρι το 1984 ήταν σπουδαστής στην ακαδημία της Μοσάντ, και αξιωματικός συγκέντρωσης στοιχείων (katsa) από τον Οκτώβριο του 1984 μέχρι τον Μάρτιο του 1986.
Το 1990 δημοσίευσε το βιβλίο «By Way of Deception» (Δια της απάτης) – μία αφήγηση του χρόνου που έζησε μέσα στην Μοσάντ.  Ο Βίκτωρ αρνήθηκε να χρησιμοποιήσει ψευδώνυμο, δηλώνοντας πως αν ήθελε να κρυφτεί, δεν θα έγραφε το βιβλίο που ο ίδιος πίστευε πως ήταν απαραίτητη πράξη, για να σταματήσει η διαφθορά εντός της Υπηρεσίας.
Το βιβλίο πραγματεύεται την αληθινή ιστορία της Μοσάντ όπως την είδε ο Οστρόφσκυ, στο πρώτο μέρος του οποίου περιγράφει τις εμπειρίες του με την οργάνωση. Αρχίζει από το σημείο όπου ο Βίκτωρ πρωτοπροσεγγίζεται από την Μοσάντ κατά την διάρκεια της θητείας του στις Δυνάμεις Αμύνης του Ισραήλ, όπου υποβάλλεται σε πολυάριθμα τεστ, ακόμα και ψυχολογικά. Αν και αρχικά είχε απορρίψει την προσφορά για εκπαίδευση ως νεοσύλλεκτος, ο Οστρόφσκυ τελικά δέχεται, και εγγράφεται σε μία τάξη υποψηφίων της Μοσάντ, περνώντας από εκπαίδευση ειδικότητας. Έχοντας τελειώσει επιτυχώς την εκπαίδευσή του, ο Οστρόφσκυ αρχίζει να εργάζεται ως katsa (αξιωματικός υποθέσεων). Ο συγγραφέας καταγράφει λεπτομερώς την ένταξή του και την άνοδό του στις ένοπλες δυνάμεις. Το βιβλίο εστιάζει κυρίως στην περιγραφή της εκπαίδευσης στην οποία ο ίδιος και οι άλλοι είχαν υποβληθεί, και μετά, παραθέτει περιγραφές από ορισμένες επιχειρήσεις στις οποίες είχε ο ίδιος αναμιχθεί. Το βιβλίο πράγματι αναδεικνύει την αποφασιστικότητα των νεοσυλλέκτων και την αφοσίωση που έχουν τα μέλη της Μοσάντ. Ο συγγραφέας κάνει άριστη δουλειά με το βιβλίο αυτό. Κάνει οικονομία στα λόγια του, αλλά δεν βουλιάζεις μέσα σε στεγνή πληροφόρηση.  Το γεγονός πως προσθέτει και τα συναισθήματα πίσω από τους λόγους που κατετάγη, και πίσω απ’ όλα όσα πέρασε, δίνουν στο βιβλίο περισσότερο σφρίγος, απ’ ότι αν ήταν μια απλή αφήγηση ενός ερευνητή δημοσιογράφου.
Σε όλη την διάρκεια του βιβλίου, ο Οστρόφσκυ αποκαλύπτει λεπτομέρειες των εσωτερικών διεργασιών της ίδιας της Μοσάντ. Ο Οστρόφσκυ δηλώνει πως η Μοσάντ έχει πρόσβαση στους Εβραίους βοηθούς της σε όλο τον κόσμο, τους οποίους ονομάζει sayanim (ενικός: sayan). Οι υπηρεσίες τους μπορούν να απαιτηθούν με ελάχιστη προειδοποίηση, και ερωτήσεις δεν επιτρέπονται. Εξ αιτίας αυτού, η Μοσάντ δεν χρειάζεται παρά 30-40 ενεργούς αξιωματικούς υποθέσεων ανά πάσα στιγμή. Εξηγεί επίσης τις διαφορετικές λειτουργίες του κάθε τμήματος, και πώς διεκπεραιώνονται οι διασυνδέσεις με ξένες υπηρεσίες πληροφοριών.
Καθώς προοδεύει ως katsa, ο Οστρόφσκυ βιώνει μια αυξανόμενη απογοήτευση με την οργάνωση και την ηγεσία της, και αρχίζει να αμφισβητεί τα κίνητρά της. Αυτό έχει ως συνέπεια την παραίτησή του από την Μοσάντ,  Το αποκορύφωμα ήταν η παραίτησή του από την Μοσάντ, όταν τον κατέστησαν αποδιοπομπαίο τράγο μιας αποτυχημένης απόπειρας συλλήψεως υψηλόβαθμων αξιωματικών της Παλαιστινιακής απελευθερωτικής οργάνωσης (PLO).
Το βιβλίο αφιερώνει το δεύτερο ήμισύ του σε άλλες επιχειρήσεις της Μοσάντ, που έγιναν μεταξύ 1971 και 1985, συμπεριλαμβανομένης και της «Επιχειρήσεως Σφίγξ» - μια επιχείρηση της Μοσάντ όπου είχαν επιστρατευτεί Ιρακινοί πυρηνικοί επιστήμονες κατά την παραμονή τους στο Παρίσι να συγκεντρώσουν πληροφορίες για τον Ιρακινό πυρηνικό αντιδραστήρα “Osiraq”, κάτι που κατέληξε στην Ισραηλινή αεροπορική επιδρομή το 1981.
Ένα από τα πιo σημαντικά στοιχεία του βιβλίου είναι ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζει την πανταχού παρούσα αλλά εντελώς αυτόνομη οργάνωση που λέγεται Μοσάντ. Αυτό που υπογραμμίζεται στο βιβλίο είναι ο τρόπος που λειτουργεί η Μοσάντ, πρωτίστως για τους δικούς της στόχους και προγράμματα, και όχι απαραιτήτως για τα στενότερα συμφέροντα του Ισραήλ. Μάλιστα, κάποιες από τις ενέργειές της είχαν στραφεί εντελώς εναντίον των συμφερόντων του Ισραήλ, μεταξύ των οποίων και η διακινδύνευση της ειρηνευτικής διαδικασίας. Είναι όπως λέει εκείνο το σοφό ρητό: «Η απόλυτη εξουσία διαφθείρει απόλυτα»....
Ο τίτλος του βιβλίου είναι μια εσφαλμένη μετάφραση εκείνου που ο Οστρόφσκυ ισχυρίζεται πως ήταν το πρώην σύνθημα της Μοσάντ: be-tahbūlōt ta`aseh lekhā milkhamāh (Εβραϊκά: בתחבולות תעשה לך מלחמה, δηλαδή, «διότι, με την σοφή συμβουλή πρέπει να κάνεις τον πόλεμό σου: και εν τω πλήθει των συμβούλων υπάρχει ασφάλεια»*, όπου η απάτη αντικαθιστά την «σοφή συμβουλή») .
*(Παροιμ. 24:6 μετά κυβερνήσεως γίνεται πόλεμος, βοήθεια δε μετά καρδίας βουλευτικής.)
Το 1990 το Ισραήλ προσπάθησε να διακόψει την πώληση του βιβλίου, μέσω μιας προκαταρκτικής δικαστικής απόφασης. Ήταν η πρώτη φορά που ένα κυρίαρχο κράτος προσπαθούσε να σταματήσει την έκδοση ενός βιβλίου σε ένα άλλο κυρίαρχο κράτος. Η απαίτηση όμως αυτή απορρίφθηκε από τα δικαστήρια των Ηνωμένων Πολιτειών. Ανάμεσα στις πολύκροτες αποκαλύψεις που οδήγησαν το Ισραήλ να επιδιώξει την απαγόρευση του βιβλίου ήταν η κατηγορία του Οστρόφσκυ πως η Μοσάντ είχε αρνηθεί να μοιραστεί τις πληροφορίες που είχε για μια προσχεδιασμένη αποστολή-αυτοκτονία στην Βυρητό, κάτι που οδήγησε στον θάνατο 241 Αμερικανούς πεζοναύτες το 1983.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου