ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
Πρὸς τοὺς ἀπανταχοῦ Ὀρθοδόξους.

Κρατώμεν τῆς ὁμολογίας, ἥν παρελάβομεν ἄδολον, παρά τηλικούτων ἀνδρῶν, ἀποστρεφόμενοι πάντα νεωτερισμόν, ὡς ὑπαγόρευμα τοῦ Διαβόλου.Ὁ δεχόμενος νεωτερισμόν, κατελέγχει ἐλλειπή τὴν κεκηρυγμένην Ὁρθόδοξον πίστην.
Ἀλλ’ αὔτη πεπληρωμένη ἤδη ἐσφράγισται, μὴ ἐπιδεχόμενη μήτε μείωσιν, μήτε αὔξησιν, μήτε ἀλλοίωσιν, καὶ ὁ τολμών ἤ πράξαι ἤ συμβουλεύσαι ἤ διανοηθήναι τοῦτο, ἤδη ἠρνήθη τὴν πίστιν τοῦ Χριστού, ἤδη ἐκουσίως καθυπεβλήθη εἰς τὸ αἰώνιον ἀνάθεμα, διὰ τὸ βλασφημεῖν εἰς τὸ Πνεύμα τὸ Ἅγιον, ὡς τάχα μὴ ἀρτίως λαλήσαν ἐν ταῖς Γραφαῖς καὶ Οἰκουμενικαῖς Συνόδοις…Ἄπαντες οὐν οἱ νεωτερίζοντες ἤ αἰρέσει ἤ σχίσματιἐκουσίως ἐνεδύθησαν κατάρα ὡς ἰμάτιον (Ψαλμ-ΡΗ’18), κἄν τε Πάπαι, κἄν τε Πατριάρχαι, κἄν τε κληρικοί, κἄν τε λαϊκοί, κἄν Ἄγγελος ἐξ Οὐρανοῦ.

Ἄνθιμος ἐλέω Θεοῦ Ἀρχιεπίσκοπος Κων/πόλεως Νέας Ρώμης ἤ Οἰκουμ. Πατρ.
Ἰερόθεος ἐλέω Θεοῦ Πάπας καὶ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας καὶ πᾶσης Αἰγύπτου.
Μεθόδιος ἐλέω Θεοῦ Πατριάρχης Ἀντιοχείας.
Κύριλλος ἐλέω Θεοῦ Πατριάρχης Ἰεροσολύμων.
Καὶ αἱ περὶ αὐτοὺς Ἱεραὶ Συνόδοι.
Ἐν Κωνσταντινούπολει τὸ σωτήριον ἔτος 1848.

Κύριε Κύριε, οὐ τῷ σῷ ὀνόματι προεφητεύσαμεν,

«....πολλοὶ ἐροῦσίν μοι ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, Κύριε Κύριε, οὐ τῷ σῷ ὀνόματι προεφητεύσαμεν, καὶ τῷ σῷ ὀνόματι δαιμόνια ἐξεβάλομεν, καὶ τῷ σῷ ὀνόματι δυνάμεις πολλὰς ἐποιήσαμεν; καὶ τότε ὁμολογήσω αὐτοῖς ὅτι Οὐδέποτε ἔγνων ὑμᾶς· ἀποχωρεῖτε ἀπ' ἐμοῦ οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν (Κατά Ματθ. 21-24) 2)

Δεν είστε θύμα, είστε θύτης. κ. Πρωθυπουργέ, !!!!

Δεν είστε θύμα, είστε θύτης. κ. Πρωθυπουργέ, !!!!
ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΊΝΕΤΕ, Κ. ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΈ;

μη πλανάσθε· ούτε πόρνοι ούτε ειδωλολάτραι ούτε μοιχοί

Ο Απόστολος Παύλος λέει «…μη πλανάσθε· ούτε πόρνοι ούτε ειδωλολάτραι ούτε μοιχοί ούτε μαλακοί ούτε αρσενοκοίται 10 ούτε πλεονέκται ούτε κλέπται ούτε μέθυσοι, ου λοίδοροι, ουχ άρπαγες βασιλείαν Θεού ου κληρονομήσουσι. 11 και ταύτά τινες ήτε· αλλά απελούσασθε, αλλά ηγιάσθητε, αλλά εδικαιώθητε εν τω ονόματι του Κυρίου Ιησού και εν τω Πνεύματι του Θεού ημών.» (Α’ Κορ.6:9-11).

ΑΓΑΠΗ ΕΝ ΑΛΗΘΕΙΑ

ΑΓΑΠΗ ΕΝ ΑΛΗΘΕΙΑ..ΚΑΤΑ ΤΟΝ Γ.ΦΛΩΡΟΦΣΚΥ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΗΤΑΝ [ Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΕΠΙ ΤΩΝ ΣΥΧΡΟΝΩΝ ΤΟΥ ΚΑΙ Η ΤΡΑΧΥΤΙΤΑ ΤΟΥ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ].Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΚΡΙΝΕΙ ΚΑΙ ΔΙΚΑΖΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΛΥΤΡΩΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΝΗΡΟ. ΑΥΤΗ ΕΙΝΕ Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ -ΣΤΑΥΡΟΥ - ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΛΟΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΣΜΟΣ.

έλειπαν 13 ολόκληρες ημέρες,

Όσο κι αν ψάξετε, σε οποιοδήποτε αρχείο των ελληνικών ληξιαρχείων, δεν πρόκειται να βρείτε ούτε έναν Έλληνα ή Ελληνίδα που να έχει καταχωρηθεί με ημερομηνία γέννησης από 16 έως 28 Φεβρουαρίου 1923! Αυτό αποκαλύπτει ο κ. Διονύσης Σιμόπουλος, Διευθυντής του Ευγενιδείου Πλανηταρίου. Όχι, φυσικά, γιατί δεν.... είχαμε ούτε μία γέννα σε μία ολόκληρη περίοδο 13 ημερών, αλλά γιατί απλούστατα το 1923 είχε μόνο 352 ημέρες"! Όπως εξηγεί ο κ. Σιμόπουλος, από τον Φεβρουάριο του 1923, έλειπαν 13 ολόκληρες ημέρες, δηλαδή το διάστημα μεταξύ 16 και 28 Φεβρουαρίου, ο ήλιος αποκοιμήθηκε, καί ξύπνησε μετά από 13 μέρας..

ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ' ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω»

Ο Απόστολος Παύλος μας λέγει: «ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ' ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω». Τολμηρό αυτό που μας λέγει ο απόστολος Παύλος! «ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ»!! Φαντάζεστε αυτούς που αρέσκονται εις τα θαύματα να έβλεπαν άγγελο να τους λέγει «ακολουθήστε το νέο ημερολόγιο των Παπών της Δύσεως»!!! Εως και αυτόν τον ίδιο τον Παύλο θα αναθεμάτιζαν!!!

Εσύ σε ποια Εκκλησία ανήκεις;

‎"Κρείττων γὰρ ἐπαινετὸς πόλεμος εἰρήνης χωριζούσης Θεοῦ· καὶ διὰ τοῦτο τὸν πραῢν μαχητὴν ὁπλίζει τὸ Πνεῦμα, ὡς καλῶς πολεμεῖν δυνάμενον" Γρηγόριος ο Θεολόγος «Εσύ σε ποια Εκκλησία ανήκεις; Σε αυτήν του Βυζαντίου, της Ρώμης, της Αντιόχειας, της Αλεξάνδρειας ή της Ιερουσαλήμ;;;;; Τότε ο δίκαιος απάντησε σοφά: «Ο Κύριός μας Χριστός χαρακτήρισε Καθολική Εκκλησία εκείνη την Εκκλησία, η οποία διατηρεί την αληθινή και ομολογιακή παρακαταθήκη της πίστης.!!!!!! αγίου Μαξίμου Ομολογητού:

δύο μορφές ταπεινώσεως

«Υπάρχουν δε δύο μορφές ταπεινώσεως, όπως ακριβώς και δύο μορφές υπερηφάνειας. Η πρώτη υπερηφάνεια είναι όταν εξουθενώνει κανείς τον αδελφό του, όταν τον εξευτελίζει σαν να μη είναι τίποτα και θεωρεί τον εαυτό του ανώτερό του. Αν αυτός που θα πέσει σε αυτήν την υπερηφάνεια δεν φροντίσει γρήγορα με τη κατάλληλη προσοχή και επιμέλεια να διορθωθεί σιγά -σιγά φτάνει στην δεύτερη υπερηφάνεια και καταντά να υπερηφανεύεται απέναντι στον ίδιο τον Θεό και να πιστεύει πως οτιδήποτε κατορθώνει οφείλεται στις δυνάμεις του και όχι στον Θεό. Πραγματικά αδελφοί μου, κάποτε είδα έναν που είχε καταντήσει στην ελεεινή αυτή κατάσταση. Στην αρχή αν του έλεγε κανένας αδελφός κάτι τον έφτυνε και έλεγε: ‘’Ποιος είναι αυτός; Δεν αξίζει κανένας παρά μόνο ο Ζωσιμάς και οι μαθητές του’’. Μετά άρχισε να εξευτελίζει και αυτούς και να λέει: ‘’Δεν αξίζει κανένας παρά μόνο ο Μακάριος’’. Και μετά από λίγο άρχισε πάλι να λέει: ‘’Τι είναι ο Μακάριος; Τιποτένιος, μόνο ο Βασίλειος και ο Γρηγόριος αξίζουν’’. Μετά από λίγο άρχισε και αυτούς να τους εξευτελίζει λέγοντας: ‘’Τι είναι ο Βασίλειος και τι είναι ο Γρηγόριος; Τιποτένιοι. Μόνο ο Πέτρος και ο Παύλος αξίζουν’’. Του λέω: ‘’Πραγματικά αδελφέ μου και αυτούς θα τους απορρίψεις’’. Πιστέψετε με, μετά από λίγο καιρό άρχισε να λέει: ‘’Τι είναι ο Πέτρος και ο Παύλος; Τιποτένιοι. Μόνο η Αγία Τριάδα αξίζει’’. Μετά υπερηφανεύτηκε και εναντίον του ίδιου του Θεού και έτσι έχασε τα λογικά του. Για αυτό πρέπει να αγωνιζόμαστε αδελφοί μου, εναντίον της πρώτης υπερηφάνειας για να μην καταλήξουμε μετά από λίγο στην τέλεια υπερηφάνεια».

(Αββά Δωρόθεου, Έργα Ασκητικά, Διδασκαλία περί ταπεινοφροσύνης, σελ. 129).

ΤΟ ΝΕΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΩΣ ΘΗΡΙΟ !!!!

Ἰδού τί γράφει εἰς τήν «ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ» σελίς 4, ὁ κλεινός Πατριάρχης Ἱεροσολύμων Δοσίθεος:

«Τέσσαρα μεγάλα θηρία ἐγέννησεν ὁ ΙΣΤ’ αἰών: Τήν αἴρεσιν τοῦ Λουθήρου, τήν αἴρεσιν τοῦ Καλβίνου, τήν αἴρεσιν τῶν Γιεζουβιτῶν, (Ἰησουιτῶν. Τάγμα θανάτου τοῦ Πάπα. Σκοπός του ἡ διάδοσις τοῦ Παπισμοῦ καί ἡ ὑποταγή ὅλων ὑπό τόν Πάπα) καί τήν αἴρεσιν τοῦ Νέου Καλενδαρίου· (Σ.σ. ἡμερολογίου). … κατά δέ τῆς αἱρέσεως τοῦ Νέου Καλενδαρίου ἀπεφάνθη ἡ ἐν Κων/πόλει μεγάλη Οἰκουμενική Σύνοδος τῶ 1593».Ο ΙΕΡΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΙΚΟΔΗΜΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗ Δοσίθεος: ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΙ ΤΟ ΝΕΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΩΣ ΘΗΡΙΟ !!!!.


Ο ΑΓΙΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΜΑΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ ΣΥΧΝΑ ΣΤΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΓΡΑΠΤΑ ΤΟΥ ΔΟΣΙΘΕΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ Ο ΙΔΙΟΣ ΑΠΟΚΑΛΕΙ ΙΕΡΟ..

.

Ο ΔΟΣΙΘΕΟΣ ΗΤΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΣΠΑΝΙΟΤΑΤΗ ΜΟΡΦΩΣΗ. Η ΔΩΔΕΚΑΒΙΒΛΟΣ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑ ΕΙΔΙΚΑ ΓΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥΣ.

ὀφθαλμὸν μὲν ἐκκόψωμεν

Βαδίζοντες δὲ τὴν ἀπλανῆ καὶ ζωηφόρον ὁδόν, ὀφθαλμὸν μὲν ἐκκόψωμεν σκανδαλίζοντα· μὴ τὸν αἰσθητόν, ἀλλὰ τὸν νοητόν· οἷον ἐὰν ὁ ἐπίσκοπος ἢ ὁ πρεσβύτερος, οἱ ὄντες ὀφθαλμοὶ τῆς Ἐκκλησίας, κακῶς ἀναστρέφωνται καὶ σκανδαλίζωσι τὸν λαόν, χρὴ αὐτοὺς ἐκβάλλεσθαι. Συμφέρον γὰρ ἄνευ αὐτῶν συναθροίζεσθαι εἰς εὐκτήριον οἶκον, ἢ μετ' αὐτῶν ἐμβληθῆναι, ὡς μετὰ Ἄννα καὶ Καϊάφα, εἰς τὴν γέενναν τοῦ πυρός.

Ὁ ἅγιος Θεόδωρος Στουδίτης, ἀκολουθώντας τὸ Μ. Ἀθανάσιο, ἀπαγορεύει τὴν «κοινωνία» ὄχι μόνο μὲ αἱρετικούς, ἀλλὰ καὶ μὲ ἐκείνους ποὺ ἐπικοινωνοῦν μὲ αἱρετικούς. Λέγει:
«τοῦ τε Ἁγίου Ἀθανασίου προστάσσοντος μηδεμίαν κοινωνίαν ἔχειν ἡμᾶς πρὸς τοὺς αἱρετικούς, ἀλλὰ μὴν μηδὲ πρὸς τοὺς κοινωνοῦντας μετὰ τῶν ἀσεβῶν»
(Ἐπιστολαί, 466, l.17-18).

Καὶ ὁ Πατριάρχης Κων/πόλεως, ἅγιος Γερμανὸς ὁ νέος, συμβουλεύει τὴν ἀποχὴ τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας μὲ ἐκείνους τοὺς «ὀρθόδοξους» ποὺ κοινωνοῦσαν μὲ τοὺς Λατίνους. Συμβούλευε ἀκόμα τους λαϊκούς, νὰ φεύγουν ὁλοταχῶς ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς, ποὺ ἔδειξαν ὑποταγὴ στοὺς Λατίνους, καὶ μήτε σὲ Ἐκκλησία ποὺ ἐκεῖνοι λειτουργοῦν νὰ πηγαίνουν, μήτε νὰ παίρνουν εὐλογία ἀπὸ τὰ χέρια τους. Καλύτερα νὰ προσεύχεστε μόνοι στὰ σπίτια σας, παρὰ νὰ συγκεντρώνεστε στὴν ἐκκλησία μαζὶ μὲ τοὺς Λατινόφρονες κληρικοὺς καὶ λαϊκούς.http://www.facebook.com/photo.php?fbid=328244863964089&set=o.425047610867614&type=1&theater.

διῶκτες τῆς ᾿Εκκλησίας τοῦ Χριστοῦ;

Τί συμβαίνει στούς διῶκτες τῆς ᾿Εκκλησίας τοῦ Χριστοῦ; ῾Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς .
Ρωτήστε τον διώκτη της Εκκλησίας Σαύλο (Σαούλ), τί του συνέβη. «Σκληρόν σοι προς κέντρα λακτίξειν» (Πράξεις 26, 14), του είπε ο Κύριος και ο Σαύλος βαπτίστηκε και έγινε ο Παύλος, ο Απόστολος.
Τί συνέβη στον Ηρώδη, τον πρώτο διώκτη των χριστιανών; Τί συνέβη στον Ιουλιανό τον Παραβάτη.; Πέθαναν και οι δύο με φρικτό θάνατο, ενώ οι θεοστυγείς δολοπλοκίες τους εναντίον του Χριστού διαλύθηκαν σαν καπνός.
Αλλά έτσι συνέβαινε πάντα στην ιστορία: κάποιοι διώκτες μεταστρέφονταν στον χριστιανισμό, ενώ άλλοι πέθαιναν με φρικτούς θανάτους. Πάντοτε οι προσπάθειες του ενός ή του άλλου χριστιανομάχου εκμηδενίζονται, διαλύονται σαν καπνός.
Όταν ο αυτοκράτορας Αδριανός επιτέθηκε στην Ιερουσαλήμ, ήθελε να εκδικηθεί τους Ιουδαίους και τους χριστιανούς, διότι δεν ξεχώριζε τους χριστιανούς από τους Ιουδαίους. Διασκόρπισε τους Ιουδαίους σε όλο τον κόσμο κι έκτισε έναν ειδωλολατρικό ναό στο σημείο όπου βρισκόταν ο Ναός του Σολομώντος. Επίσης μετονόμασε την Ιερουσαλήμ «Αϊλία», με βάση το όνομα του «Αΐλιος» και απαγόρευσε σε οποιονδήποτε να ονομάζει την πόλη αυτή Ιερουσαλήμ. Έκτισε ναό προς τιμήν του φαύλου Ερμή στον Γολγοθά, άλλον ναό για τον Δία πάνω από τον τάφο του Κυρίου κι έναν ναό προς τιμήν του Άδωνη, στη Βηθλεέμ.
Πράγματι πόσο τραγικό θα ήταν, για τους χριστιανούς εκείνης της εποχής, να βλέπουν τα ιερά τους προσκυνήματα να χλευάζονται κατ’ αυτόν τον τρόπο! Αλλά όμως στο τέλος τί συνέβη; Ο αυτοκράτορας Αδριανός βρήκε φρικτό θάνατο και όσο για τους ειδωλικούς ναούς του, αυτοί κατακρημνίστηκαν την εποχή των θεοστέπτων αγίων βασιλέων Κωνσταντίνου και Ελένης, της αυτοκράτειρας μητέρας του. Στη θέση τους ανεγέρθηκαν περικαλλείς χριστιανικοί ναοί, που μέχρι σήμερα στέκουν ακλόνητοι!
«Σκληρόν σοι προς κέντρα λακτίζειν». Ω, πόσο μάταιη και χαμένη είναι κάθε μάχη εναντίον του Χριστού!
(Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς,

«Ἔστι κακή ὁμόνοια, καί καλή διαφωνία

Ὁ μεγάλος θεολόγος τοῦ ΙΕ αἰῶνος, ‘Ιωσήφ ὁ Βρυέννιος λέγει: «Ἔστι κακή ὁμόνοια, καί καλή διαφωνία. Ἔστι σχισθῆναι καλῶς καί ὁμονοῆσαι κακῶς. Οἷς γάρ ἡ φιλία ἀπωλείας πρόξενος, τούτοις τό μῖσος ἀρετῆς ὑπόθεσις γίνεται. Καί κρείσσων ἐμπαθοῦς ὁμονοίας, ἡ ὑπέρ ἀπαθείας διάστασις. Καλόν τό εἰρηνεύειν πρός πάντας, ἀλλ’ ὁμονοοῦντας πρός τήν εὐσέβειαν. Ἡ γάρ εἰρήνη μετά μέν τοῦ ἰδίου καί πρέποντος, κάλλιστον ἐστι κτῆμα καί λυσιτελέστατον, μετά δέ κακίας, ἤ δουλείας ἐπονειδίστου, πάντων αἴσχιστον καί τε καί βλαβερώτατον. Ἐπεί οὐδείς δύναται κτήσασθαι τήν ἀγάπην τῶν πονηρῶν καί κακῶν, χωρίς κακίας καί πονηρίας. Μεγάλη δέ ἀρετή τοῦ δικαίου, ὅταν ἔχη τούς τοῦ Θεοῦ ἐχθρούς, ἐχθρούς, καί τούς αὐτοῦ φίλους, φίλους, ὥσπερ μεγάλη κακία ἁμαρτωλοῦ, ὅταν τούς τοῦ Θεοῦ φίλους ἔχη ἐχθρούς, καί τούς ἐχθρούς αὐτοῦ φίλους (Ἰωσήφ Βρυεννίου, Τά Εὑρεθέντα, Τόμος Β, σελ. 22)

Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2012

ΣΧΙΣΜΑ & ΔΟΛΙΟΣ ΣΚΟΠΟΣ O ΚΑΤΑΧΘΟΝΙΟΣ ΔΟΛΟΣ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ Μετὰ μεγάλης προσοχῆς ἀναγνώσατε καὶ ἵδετε τὸν καταχθόνιον σκοπόν. Κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ Βασιλέως Καρόλου Α΄ τῆς Ρουμανίας ἐδόθη βασιλική διαταγή ὅπως οἱ ἐκείσε δια­μένοντες Ἰουδαίοι ἢ ἀσπασθώσι τὴν χριστιανικήν πίστιν ἢ ἐγκαταλείψωσιν ταχέως τὸ Ρουμανικόν ἔδαφος. Ἀλλ’ οὔτοι οἱ δόλιοι καὶ συνεργάται τοῦ Σατανᾷ, ἔστει­λαν ἐπιστολὴν εἰς τὴν μυστικήν των Κυβέρνησιν τὴν διαμένουσαν εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν ὅπως συμβουλεύση αὐτοῦς τὶ νὰ ποιήσουσιν, ἡ ἀπάντησις τῆς κατα­χθονίου Κυβερνήσεως αὐτῶν ἦτο αὔτη. «Προσκαίρως διὰ προσωποληψίαν δεχθήτε τὴν Πίστιν τῶν Ὁρθο­δόξων, καὶ ποιήσατε τὰ τέκνα ὑμῶν ἱερεῖς καὶ ἀρχιερεῖς καὶ κατηχήσατε αὐτὰ νὰ ἐξολοθρεύσωσιν τὴν Ὁρθόδοξον Ἐκκλησίαν ἀπὸ προσώπου τῆς γῆς καὶ οὔτω νὰ ἐπαναφέρουν θριαμβευτικώς τὴν πρὸς στιγμήν ἀπολεσθήσαν πίστιν ὑμῶν καὶ ἐὰν οὔτοι θελήσουν νὰ ἐξωλοθρεύσωσιν τὴν γενεάν ὑμῶν ποιήσατε τὰ τέκνα σας Κυβερνήτας, Πολιτευτὰς καὶ Νομικοὺς ἵνα σεῖς ἐξολοθρεύσητε τὸ ἔθνος αὐτῶν. Ἀδελφοί ἐν Χριστῷ! ταῦτα πάντα ἐν ταῖς ἡμέραις ἡμῶν ἐφαρμόζονται διὰ τὰς ἀνομίας ἡμῶν. Διὰ τοῦτο καλῶς λέγει ὁ Προφητάναξ Δαυΐδ υἱοὶ ἀνθρώπων ἕως πότε βαρυκάρδιοι ἵνα τὶ ἀγαπάτε ματαιότητα καί ζητείτε ψεέδος;» καὶ ὄντως Ὁρθόδοξε Λαὲ κοιμάσαι εἰς τὸν ζοφώδη ὕπνον τῆς ἀκηδίας καὶ δὲν ξυπνᾶς νὰ εἰδῆς τὴν πολύτιμον θρησκείαν σου καὶ τὸ λαμπρὸν Ἔθνος σου ὅπου οἱ δόλιοι δράκοντες μέ­σον τῶν ὁργάνων αὐτῶν σκάπτουν ὑπογείως τὸν τάφον τῆς ἀπωλείας σου. Ἐγέρθητε!! Ἐγερθήτε!! ἀπὸ τοῦ ὕπνου τούτου, διότι ὁ κώδων τοῦ κινδύνου κρούει καὶ οἱ κρούοντες αὐτὸν εἰσὶν οἱ Ἀρχιεπίσκοποι ἡμῶν οἵτινες ὑποκρύπτουν ὑπὸ τὴν ἱερὰν χλαμύδα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ἀληθῶς δέ, εἰσὶν λύκοι ἄρπαγες, οἵτινες ἀπὸ τὸν καρπὸν αὐτῶν γνωρίζονται. Ἀς ἀπορρίψωμεν λοιπὸν τὸ ὑπνοτικὸν δηλητήριον ὅπερ μας ἐπότισαν μὲ τὸ ψευδὲς περιβάλον τῆς Ἀγιοσύνης των καὶ ἐξεγερθέντες ἐκ τοῦ ὕπνου ἂς ἐξετάσωμεν τὰ ἔργα καὶ τὸν καρπὸν αὐτῶν καὶ τότε ὄντως ἀληθῶς θὰ πιστεύσωμεν ὅτι αὐτοὶ οἱ ἴδιοι εἶναι συνεργάται τῶν ἄνω­θεν γεγραμμένων Ἰουδαίων καὶ τῆς κυβερνήσεως αὐτῶν καὶ ἂς ἔλθωμεν ἵνα φανερώσωμεν ὁλίγα ἔργα, ὅπου ἀσφα­λῶς τοὺς ἀποδεικνύουσιν συμετόχους τῶν Ἐβραιομασσόνων καὶ τὸ πρώτον εἶναι αὐτὸ τὸ ἐξαίσιον καὶ ὑπερφυσικὸν ζήτημα τοῦ Ἰουλιανοῦ Ἡμερολογίου ὅπου σὺ θωνωτιστὴς ἀγνοεῖς καὶ δὲν ἐνδιαφέρεσαι μηδαμῶς δι’ αὐτό, ἐλπίζων εἰς τὰ κράσπεδα καὶ εἰς τὰς πρωτοκαθε­δρίας τῶν ἀρχιεπι-σκόπων σου καὶ λέγεις βροντοφώνως «ἂς ὄψονται αὐτοὶ» καὶ καταπατεῖς τὴν ἐλέγχουσαν συνείδησίν σου καὶ δὲν γνωρίζεις ὅτι σὺ μὲ αὐτοὺς κατα­κρίνεσαι, ὡς ὁ Πόντιος Πιλάτος, θέλων νὰ ἀθωώσῃ τὸ ἀτομόν του, λέγει παρρησία εἰς τὸν λαὸν τῶν Ἰουδαίων «καθαρὸς εἰμὶ ἀπὸ τὸ αἶμα τοῦ ἀθώου τούτου». Ἐνῷ ὁνομάζει αὐτὸν ἀθώον, παραδίδει αὐτὸν εἰς τὸν σταυρικὸν θάνατον. Ἐνῷ προηγουμένως λέγει εἰς τὸν Χριστόν, διατὶ δὲν μοῦ ὁμιλεῖς, δὲν γνωρίζεις ὅτι ἔχω ἱσχὺν νὰ σὲ σταυρώσω ἢ νὰ σὲ ἀπολύσω; Τὸ ἴδιον ποιεῖς καὶ σὺ Ἐλληνικὲ Λαέ, ἐνῷ ὁνομάζεις αὐτοὺς ἐνόχους καὶ κατα­δικάζεις αὐτοὺς μὲ τὴν τρομακτικήν λέξιν «ὅψονται», διατὶ ὑπακούεις καὶ ἀκολουθεῖς τυφλῶς αὐτοὺς καὶ ἔτσι εἶσαι ἔνοχος καὶ συμμέτοχος τοῦ Ἀναθέματος τῶν Ἀγ. Πατέρων καὶ τῆς Ἁγίας 7ης Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ὅπου λέγει : («Ἡμεῖς τῇ ἀρχαία θεσμοθεσία τῆς καθολικῆς Ἐκκλησίας ἐπακολουθοῦμεν») ἡμεῖς τοὺς, θεσμοὺς τῶν Πατέρων φυλάττομεν, ἡμεῖς τοὺς προσθέτοντας ἢ ἀφαιροῦντας ἐκ τῆς Ἁγίας Ἐκκλησίας ἀναθεματίζομεν.») Τὸ δεύτερον ζήτημα εἶναι ὅπου λείπει ἀπὸ αὐτοὺς ἢ τελεία ἀγάπη τοῦ Κυρίου Ἠμῶν Ἰησοῦ Χρι­στοῦ καὶ ὅταν λείψη αὐτὸς ὁ ἀνεκτίμητος μαργαρίτης ἀπὸ τὴν καρδίαν τοῦ Ὁρθοδόξου Χριστιανοῦ δὲν ἔχει ἄλλο τι νὰ γίνῃ εἰμὴ σπήλαιον τῶν δαιμόνων καὶ ἐργά­της τοῦ ἀθεϊσμοῦ. Διὰ τοῦτο τρανῶς ἀποδεικνύουσι τὰ ἔργα αὐτῶν, ὅτι δὲν ἔχουσι καμμίαν αἴσθησιν ἀγάπης, διότι, αὐτοὶ οἱ ἴδιοι ἐπίσκοποι, μὴ δυνάμενοι νὰ ἀντιμετωπίσωσι καὶ ἀποδείξουσι τοὺς γνησίους Ὁρθοδόξους διὰ τοῦ Πηδαλίου τῆς Ἐκκλησίας ἡμῶν ποῦ βασιζόμενοι ἄλλαξαν καὶ μετέτρεψαν δισχιλιετὲς Ἡμερολόγιον, ὅπου ἐπτὰ Οἰκουμενικαὶ Σύνοδοι ἐθέσπισαν, Ἀπόστολοι ἐκήρυξαν ἔνδεκα, ἐκατομμύρια Ἅγιοι διὰ τοῦ σεπτοῦ αὐτῶν αἵματος ἐσφράγισαν, καὶ ὅλα αὐτὰ καταπατοῦντες παραδίδουν αὐτοὺς εἰς τὸν ὑποκόπανον τῶν χωροφυλά­κων, ἐνῷ αὐτὸς ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῶς Χριστὸς δὲν βιάζει οὐδένα ἵνα ἔλθη εἰς τὴν πίστιν του ἀλλὰ λέγει «ὅστις θέλει ὁπίσω μου ἐλθεῖν» καὶ ἀλλαχόθεν λέγει «οὐκ ἦλθον ἀπολέσαι ψυχὰς ἀλλὰ σῶσαι», τότε ἄραγε διατὶ αὐτοὶ οἱ Ἀρχιεπίσκοποι λεγόμενοι κατὰ τὴν ἐσφαλμένην ἰδέαν τοῦ λάου δὲν μιμούνται τὸν Σωτήρα Χριστόν, ἀλλὰ ὄχι μόνον ἀρνούνται τὰ θελήματά του, ἀλλὰ παραβαίνουσι καὶ καταπατῶσιν τὸ πρῶτον ἄρθρον τοῦ Συντάγματος, τὸ ὁποῖον δὲν παραβιάζει τὴν θρησκευτικὴν συνείδησιν, ἀλλὰ ἀφίνει αὐτὴν ἐλεύθερον ἵνα πρεσβεύη οἵαν θρησκείαν καὶ ἂν θέλη; Τότε ἀληθῶς ἀδελφοὶ καὶ ὅντως πρέπει νὰ τοὺς ὁνομάζομεν ἀντιχρί­στους, διότι τὰ ἔργα αὐτῶν σαφῶς ἀποδεικνύουσιν αὐ­τοὺς ὅτι μιαίνουσι τοὺς θρόνους τῶν πρώην Ἁγίων ἐπι­σκόπων, ὧν πρώτος ὁ Ἁγιότατος Ἱερόθεος ὅπου οὔτε ἄγγελοι ἠδυνήθησαν τὰ συντασσόμενά του βιβλία πρὸς ὡφέλειαν τῆς ὁρθοδόξου ἡμῶν πίστεως καὶ πρὸς σωτηρίαν τοῦ γνησίου ὁρθοδόξου λαοῦ νὰ μετριάσουν, ὁ δὲ δεύτερος εἶναι ὁ μέγας ἱσαπόστολος καὶ Ἀρχιεπίσκοπος Διονύσιος ὁ Ἀρειοπαγίτης, ὁ πρώην ἄριστος ἀστρονόμος ὅπου εἴχε γράψει εἰς τὸν κώδικα τῆς ἀστρονομίας ὅταν ὁ Κύριος ἔπασχεν ἐπὶ τῷ Σταυρῷ καὶ ἡ γῇ μὴ δυ­ναμένη νὰ φέρῃ τὴν θλίψιν της βλέπουσα τον Κτίστην νὰ πάσχῃ διὰ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν ἐκλονίσθη. Τότε οὗτος εἶπεν καὶ ἔγραψε «ἢ τὸ πὰν ἀπόλλυται ἢ Θεὸς πάσχει» καὶ ἐρχόμενος ὁ Ἀπόστολος Παύλος εἰς τὰς Ἀθήνας ἵνα κηρύξῃ τὸ Εὐαγγέλιον ἐπίστευσεν αὐτὸς καὶ ἐμαρτύρησεν ὑπὲρ τοῦ Χρίστου, τὸ δὲ μαρτύριον αὐτοῦ ἐν Χρι­στῷ ἀδελφοί οὐ δύναται ἀγγέλου γλώσσα ἐγκωμιάσαι, διότι ὅταν ἔκοψαν τὴν ἱερὰν κεφαλὴν αὐτοῦ τὴν ἐπήρεν ὁ ἴδιος εἰς τὰς χεῖράς του καὶ περιεπάτησε τρία στάδια καὶ κατὰ Θεοῦ θέλησιν τὸν συνήντησεν εἰς τὸν δρόμον παρ­θένος τις Κατούλα ὁνομαζόμενη καὶ λαβοῦσα ἐκ τῆς χει­ρὸς τὴν ἱερὰν κάραν, τότε τὸ σῶμα ἔπεσε καὶ παρέδωσε τὴν ἱερὰν αὐτοῦ ψυχὴν εἰς χείρας Θεοῦ. Καὶ δὲν εἶναι ἐντροπὴ ἀδελφοὶ οἱ σημερινοὶ Ἀρχιεπίσκοποί μας νὰ καταφρονοῦν τοιούτους Ἁγίους Πατέρας; καὶ νὰ πιστεύουν εἰς τοὺς ἀθέους καὶ ἀπαισίους ἀστρονόμους; καὶ νὰ παραβαίνουν τὴν παρακαταθήκην αὐτῶν καὶ νὰ με­ταστρέφουν δισχιλιετές Ἡμερολόγιον, ὅπου αὐτοὶ μὲ τὸ σεπτὸν αἶμα των ἐσφράγισαν; Καὶ ἂν ἐρωτήσωμεν αὐ­τοὺς ἀπὸ ποῦ ὁρμώμενοι ἐποίησαν τὴν βέβηλον ταύτην πράξιν, ἀπαντῶσιν οἱ ἀπαίσιοι εἰς τὴν Ἀστρονομίαν τοῦ ὁγδόου αἰῶνος· ὅπου ὁ Ἅγιος Χρυσόστομος προφη­τεύων ἔλεγε, μὴ μὲ κατατάξεις Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ μὲ τοὺς ὀγδοήτας, γινώσκων τὸν φαύλον βίον αὐτῶν τῶν ἀστρονόμων καί ἱεραρχῶν. Καὶ ἵνα πεισθήτε καλῶς ἀκούσατε τὶ λέγει κάποιος πατήρ τῆς Ἐκκλησίας μας («τρυφὴ καὶ τῆς εὐσεβείας ἀφιστᾶ καὶ ὁ φαύλος βίος πονηρὰ δόγματα τίκτει»). Καὶ ἐξετάσατε σεῖς μοναχοί σας τὸν φαύλον βίον αὐτῶν καὶ θὰ ἴδητε ὅτι φιλόσαρκοι εἰσί, καὶ ἄνθρωπος τρυφῶν οὐ δύναται φιλοσοφήσῃ, εἰμὴ νεκρωμένος ὤν ἀπὸ τὰς ἠδονὰς τῆς σαρκὸς μωρολογεῖ καὶ ὄχι ἀστρονομεῖ. Καὶ τίς ἀνώτερος ἀστρονόμος δύναται νὰ ὑπάρξῃ τοῦ Ἀγίου Διονυσίου τοῦ Ἀρειοπαγίτου; ἢ τοῦ Ἁγίου Χρυσοστόμου καὶ μεγάλου Βασιλείου; καὶ ὅμως οὗτοι δὲν μᾶς ἄφησαν καμμίαν παραγγελίαν ὅτι εἰς τὸ 1922 μέλλει νὰ πάρη 13 ἡμέρας ἀπότομα τὸ ἔτος ἐμπρὸς ἀλλὰ μὲ βαρειὰ ἐπιτίμια καὶ μὲ ἀλύτους δεσμοὺς τοῦ ἀναθέματος λέγουσιν εἰς ἡμᾶς. Κεφ. Ζ'. «ὅποιος δὲν ἀκολουθεῖ τὰ ἔθιμα τῆς ἐκκλησίας ὡς καὶ αἱ ἐπτὰ Ἁγίαι Οἰκουμενικαὶ Σύνοδοι ἐθέσπισαν καὶ τὸ Ἅγιον Πάσχα καὶ Μηνολόγιον καλῶς ἐνομοθέτησαν νὰ ἀκολουθῶμεν καὶ θέλει νὰ ἀκολουθῇ τὸ Γρηγοριανὸν Πασχάλιον Μηνολόγιον τοῦ Πάπα τῶν ἀθέων ἀστρονόμων καὶ ἐναντιώνεται εἰς ὅλα αὐτὰ καὶ θέλη νὰ τὰ ἀνατρέψῃ καὶ νὰ τὰ χαλάσῃ ἂς ἔχη τὸ ΑΝΑΘΕΜΑ ἔξω τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας καὶ τῆς τῶν πιστῶν ὁμηγύρεως ἂς εἶναι. Σεῖς δὲ οἱ ὁρθόδοξοι καὶ εὐσεβεῖς χριστιανοὶ μένετε ἐν οἷς ἐμάθατε, ἐγεννήθητε καὶ ἀνετράφητε καὶ ὅταν τὸ καλέσει ἡ χρεία καὶ αὐτὸ τὸ αἶμα σας νὰ χύσετε διὰ νὰ φυλάξητε τὴν πατροπαράδοτον πίστιν καὶ ὁμο-λογίαν σας καὶ νὰ φυλάγεσθε καὶ προσέχετε ἀπὸ τῶν τοιούτων, ἵνα καὶ ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς σᾶς βοηθεῖ ἀλλὰ καὶ ἡ εὐχὴ τῆς ἡμῶν μετριότητος εἴη μετὰ πάντων Ὑμῶν Ἀμήν». Ἀληθῶς θὰ εἶναι μεγάλη ἡ μωρία ἀδελφοὶ ἂν μείνετε εἰς τὴν πλάνην τοῦ νέου Ἡμερολογίου ἔπειτα ἀπὸ τόσας ἀποδείξεις τῶν Ἁγίων Πατέρων καὶ τότε ἡ θλίψις μου θὰ εἶναι ἀπερίγραπτος διὰ τὴν ἀπώλειαν ταύτην. Καί τὸ τελευταῖον δὲ ζήτημα τῆς πλάνης αὐτῶν εἶναι ὅπου καὶ οἰ ἴδιοι οἱ Ἱερεῖς κουρεύουν τὰ μαλλιά τους καὶ δείχνουν τὸ κακὸν παράδειγμα εὶς τὸν λαὸν καταπατοῦντες τὴν ὡραίαν ἐντολὴν τοῦ Χριστοῦ ὅπου λέγει : Οὔτω λαμψάτω τὸ φῶς ἡμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων ὅπως ἴδωσι τὰ καλὰ ἔργα ἠμῶν καὶ δοξάσουν τὸν Πατέρα τὸν ἐν τοῖς Οὐρανοῖς, καὶ ποῖα καλὰ ἔργα θὰ ἴδωμεν αὐτῶν; Τὰ κουρεμένα μαλλιά τους; ἢ τὴν ξυρισμένην γενειάδα τους, ἢ τὸν κατάλογον τῶν θείων μυστηρίων ὅπου τὰ ἐποίησαν εἰς ἐμπόριον; Ὁ δὲ Χριστὸς τοὺς κράζει : (δωρεὰν ἐλάβατε, δωρεὰν δότε ἡμῖν), ἢ τὰ ἡλεκ­τρικὰ καὶ ἠ ἀπαισία τετραφωνία ὅπου νομίζει τις ὅτι δὲν εὐρίσκεται εἰς Ἐκκλησίαν ἀλλὰ εἰς κανένα πάρκον («καὶ ἂς φωνάζει, ὁ Κύριος». Ἔλεος θέλω καὶ ταπεινοφροσύνην). Καὶ ἂν θὰ ἔλθωμεν εἰς τὴν αἴρεσιν τοῦ Σίμωνος θὰ ἴδωμεν κυριολεκτικῶς ὅτι τὴν ἀκολουθοῦν τυφλοῖς ὅμμασιν καὶ αὐτὴ εἶναι ἡ ἐξήγησις τῆς αἰρέσεως νὰ πληρώ­νονται ἀπὸ τοὺς χειροτονουμένους. Καὶ ὑπομένεις ὦ Ἐλληνικὲ λαὲ αὐτὴν τὴν βεβήλωσιν τῆς Ἱερᾶς Ἐκκλησίας καὶ δὲν ἀρπάζεις τὸ μαστίγιον ὡς τὸν Χριστὸν νὰ τοὺς βγάλης ἐξω, λέγων πρὸς αὐτοὺς βέβηλοι, θεομπέκται, ἐκμεταλλευταὶ τῆς θρησκείας, προβατόλυκοι, ἄρπαγες ἀληθῶς ἔξωθεν μὲν εἶσθε μὲ δορὰν προβάτου, ἀλλὰ τὰ ἔργα σας ἀποδεικνύουν ὅτι εἶσθε λύ­κοι, ἄρπαγες. Πρόφθασον λαὲ πρὶν ἡ νύκτα σὲ καταλάβῃ καὶ τότε θέλεις κλαύσει καὶ θρηνήσει πικρῶς ἀλλὰ θὰ εἶναι ἀργά, διότι ὁ Κύριος λέγει ἐν τῶ Ἅδῃ οὐκ ἔστι μετάνοια. Φώναξον τώρα ὅπου ἔχεις καιρὸν εὐπρόσδεκτον μαζὺ μὲ τὸν Προφήτην Δαυΐδ λέγων «ἀρθήτω ὁ ἀσεβὴς ἴνα μὴ ἴδη τὴν δόξαν τοῦ Κυρίου». Ἐγέρθητε, λοιπὸν ἐκ τοῦ ληθάργου καὶ μετὰ μεγίστης προσοχὴς καὶ φόβου θεοῦ ἐπιστρέψατε εἰς τὴν πατροπαράδοτόν σας πίστιν καὶ εἰς τὸ Ἰουλιανὸν Ἡμερολόγιον ἵνα μὴ καὶ σεῖς μετ’ αὐτῶν κληρονομήσητε τὸ φοβερὸν ἀνάθεμα τῶν Ἁγίων Πατέρων καὶ τὴν αἰώνιον κόλασιν ὅπερ μὴ γέ­νοιτο.  Οἱ διστάζοντες καὶ ἀμφιβάλλοντες ὅτι δὲν βλάπτει τὸ Νέον ἡμερολόγιον Γρηγοριανὸν τοῦ Πάπα καὶ λοιπῶν αἰρετικῶν Φράγκων, παρακαλοῦμεν τέκνα μου ἀγαπητὰ ἐν Κυρίῳ, μετὰ μεγάλης προσοχής νὰ ἀναγνώσητε, οὐχ ἅπαξ, καὶ εἰς ὅλους δώσετε κακοδόξους ὅπως ταχέως ἐπιστρέψητε πρὸς Ὁρθόδοξον ἡμ. μας Χριστοῦ Ἐκκλησίαν ἵνα μὴ κολασθήτε. Καλῶς μὲν βλέπετ’ ἀδελφοί, νὰ μὴ παρασυρθῆτε ὑπὸ τῶν κακοδόξων δέ, Φράγκων μὴ πλανηθῆτε. Διότ’οὐαὶ κι’ ἀλλοίμονον! αἰφνίδιος σᾶς ἔλθῃ, βαθείᾳ νύκτα φοβερὸς θάνατος σᾶς ἐπέλθῃ. Καὶ τότε αἰωνίως τε τάλενες κολασθῆτε. Ἐν τῷ ἀσβέστῳ δὲ πυρί, τάρταρῳ νὰ ριφθῆτε. Ταχέως νὰ ἐπιστρέψητε, πρὸς τὴν Ὀρθοδοξίαν. Μητέραν τὴν ἁγίαν μας Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν. Χριστὸς καὶ Παναγία μας φυλάξει ἀπ’ αἰρέσεις· Παρακινήσεις τῶν κακῶν στρεβλὰς καὶ προαιρέσεις. Καὶ οἷς κρίμασιν ἐπίστανται, δωρεὰν νὰ μᾶς σώσουν. Τῆς βασιλεῖας Οὐρανῶν πάντας καταξίωσον. Γένοιτο. Ἀμήν. «ΣΑΛΠΙΓΞ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΑΓ. ΗΜΩΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ» (1931) ΜΑΤΘΑΙΟΥ ΙΕΡΟΜ. Σελ. 2-15 Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis! Μοιραστείτε το στο Twitter Μοιραστείτε το στο Facebook


 


























..........ΣΧΙΣΜΑ & ΔΟΛΙΟΣ ΣΚΟΠΟΣ

O  ΚΑΤΑΧΘΟΝΙΟΣ  ΔΟΛΟΣ  ΤΩΝ  ΕΒΡΑΙΩΝ
Μετὰ μεγάλης προσοχῆς ἀναγνώσατε καὶ ἵδετε τὸν καταχθόνιον σκοπόν.

Κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ Βασιλέως Καρόλου Α΄ τῆς Ρουμανίας ἐδόθη βασιλική διαταγή ὅπως οἱ ἐκείσε δια­μένοντες Ἰουδαίοι ἢ ἀσπασθώσι τὴν χριστιανικήν πίστιν ἢ ἐγκαταλείψωσιν ταχέως τὸ Ρουμανικόν ἔδαφος.
λλ’ οὔτοι οἱ δόλιοι καὶ συνεργάται τοῦ Σατανᾷ, ἔστει­λαν ἐπιστολὴν εἰς τὴν μυστικήν των Κυβέρνησιν τὴν διαμένουσαν εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν ὅπως συμβουλεύση αὐτοῦς τὶ νὰ ποιήσουσιν, ἡ ἀπάντησις τῆς κατα­χθονίου Κυβερνήσεως αὐτῶν ἦτο αὔτη. «Προσκαίρως διὰ προσωποληψίαν δεχθήτε τὴν Πίστιν τῶν Ὁρθο­δόξων, καὶ ποιήσατε τὰ τέκνα ὑμῶν ἱερεῖς καὶ ἀρχιερεῖς καὶ κατηχήσατε αὐτὰ νὰ ἐξολοθρεύσωσιν τὴν Ὁρθόδοξον Ἐκκλησίαν ἀπὸ προσώπου τῆς γῆς καὶ οὔτω νὰ ἐπαναφέρουν θριαμβευτικώς τὴν πρὸς στιγμήν ἀπολεσθήσαν πίστιν ὑμῶν καὶ ἐὰν οὔτοι θελήσουν νὰ ἐξωλοθρεύσωσιν τὴν γενεάν ὑμῶν ποιήσατε τὰ τέκνα σας Κυβερνήτας, Πολιτευτὰς καὶ Νομικοὺς ἵνα σεῖς ἐξολοθρεύσητε τὸ ἔθνος αὐτῶν.

δελφοί ἐν Χριστῷ! ταῦτα πάντα ἐν ταῖς ἡμέραις ἡμῶν ἐφαρμόζονται διὰ τὰς ἀνομίας ἡμῶν. Διὰ τοῦτο καλῶς λέγει ὁ Προφητάναξ Δαυΐδ υἱοὶ ἀνθρώπων ἕως πότε βαρυκάρδιοι ἵνα τὶ ἀγαπάτε ματαιότητα καί ζητείτε ψεέδος;» καὶ ὄντως Ὁρθόδοξε Λαὲ κοιμάσαι εἰς τὸν ζοφώδη ὕπνον τῆς ἀκηδίας καὶ δὲν ξυπνᾶς νὰ εἰδῆς τὴν πολύτιμον θρησκείαν σου καὶ τὸ λαμπρὸν Ἔθνος σου ὅπου οἱ δόλιοι δράκοντες μέ­σον τῶν ὁργάνων αὐτῶν σκάπτουν ὑπογείως τὸν τάφον τῆς ἀπωλείας σου. Ἐγέρθητε!! Ἐγερθήτε!! ἀπὸ τοῦ ὕπνου τούτου, διότι ὁ κώδων τοῦ κινδύνου κρούει καὶ οἱ κρούοντες αὐτὸν εἰσὶν οἱ Ἀρχιεπίσκοποι ἡμῶν οἵτινες ὑποκρύπτουν ὑπὸ τὴν ἱερὰν χλαμύδα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ἀληθῶς δέ, εἰσὶν λύκοι ἄρπαγες, οἵτινες ἀπὸ τὸν καρπὸν αὐτῶν γνωρίζονται.
ς ἀπορρίψωμεν λοιπὸν τὸ ὑπνοτικὸν δηλητήριον ὅπερ μας ἐπότισαν μὲ τὸ ψευδὲς περιβάλον τῆς Ἀγιοσύνης των καὶ ἐξεγερθέντες ἐκ τοῦ ὕπνου ἂς ἐξετάσωμεν τὰ ἔργα καὶ τὸν καρπὸν αὐτῶν καὶ τότε ὄντως ἀληθῶς θὰ πιστεύσωμεν ὅτι αὐτοὶ οἱ ἴδιοι εἶναι συνεργάται τῶν ἄνω­θεν γεγραμμένων Ἰουδαίων καὶ τῆς κυβερνήσεως αὐτῶν καὶ ἂς ἔλθωμεν ἵνα φανερώσωμεν ὁλίγα ἔργα, ὅπου ἀσφα­λῶς τοὺς ἀποδεικνύουσιν συμετόχους τῶνἘβραιομασσόνων καὶ τὸ πρώτον εἶναι αὐτὸ τὸ ἐξαίσιον καὶ ὑπερφυσικὸν ζήτημα τοῦ Ἰουλιανοῦ Ἡμερολογίου ὅπου σὺ θωνωτιστὴς ἀγνοεῖς καὶ δὲν ἐνδιαφέρεσαι μηδαμῶς δι’ αὐτό, ἐλπίζων εἰς τὰ κράσπεδα καὶ εἰς τὰς πρωτοκαθε­δρίας τῶν ἀρχιεπι-σκόπων σου καὶ λέγεις βροντοφώνως «ἂς ὄψονται αὐτοὶ» καὶ καταπατεῖς τὴν ἐλέγχουσαν συνείδησίν σου καὶ δὲν γνωρίζεις ὅτι σὺ μὲ αὐτοὺς κατα­κρίνεσαι, ὡς ὁ Πόντιος Πιλάτος, θέλων νὰ ἀθωώσῃ τὸ ἀτομόν του, λέγει παρρησία εἰς τὸν λαὸν τῶν Ἰουδαίων «καθαρὸς εἰμὶ ἀπὸ τὸ αἶμα τοῦ ἀθώου τούτου». Ἐνῷ ὁνομάζει αὐτὸν ἀθώον, παραδίδει αὐτὸν εἰς τὸν σταυρικὸν θάνατον. Ἐνῷ προηγουμένως λέγει εἰς τὸν Χριστόν, διατὶ δὲν μοῦ ὁμιλεῖς, δὲν γνωρίζεις ὅτι ἔχω ἱσχὺν νὰ σὲ σταυρώσω ἢ νὰ σὲ ἀπολύσω; Τὸ ἴδιον ποιεῖς καὶ σὺ Ἐλληνικὲ Λαέ, ἐνῷ ὁνομάζεις αὐτοὺς ἐνόχους καὶ κατα­δικάζεις αὐτοὺς μὲ τὴν τρομακτικήν λέξιν «ὅψονται», διατὶ ὑπακούεις καὶ ἀκολουθεῖς τυφλῶς αὐτοὺς καὶ ἔτσι εἶσαι ἔνοχος καὶ συμμέτοχος τοῦ Ἀναθέματος τῶν Ἀγ. Πατέρων καὶ τῆς Ἁγίας 7ης Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ὅπου λέγει : («Ἡμεῖς τῇ ἀρχαία θεσμοθεσία τῆς καθολικῆς Ἐκκλησίας ἐπακολουθοῦμεν») ἡμεῖς τοὺς, θεσμοὺς τῶν Πατέρων φυλάττομεν, ἡμεῖς τοὺς προσθέτοντας ἢ ἀφαιροῦντας ἐκ τῆς Ἁγίας Ἐκκλησίας ἀναθεματίζομεν.»)
Τὸ δεύτερον ζήτημα εἶναι ὅπου λείπει ἀπὸ αὐτοὺς ἢ τελεία ἀγάπη τοῦ Κυρίου Ἠμῶν Ἰησοῦ Χρι­στοῦ καὶ ὅταν λείψη αὐτὸς ὁ ἀνεκτίμητος μαργαρίτης ἀπὸ τὴν καρδίαν τοῦ Ὁρθοδόξου Χριστιανοῦ δὲν ἔχει ἄλλο τι νὰ γίνῃ εἰμὴ σπήλαιον τῶν δαιμόνων καὶ ἐργά­της τοῦ ἀθεϊσμοῦ. Διὰ τοῦτο τρανῶς ἀποδεικνύουσι τὰ ἔργα αὐτῶν, ὅτι δὲν ἔχουσι καμμίαν αἴσθησιν ἀγάπης, διότι, αὐτοὶ οἱ ἴδιοι ἐπίσκοποι, μὴ δυνάμενοι νὰ ἀντιμετωπίσωσι καὶ ἀποδείξουσι τοὺς γνησίους Ὁρθοδόξους διὰ τοῦ Πηδαλίου τῆς Ἐκκλησίας ἡμῶν ποῦ βασιζόμενοι ἄλλαξαν καὶ μετέτρεψαν δισχιλιετὲς Ἡμερολόγιον, ὅπου ἐπτὰ Οἰκουμενικαὶ Σύνοδοι ἐθέσπισαν, Ἀπόστολοι ἐκήρυξαν ἔνδεκα, ἐκατομμύρια Ἅγιοι διὰ τοῦ σεπτοῦ αὐτῶν αἵματος ἐσφράγισαν, καὶ ὅλα αὐτὰ καταπατοῦντες παραδίδουν αὐτοὺς εἰς τὸν ὑποκόπανον τῶν χωροφυλά­κων, ἐνῷ αὐτὸς ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῶς Χριστὸς δὲν βιάζει οὐδένα ἵνα ἔλθη εἰς τὴν πίστιν του ἀλλὰ λέγει «ὅστις θέλει ὁπίσω μου ἐλθεῖν» καὶ ἀλλαχόθεν λέγει «οὐκ ἦλθον ἀπολέσαι ψυχὰς ἀλλὰ σῶσαι», τότε ἄραγε διατὶ αὐτοὶ οἱ Ἀρχιεπίσκοποι λεγόμενοι κατὰ τὴν ἐσφαλμένην ἰδέαν τοῦ λάου δὲν μιμούνται τὸν Σωτήρα Χριστόν, ἀλλὰ ὄχι μόνον ἀρνούνται τὰ θελήματά του, ἀλλὰ παραβαίνουσι καὶ καταπατῶσιν τὸ πρῶτον ἄρθρον τοῦ Συντάγματος, τὸ ὁποῖον δὲν παραβιάζει τὴν θρησκευτικὴν συνείδησιν, ἀλλὰ ἀφίνει αὐτὴν ἐλεύθερον ἵνα πρεσβεύη οἵαν θρησκείαν καὶ ἂν θέλη; Τότε ἀληθῶς ἀδελφοὶ καὶ ὅντως πρέπει νὰ τοὺς ὁνομάζομεν ἀντιχρί­στους, διότι τὰ ἔργα αὐτῶν σαφῶς ἀποδεικνύουσιν αὐ­τοὺς ὅτι μιαίνουσι τοὺς θρόνους τῶν πρώην Ἁγίων ἐπι­σκόπων, ὧν πρώτος ὁ Ἁγιότατος Ἱερόθεος ὅπου οὔτε ἄγγελοι ἠδυνήθησαν τὰ συντασσόμενά του βιβλία πρὸς ὡφέλειαν τῆς ὁρθοδόξου ἡμῶν πίστεως καὶ πρὸς σωτηρίαν τοῦ γνησίου ὁρθοδόξου λαοῦ νὰ μετριάσουν, ὁ δὲ δεύτερος εἶναι ὁ μέγας ἱσαπόστολος καὶ Ἀρχιεπίσκοπος Διονύσιος ὁ Ἀρειοπαγίτης, ὁ πρώην ἄριστος ἀστρονόμος ὅπου εἴχε γράψει εἰς τὸν κώδικα τῆς ἀστρονομίας ὅταν ὁ Κύριος ἔπασχεν ἐπὶ τῷ Σταυρῷ καὶ ἡ γῇ μὴ δυ­ναμένη νὰ φέρῃ τὴν θλίψιν της βλέπουσα τον Κτίστην νὰ πάσχῃ διὰ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν ἐκλονίσθη. Τότε οὗτος εἶπεν καὶ ἔγραψε «ἢ τὸ πὰν ἀπόλλυται ἢ Θεὸς πάσχει» καὶ ἐρχόμενος ὁ Ἀπόστολος Παύλος εἰς τὰς Ἀθήνας ἵνα κηρύξῃ τὸ Εὐαγγέλιον ἐπίστευσεν αὐτὸς καὶ ἐμαρτύρησεν ὑπὲρ τοῦ Χρίστου, τὸ δὲ μαρτύριον αὐτοῦ ἐν Χρι­στῷ ἀδελφοί οὐ δύναται ἀγγέλου γλώσσα ἐγκωμιάσαι, διότι ὅταν ἔκοψαν τὴν ἱερὰν κεφαλὴν αὐτοῦ τὴν ἐπήρεν ὁ ἴδιος εἰς τὰς χεῖράς του καὶ περιεπάτησε τρία στάδια καὶ κατὰ Θεοῦ θέλησιν τὸν συνήντησεν εἰς τὸν δρόμον παρ­θένος τις Κατούλα ὁνομαζόμενη καὶ λαβοῦσα ἐκ τῆς χει­ρὸς τὴν ἱερὰν κάραν, τότε τὸ σῶμα ἔπεσε καὶ παρέδωσε τὴν ἱερὰν αὐτοῦ ψυχὴν εἰς χείρας Θεοῦ. Καὶ δὲν εἶναι ἐντροπὴ ἀδελφοὶ οἱ σημερινοὶ Ἀρχιεπίσκοποί μας νὰ καταφρονοῦν τοιούτους Ἁγίους Πατέρας; καὶ νὰ πιστεύουν εἰς τοὺς ἀθέους καὶ ἀπαισίους ἀστρονόμους; καὶ νὰ παραβαίνουν τὴν παρακαταθήκην αὐτῶν καὶ νὰ με­ταστρέφουνδισχιλιετές Ἡμερολόγιον, ὅπου αὐτοὶ μὲ τὸ σεπτὸν αἶμα των ἐσφράγισαν; Καὶ ἂν ἐρωτήσωμεν αὐ­τοὺς ἀπὸ ποῦ ὁρμώμενοι ἐποίησαν τὴν βέβηλον ταύτην πράξιν, ἀπαντῶσιν οἱ ἀπαίσιοι εἰς τὴν Ἀστρονομίαν τοῦ ὁγδόου αἰῶνος· ὅπου ὁ Ἅγιος Χρυσόστομος προφη­τεύων ἔλεγε, μὴ μὲ κατατάξεις Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ μὲ τοὺς ὀγδοήτας, γινώσκων τὸν φαύλον βίον αὐτῶν τῶν ἀστρονόμων καί ἱεραρχῶν. Καὶ ἵνα πεισθήτε καλῶς ἀκούσατε τὶ λέγει κάποιος πατήρ τῆς Ἐκκλησίας μας («τρυφὴ καὶ τῆς εὐσεβείας ἀφιστᾶ καὶ ὁ φαύλος βίος πονηρὰ δόγματα τίκτει»). Καὶ ἐξετάσατε σεῖς μοναχοί σας τὸν φαύλον βίον αὐτῶν καὶ θὰ ἴδητε ὅτι φιλόσαρκοι εἰσί, καὶ ἄνθρωπος τρυφῶν οὐ δύναται φιλοσοφήσῃ, εἰμὴ νεκρωμένος ὤν ἀπὸ τὰς ἠδονὰς τῆς σαρκὸς μωρολογεῖ καὶ ὄχι ἀστρονομεῖ. Καὶ τίς ἀνώτερος ἀστρονόμος δύναται νὰ ὑπάρξῃ τοῦ Ἀγίου Διονυσίου τοῦ Ἀρειοπαγίτου; ἢ τοῦ Ἁγίου Χρυσοστόμου καὶ μεγάλου Βασιλείου; καὶ ὅμως οὗτοι δὲν μᾶς ἄφησαν καμμίαν παραγγελίαν ὅτι εἰς τὸ 1922 μέλλει νὰ πάρη 13 ἡμέρας ἀπότομα τὸ ἔτος ἐμπρὸς ἀλλὰ μὲ βαρειὰ ἐπιτίμια καὶ μὲ ἀλύτους δεσμοὺς τοῦ ἀναθέματος λέγουσιν εἰς ἡμᾶς. Κεφ. Ζ'. «ὅποιος δὲν ἀκολουθεῖ τὰ ἔθιμα τῆς ἐκκλησίας ὡς καὶ αἱ ἐπτὰ Ἁγίαι Οἰκουμενικαὶ Σύνοδοι ἐθέσπισαν καὶ τὸ Ἅγιον Πάσχα καὶ Μηνολόγιον καλῶς ἐνομοθέτησαν νὰ ἀκολουθῶμεν καὶ θέλει νὰ ἀκολουθῇ τὸ Γρηγοριανὸν Πασχάλιον Μηνολόγιον τοῦ Πάπα τῶν ἀθέων ἀστρονόμων καὶ ἐναντιώνεται εἰς ὅλα αὐτὰ καὶ θέλη νὰ τὰ ἀνατρέψῃ καὶ νὰ τὰ χαλάσῃ ἂς ἔχη τὸ ΑΝΑΘΕΜΑ ἔξω τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας καὶ τῆς τῶν πιστῶν ὁμηγύρεως ἂς εἶναι. Σεῖς δὲ οἱ ὁρθόδοξοι καὶ εὐσεβεῖς χριστιανοὶ μένετε ἐν οἷς ἐμάθατε, ἐγεννήθητε καὶ ἀνετράφητε καὶ ὅταν τὸ καλέσει ἡ χρεία καὶ αὐτὸ τὸ αἶμα σας νὰ χύσετε διὰ νὰ φυλάξητε τὴν πατροπαράδοτον πίστιν καὶ ὁμο-λογίαν σας καὶ νὰ φυλάγεσθε καὶ προσέχετε ἀπὸ τῶν τοιούτων, ἵνα καὶ ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς σᾶς βοηθεῖ ἀλλὰ καὶ ἡ εὐχὴ τῆς ἡμῶν μετριότητος εἴη μετὰ πάντων Ὑμῶν Ἀμήν». Ἀληθῶς θὰ εἶναι μεγάλη ἡ μωρία ἀδελφοὶ ἂν μείνετε εἰς τὴν πλάνην τοῦ νέου Ἡμερολογίου ἔπειτα ἀπὸ τόσας ἀποδείξεις τῶν ἉγίωνΠατέρων καὶ τότε ἡ θλίψις μου θὰ εἶναι ἀπερίγραπτος διὰ τὴν ἀπώλειαν ταύτην. Καί τὸ τελευταῖον δὲ ζήτημα τῆς πλάνης αὐτῶν εἶναι ὅπου καὶ οἰ ἴδιοι οἱ Ἱερεῖς κουρεύουν τὰ μαλλιά τους καὶ δείχνουν τὸ κακὸν παράδειγμα εὶς τὸν λαὸν καταπατοῦντες τὴν ὡραίαν ἐντολὴν τοῦ Χριστοῦ ὅπου λέγει : Οὔτω λαμψάτω τὸ φῶς ἡμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων ὅπως ἴδωσι τὰ καλὰ ἔργα ἠμῶν καὶ δοξάσουν τὸν Πατέρα τὸν ἐν τοῖς Οὐρανοῖς, καὶ ποῖα καλὰ ἔργα θὰ ἴδωμεν αὐτῶν; Τὰ κουρεμένα μαλλιά τους; ἢ τὴν ξυρισμένην γενειάδα τους, ἢ τὸν κατάλογον τῶν θείων μυστηρίων ὅπου τὰ ἐποίησαν εἰς ἐμπόριον; Ὁ δὲ Χριστὸς τοὺς κράζει : (δωρεὰν ἐλάβατε, δωρεὰν δότε ἡμῖν), ἢ τὰ ἡλεκ­τρικὰ καὶ ἠ ἀπαισία τετραφωνία ὅπου νομίζει τις ὅτι δὲν εὐρίσκεται εἰς Ἐκκλησίαν ἀλλὰ εἰς κανένα πάρκον («καὶ ἂς φωνάζει, ὁ Κύριος». Ἔλεος θέλω καὶ ταπεινοφροσύνην). Καὶ ἂν θὰ ἔλθωμεν εἰς τὴν αἴρεσιν τοῦ Σίμωνος θὰ ἴδωμεν κυριολεκτικῶς ὅτι τὴν ἀκολουθοῦν τυφλοῖς ὅμμασιν καὶ αὐτὴ εἶναι ἡ ἐξήγησις τῆς αἰρέσεως νὰ πληρώ­νονται ἀπὸ τοὺς χειροτονουμένους. Καὶ ὑπομένεις ὦ Ἐλληνικὲ λαὲ αὐτὴν τὴν βεβήλωσιν τῆς Ἱερᾶς Ἐκκλησίας καὶ δὲν ἀρπάζεις τὸ μαστίγιον ὡς τὸν Χριστὸν νὰ τοὺς βγάλης ἐξω, λέγων πρὸς αὐτοὺς βέβηλοι, θεομπέκται, ἐκμεταλλευταὶ τῆς θρησκείας, προβατόλυκοι, ἄρπαγες ἀληθῶς ἔξωθεν μὲν εἶσθε μὲ δορὰν προβάτου, ἀλλὰ τὰ ἔργα σας ἀποδεικνύουν ὅτι εἶσθε λύ­κοι, ἄρπαγες. Πρόφθασον λαὲ πρὶν ἡ νύκτα σὲ καταλάβῃ καὶ τότε θέλεις κλαύσει καὶ θρηνήσει πικρῶς ἀλλὰ θὰ εἶναι ἀργά, διότι ὁ Κύριος λέγει ἐν τῶ Ἅδῃ οὐκ ἔστι μετάνοια. Φώναξον τώρα ὅπου ἔχεις καιρὸν εὐπρόσδεκτον μαζὺ μὲ τὸν Προφήτην Δαυΐδ λέγων «ἀρθήτω ὁ ἀσεβὴς ἴνα μὴ ἴδη τὴν δόξαν τοῦ Κυρίου». Ἐγέρθητε, λοιπὸν ἐκ τοῦ ληθάργου καὶ μετὰ μεγίστης προσοχὴς καὶ φόβου θεοῦ ἐπιστρέψατε εἰς τὴν πατροπαράδοτόν σας πίστιν καὶ εἰς τὸ Ἰουλιανὸν Ἡμερολόγιον ἵνα μὴ καὶ σεῖς μετ’ αὐτῶν κληρονομήσητε τὸ φοβερὸν ἀνάθεμα τῶν Ἁγίων Πατέρων καὶ τὴν αἰώνιον κόλασιν ὅπερ μὴ γέ­νοιτο.


Οἱ διστάζοντες καὶ ἀμφιβάλλοντες ὅτι δὲν βλάπτει τὸ Νέον ἡμερολόγιον Γρηγοριανὸν τοῦ Πάπα καὶ λοιπῶν αἰρετικῶν Φράγκων, παρακαλοῦμεν τέκνα μου ἀγαπητὰ ἐν Κυρίῳ, μετὰ μεγάλης προσοχής νὰ ἀναγνώσητε, οὐχ ἅπαξ, καὶ εἰς ὅλους δώσετε κακοδόξους ὅπως ταχέως ἐπιστρέψητε πρὸς Ὁρθόδοξον ἡμ. μας Χριστοῦ Ἐκκλησίαν ἵνα μὴ κολασθήτε.


Καλῶς μὲν βλέπετ’ ἀδελφοί, νὰ μὴ παρασυρθῆτε ὑπὸ τῶν κακοδόξων δέ, Φράγκων μὴ πλανηθῆτε.
Διότ’οὐαὶ κι’ ἀλλοίμονον! αἰφνίδιος σᾶς ἔλθῃ, βαθείᾳ νύκτα φοβερὸς θάνατος σᾶς ἐπέλθῃ.
Καὶ τότε αἰωνίως τε τάλενες κολασθῆτε. Ἐν τῷ ἀσβέστῳ δὲ πυρί, τάρταρῳ νὰ ριφθῆτε.
Ταχέως νὰ ἐπιστρέψητε, πρὸς τὴν Ὀρθοδοξίαν. Μητέραν τὴν ἁγίαν μας Χριστοῦ τὴν Ἐκκλησίαν.
Χριστὸς καὶ Παναγία μας φυλάξει ἀπ’ αἰρέσεις· Παρακινήσεις τῶν κακῶν στρεβλὰς καὶ προαιρέσεις.
Καὶ οἷς κρίμασιν ἐπίστανται, δωρεὰν νὰ μᾶς σώσουν. Τῆς βασιλεῖας Οὐρανῶν πάντας καταξίωσον. Γένοιτο. Ἀμήν.






«ΣΑΛΠΙΓΞ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΑΓ. ΗΜΩΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ» (1931) ΜΑΤΘΑΙΟΥ ΙΕΡΟΜ. Σελ. 2-15

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου