ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
Πρὸς τοὺς ἀπανταχοῦ Ὀρθοδόξους.

Κρατώμεν τῆς ὁμολογίας, ἥν παρελάβομεν ἄδολον, παρά τηλικούτων ἀνδρῶν, ἀποστρεφόμενοι πάντα νεωτερισμόν, ὡς ὑπαγόρευμα τοῦ Διαβόλου.Ὁ δεχόμενος νεωτερισμόν, κατελέγχει ἐλλειπή τὴν κεκηρυγμένην Ὁρθόδοξον πίστην.
Ἀλλ’ αὔτη πεπληρωμένη ἤδη ἐσφράγισται, μὴ ἐπιδεχόμενη μήτε μείωσιν, μήτε αὔξησιν, μήτε ἀλλοίωσιν, καὶ ὁ τολμών ἤ πράξαι ἤ συμβουλεύσαι ἤ διανοηθήναι τοῦτο, ἤδη ἠρνήθη τὴν πίστιν τοῦ Χριστού, ἤδη ἐκουσίως καθυπεβλήθη εἰς τὸ αἰώνιον ἀνάθεμα, διὰ τὸ βλασφημεῖν εἰς τὸ Πνεύμα τὸ Ἅγιον, ὡς τάχα μὴ ἀρτίως λαλήσαν ἐν ταῖς Γραφαῖς καὶ Οἰκουμενικαῖς Συνόδοις…Ἄπαντες οὐν οἱ νεωτερίζοντες ἤ αἰρέσει ἤ σχίσματιἐκουσίως ἐνεδύθησαν κατάρα ὡς ἰμάτιον (Ψαλμ-ΡΗ’18), κἄν τε Πάπαι, κἄν τε Πατριάρχαι, κἄν τε κληρικοί, κἄν τε λαϊκοί, κἄν Ἄγγελος ἐξ Οὐρανοῦ.

Ἄνθιμος ἐλέω Θεοῦ Ἀρχιεπίσκοπος Κων/πόλεως Νέας Ρώμης ἤ Οἰκουμ. Πατρ.
Ἰερόθεος ἐλέω Θεοῦ Πάπας καὶ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας καὶ πᾶσης Αἰγύπτου.
Μεθόδιος ἐλέω Θεοῦ Πατριάρχης Ἀντιοχείας.
Κύριλλος ἐλέω Θεοῦ Πατριάρχης Ἰεροσολύμων.
Καὶ αἱ περὶ αὐτοὺς Ἱεραὶ Συνόδοι.
Ἐν Κωνσταντινούπολει τὸ σωτήριον ἔτος 1848.

Κύριε Κύριε, οὐ τῷ σῷ ὀνόματι προεφητεύσαμεν,

«....πολλοὶ ἐροῦσίν μοι ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, Κύριε Κύριε, οὐ τῷ σῷ ὀνόματι προεφητεύσαμεν, καὶ τῷ σῷ ὀνόματι δαιμόνια ἐξεβάλομεν, καὶ τῷ σῷ ὀνόματι δυνάμεις πολλὰς ἐποιήσαμεν; καὶ τότε ὁμολογήσω αὐτοῖς ὅτι Οὐδέποτε ἔγνων ὑμᾶς· ἀποχωρεῖτε ἀπ' ἐμοῦ οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν (Κατά Ματθ. 21-24) 2)

Δεν είστε θύμα, είστε θύτης. κ. Πρωθυπουργέ, !!!!

Δεν είστε θύμα, είστε θύτης. κ. Πρωθυπουργέ, !!!!
ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΊΝΕΤΕ, Κ. ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΈ;

μη πλανάσθε· ούτε πόρνοι ούτε ειδωλολάτραι ούτε μοιχοί

Ο Απόστολος Παύλος λέει «…μη πλανάσθε· ούτε πόρνοι ούτε ειδωλολάτραι ούτε μοιχοί ούτε μαλακοί ούτε αρσενοκοίται 10 ούτε πλεονέκται ούτε κλέπται ούτε μέθυσοι, ου λοίδοροι, ουχ άρπαγες βασιλείαν Θεού ου κληρονομήσουσι. 11 και ταύτά τινες ήτε· αλλά απελούσασθε, αλλά ηγιάσθητε, αλλά εδικαιώθητε εν τω ονόματι του Κυρίου Ιησού και εν τω Πνεύματι του Θεού ημών.» (Α’ Κορ.6:9-11).

ΑΓΑΠΗ ΕΝ ΑΛΗΘΕΙΑ

ΑΓΑΠΗ ΕΝ ΑΛΗΘΕΙΑ..ΚΑΤΑ ΤΟΝ Γ.ΦΛΩΡΟΦΣΚΥ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΗΤΑΝ [ Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΕΠΙ ΤΩΝ ΣΥΧΡΟΝΩΝ ΤΟΥ ΚΑΙ Η ΤΡΑΧΥΤΙΤΑ ΤΟΥ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ].Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΚΡΙΝΕΙ ΚΑΙ ΔΙΚΑΖΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΛΥΤΡΩΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΝΗΡΟ. ΑΥΤΗ ΕΙΝΕ Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ -ΣΤΑΥΡΟΥ - ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΛΟΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΣΜΟΣ.

έλειπαν 13 ολόκληρες ημέρες,

Όσο κι αν ψάξετε, σε οποιοδήποτε αρχείο των ελληνικών ληξιαρχείων, δεν πρόκειται να βρείτε ούτε έναν Έλληνα ή Ελληνίδα που να έχει καταχωρηθεί με ημερομηνία γέννησης από 16 έως 28 Φεβρουαρίου 1923! Αυτό αποκαλύπτει ο κ. Διονύσης Σιμόπουλος, Διευθυντής του Ευγενιδείου Πλανηταρίου. Όχι, φυσικά, γιατί δεν.... είχαμε ούτε μία γέννα σε μία ολόκληρη περίοδο 13 ημερών, αλλά γιατί απλούστατα το 1923 είχε μόνο 352 ημέρες"! Όπως εξηγεί ο κ. Σιμόπουλος, από τον Φεβρουάριο του 1923, έλειπαν 13 ολόκληρες ημέρες, δηλαδή το διάστημα μεταξύ 16 και 28 Φεβρουαρίου, ο ήλιος αποκοιμήθηκε, καί ξύπνησε μετά από 13 μέρας..

ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ' ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω»

Ο Απόστολος Παύλος μας λέγει: «ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ' ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω». Τολμηρό αυτό που μας λέγει ο απόστολος Παύλος! «ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ»!! Φαντάζεστε αυτούς που αρέσκονται εις τα θαύματα να έβλεπαν άγγελο να τους λέγει «ακολουθήστε το νέο ημερολόγιο των Παπών της Δύσεως»!!! Εως και αυτόν τον ίδιο τον Παύλο θα αναθεμάτιζαν!!!

Εσύ σε ποια Εκκλησία ανήκεις;

‎"Κρείττων γὰρ ἐπαινετὸς πόλεμος εἰρήνης χωριζούσης Θεοῦ· καὶ διὰ τοῦτο τὸν πραῢν μαχητὴν ὁπλίζει τὸ Πνεῦμα, ὡς καλῶς πολεμεῖν δυνάμενον" Γρηγόριος ο Θεολόγος «Εσύ σε ποια Εκκλησία ανήκεις; Σε αυτήν του Βυζαντίου, της Ρώμης, της Αντιόχειας, της Αλεξάνδρειας ή της Ιερουσαλήμ;;;;; Τότε ο δίκαιος απάντησε σοφά: «Ο Κύριός μας Χριστός χαρακτήρισε Καθολική Εκκλησία εκείνη την Εκκλησία, η οποία διατηρεί την αληθινή και ομολογιακή παρακαταθήκη της πίστης.!!!!!! αγίου Μαξίμου Ομολογητού:

δύο μορφές ταπεινώσεως

«Υπάρχουν δε δύο μορφές ταπεινώσεως, όπως ακριβώς και δύο μορφές υπερηφάνειας. Η πρώτη υπερηφάνεια είναι όταν εξουθενώνει κανείς τον αδελφό του, όταν τον εξευτελίζει σαν να μη είναι τίποτα και θεωρεί τον εαυτό του ανώτερό του. Αν αυτός που θα πέσει σε αυτήν την υπερηφάνεια δεν φροντίσει γρήγορα με τη κατάλληλη προσοχή και επιμέλεια να διορθωθεί σιγά -σιγά φτάνει στην δεύτερη υπερηφάνεια και καταντά να υπερηφανεύεται απέναντι στον ίδιο τον Θεό και να πιστεύει πως οτιδήποτε κατορθώνει οφείλεται στις δυνάμεις του και όχι στον Θεό. Πραγματικά αδελφοί μου, κάποτε είδα έναν που είχε καταντήσει στην ελεεινή αυτή κατάσταση. Στην αρχή αν του έλεγε κανένας αδελφός κάτι τον έφτυνε και έλεγε: ‘’Ποιος είναι αυτός; Δεν αξίζει κανένας παρά μόνο ο Ζωσιμάς και οι μαθητές του’’. Μετά άρχισε να εξευτελίζει και αυτούς και να λέει: ‘’Δεν αξίζει κανένας παρά μόνο ο Μακάριος’’. Και μετά από λίγο άρχισε πάλι να λέει: ‘’Τι είναι ο Μακάριος; Τιποτένιος, μόνο ο Βασίλειος και ο Γρηγόριος αξίζουν’’. Μετά από λίγο άρχισε και αυτούς να τους εξευτελίζει λέγοντας: ‘’Τι είναι ο Βασίλειος και τι είναι ο Γρηγόριος; Τιποτένιοι. Μόνο ο Πέτρος και ο Παύλος αξίζουν’’. Του λέω: ‘’Πραγματικά αδελφέ μου και αυτούς θα τους απορρίψεις’’. Πιστέψετε με, μετά από λίγο καιρό άρχισε να λέει: ‘’Τι είναι ο Πέτρος και ο Παύλος; Τιποτένιοι. Μόνο η Αγία Τριάδα αξίζει’’. Μετά υπερηφανεύτηκε και εναντίον του ίδιου του Θεού και έτσι έχασε τα λογικά του. Για αυτό πρέπει να αγωνιζόμαστε αδελφοί μου, εναντίον της πρώτης υπερηφάνειας για να μην καταλήξουμε μετά από λίγο στην τέλεια υπερηφάνεια».

(Αββά Δωρόθεου, Έργα Ασκητικά, Διδασκαλία περί ταπεινοφροσύνης, σελ. 129).

ΤΟ ΝΕΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΩΣ ΘΗΡΙΟ !!!!

Ἰδού τί γράφει εἰς τήν «ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ» σελίς 4, ὁ κλεινός Πατριάρχης Ἱεροσολύμων Δοσίθεος:

«Τέσσαρα μεγάλα θηρία ἐγέννησεν ὁ ΙΣΤ’ αἰών: Τήν αἴρεσιν τοῦ Λουθήρου, τήν αἴρεσιν τοῦ Καλβίνου, τήν αἴρεσιν τῶν Γιεζουβιτῶν, (Ἰησουιτῶν. Τάγμα θανάτου τοῦ Πάπα. Σκοπός του ἡ διάδοσις τοῦ Παπισμοῦ καί ἡ ὑποταγή ὅλων ὑπό τόν Πάπα) καί τήν αἴρεσιν τοῦ Νέου Καλενδαρίου· (Σ.σ. ἡμερολογίου). … κατά δέ τῆς αἱρέσεως τοῦ Νέου Καλενδαρίου ἀπεφάνθη ἡ ἐν Κων/πόλει μεγάλη Οἰκουμενική Σύνοδος τῶ 1593».Ο ΙΕΡΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΙΚΟΔΗΜΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗ Δοσίθεος: ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΙ ΤΟ ΝΕΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΩΣ ΘΗΡΙΟ !!!!.


Ο ΑΓΙΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΜΑΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ ΣΥΧΝΑ ΣΤΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΓΡΑΠΤΑ ΤΟΥ ΔΟΣΙΘΕΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ Ο ΙΔΙΟΣ ΑΠΟΚΑΛΕΙ ΙΕΡΟ..

.

Ο ΔΟΣΙΘΕΟΣ ΗΤΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΣΠΑΝΙΟΤΑΤΗ ΜΟΡΦΩΣΗ. Η ΔΩΔΕΚΑΒΙΒΛΟΣ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑ ΕΙΔΙΚΑ ΓΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥΣ.

ὀφθαλμὸν μὲν ἐκκόψωμεν

Βαδίζοντες δὲ τὴν ἀπλανῆ καὶ ζωηφόρον ὁδόν, ὀφθαλμὸν μὲν ἐκκόψωμεν σκανδαλίζοντα· μὴ τὸν αἰσθητόν, ἀλλὰ τὸν νοητόν· οἷον ἐὰν ὁ ἐπίσκοπος ἢ ὁ πρεσβύτερος, οἱ ὄντες ὀφθαλμοὶ τῆς Ἐκκλησίας, κακῶς ἀναστρέφωνται καὶ σκανδαλίζωσι τὸν λαόν, χρὴ αὐτοὺς ἐκβάλλεσθαι. Συμφέρον γὰρ ἄνευ αὐτῶν συναθροίζεσθαι εἰς εὐκτήριον οἶκον, ἢ μετ' αὐτῶν ἐμβληθῆναι, ὡς μετὰ Ἄννα καὶ Καϊάφα, εἰς τὴν γέενναν τοῦ πυρός.

Ὁ ἅγιος Θεόδωρος Στουδίτης, ἀκολουθώντας τὸ Μ. Ἀθανάσιο, ἀπαγορεύει τὴν «κοινωνία» ὄχι μόνο μὲ αἱρετικούς, ἀλλὰ καὶ μὲ ἐκείνους ποὺ ἐπικοινωνοῦν μὲ αἱρετικούς. Λέγει:
«τοῦ τε Ἁγίου Ἀθανασίου προστάσσοντος μηδεμίαν κοινωνίαν ἔχειν ἡμᾶς πρὸς τοὺς αἱρετικούς, ἀλλὰ μὴν μηδὲ πρὸς τοὺς κοινωνοῦντας μετὰ τῶν ἀσεβῶν»
(Ἐπιστολαί, 466, l.17-18).

Καὶ ὁ Πατριάρχης Κων/πόλεως, ἅγιος Γερμανὸς ὁ νέος, συμβουλεύει τὴν ἀποχὴ τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας μὲ ἐκείνους τοὺς «ὀρθόδοξους» ποὺ κοινωνοῦσαν μὲ τοὺς Λατίνους. Συμβούλευε ἀκόμα τους λαϊκούς, νὰ φεύγουν ὁλοταχῶς ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς, ποὺ ἔδειξαν ὑποταγὴ στοὺς Λατίνους, καὶ μήτε σὲ Ἐκκλησία ποὺ ἐκεῖνοι λειτουργοῦν νὰ πηγαίνουν, μήτε νὰ παίρνουν εὐλογία ἀπὸ τὰ χέρια τους. Καλύτερα νὰ προσεύχεστε μόνοι στὰ σπίτια σας, παρὰ νὰ συγκεντρώνεστε στὴν ἐκκλησία μαζὶ μὲ τοὺς Λατινόφρονες κληρικοὺς καὶ λαϊκούς.http://www.facebook.com/photo.php?fbid=328244863964089&set=o.425047610867614&type=1&theater.

διῶκτες τῆς ᾿Εκκλησίας τοῦ Χριστοῦ;

Τί συμβαίνει στούς διῶκτες τῆς ᾿Εκκλησίας τοῦ Χριστοῦ; ῾Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς .
Ρωτήστε τον διώκτη της Εκκλησίας Σαύλο (Σαούλ), τί του συνέβη. «Σκληρόν σοι προς κέντρα λακτίξειν» (Πράξεις 26, 14), του είπε ο Κύριος και ο Σαύλος βαπτίστηκε και έγινε ο Παύλος, ο Απόστολος.
Τί συνέβη στον Ηρώδη, τον πρώτο διώκτη των χριστιανών; Τί συνέβη στον Ιουλιανό τον Παραβάτη.; Πέθαναν και οι δύο με φρικτό θάνατο, ενώ οι θεοστυγείς δολοπλοκίες τους εναντίον του Χριστού διαλύθηκαν σαν καπνός.
Αλλά έτσι συνέβαινε πάντα στην ιστορία: κάποιοι διώκτες μεταστρέφονταν στον χριστιανισμό, ενώ άλλοι πέθαιναν με φρικτούς θανάτους. Πάντοτε οι προσπάθειες του ενός ή του άλλου χριστιανομάχου εκμηδενίζονται, διαλύονται σαν καπνός.
Όταν ο αυτοκράτορας Αδριανός επιτέθηκε στην Ιερουσαλήμ, ήθελε να εκδικηθεί τους Ιουδαίους και τους χριστιανούς, διότι δεν ξεχώριζε τους χριστιανούς από τους Ιουδαίους. Διασκόρπισε τους Ιουδαίους σε όλο τον κόσμο κι έκτισε έναν ειδωλολατρικό ναό στο σημείο όπου βρισκόταν ο Ναός του Σολομώντος. Επίσης μετονόμασε την Ιερουσαλήμ «Αϊλία», με βάση το όνομα του «Αΐλιος» και απαγόρευσε σε οποιονδήποτε να ονομάζει την πόλη αυτή Ιερουσαλήμ. Έκτισε ναό προς τιμήν του φαύλου Ερμή στον Γολγοθά, άλλον ναό για τον Δία πάνω από τον τάφο του Κυρίου κι έναν ναό προς τιμήν του Άδωνη, στη Βηθλεέμ.
Πράγματι πόσο τραγικό θα ήταν, για τους χριστιανούς εκείνης της εποχής, να βλέπουν τα ιερά τους προσκυνήματα να χλευάζονται κατ’ αυτόν τον τρόπο! Αλλά όμως στο τέλος τί συνέβη; Ο αυτοκράτορας Αδριανός βρήκε φρικτό θάνατο και όσο για τους ειδωλικούς ναούς του, αυτοί κατακρημνίστηκαν την εποχή των θεοστέπτων αγίων βασιλέων Κωνσταντίνου και Ελένης, της αυτοκράτειρας μητέρας του. Στη θέση τους ανεγέρθηκαν περικαλλείς χριστιανικοί ναοί, που μέχρι σήμερα στέκουν ακλόνητοι!
«Σκληρόν σοι προς κέντρα λακτίζειν». Ω, πόσο μάταιη και χαμένη είναι κάθε μάχη εναντίον του Χριστού!
(Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς,

«Ἔστι κακή ὁμόνοια, καί καλή διαφωνία

Ὁ μεγάλος θεολόγος τοῦ ΙΕ αἰῶνος, ‘Ιωσήφ ὁ Βρυέννιος λέγει: «Ἔστι κακή ὁμόνοια, καί καλή διαφωνία. Ἔστι σχισθῆναι καλῶς καί ὁμονοῆσαι κακῶς. Οἷς γάρ ἡ φιλία ἀπωλείας πρόξενος, τούτοις τό μῖσος ἀρετῆς ὑπόθεσις γίνεται. Καί κρείσσων ἐμπαθοῦς ὁμονοίας, ἡ ὑπέρ ἀπαθείας διάστασις. Καλόν τό εἰρηνεύειν πρός πάντας, ἀλλ’ ὁμονοοῦντας πρός τήν εὐσέβειαν. Ἡ γάρ εἰρήνη μετά μέν τοῦ ἰδίου καί πρέποντος, κάλλιστον ἐστι κτῆμα καί λυσιτελέστατον, μετά δέ κακίας, ἤ δουλείας ἐπονειδίστου, πάντων αἴσχιστον καί τε καί βλαβερώτατον. Ἐπεί οὐδείς δύναται κτήσασθαι τήν ἀγάπην τῶν πονηρῶν καί κακῶν, χωρίς κακίας καί πονηρίας. Μεγάλη δέ ἀρετή τοῦ δικαίου, ὅταν ἔχη τούς τοῦ Θεοῦ ἐχθρούς, ἐχθρούς, καί τούς αὐτοῦ φίλους, φίλους, ὥσπερ μεγάλη κακία ἁμαρτωλοῦ, ὅταν τούς τοῦ Θεοῦ φίλους ἔχη ἐχθρούς, καί τούς ἐχθρούς αὐτοῦ φίλους (Ἰωσήφ Βρυεννίου, Τά Εὑρεθέντα, Τόμος Β, σελ. 22)

Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2013

Η ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΑΝΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΖΗΤΗΜΑ ΟΥΣΙΩΔΕΣΤΑΤΟ ΚΑΙ ΕΚ ΤΩΝ ΜΑΛΙΣΤΑ ΣΟΒΑΡΩΝ Διά της εισαγωγής του Γρηγοριανού ή Νέου Ημερολογίου προξενήθηκαν παραβάσεις σπουδαιότατες , και μάλιστα ζήτημα Πίστεως, ως προς το ένατο άρθρο του Συμβόλου της Πίστεως μας, το διαλαμβάνον ούτω: «Εις Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν», και όχι ζήτημα επιπόλαιο ή και μη παντελώς υφιστάμενο, καθώς διατείνονται οι ακολουθούντες αυτό Νεοημερολογίτες. Και εφόσον «Εκκλησία» λέγοντες νοούμε βεβαίως το σύνολο των εις Χριστόν ορθοδόξως πιστευόντων, οίτινες αποτελούν ένα σώμα με κεφαλή τον αρχηγό και θεμελιωτή της πίστης μας Ιησού Χριστό, ερωτούμε: Είναι ήδη μία Εκκλησία, ένα σώμα, όταν οι Νεοημερολογίτες κάνουν Χριστούγεννα και οι παλαιοημερολογίτες εορτάζουν τον Άγιο Σπυρίδωνα; Είναι μία Εκκλησία, όταν οι μεν βαπτίζουν τον Κύριο, οι δε αναμένουν εισέτι την γέννηση Αυτού; Είναι μία Εκκλησία, όταν οι μεν κατά την ιδίαν ημέρα αναγινώσκουν επ’ Εκκλησίαις άλλο Ευαγγέλιο, οι δε έτερον; Ιδού λοιπόν ότι έγινε σχίσμα και δημιουργοί του σχίσματος είναι οι Νεοημερολογίτες. Και έγινε ούτω, διά της εισαγωγής του Γρηγοριανού Ημερολογίου, παραβάσεις Κανόνων Αποστολικών, Οικουμενικών και τοπικών Συνόδων. Αντιθέσεις προς τα Ευαγγελικά κελεύσματα και Πατερικές αποφάσεις στην Αγία Γραφή και την Ιερά Παράδοση της Εκκλησίας μας, την δεύτερη αυτή πηγή της Θείας Αποκαλύψεως, διασκελισμοί των εθίμων, κλπ. Και προς πληρέστερη πίστωση των γραφομένων, σημειώνουμε κατώθι την σωρεία των διαφόρων Κανόνων εκ του Ιερού Πηδαλίου και των λοιπών εγκύρων πηγών των Πατερικών αποφάσεων της Εκκλησίας μας, ίνα πάντες οι θέλοντες να γνωρίσουν την αλήθεια, να δουν αυτή και να μην προβάλλουν διάφορες αστήρικτες προφασιολογίες. Το Νέο Ημερολόγιο προσκρούει: 1) Στα κελεύσματα του Θεηγόρου και ουρανοβάμονος Παύλου για την ακριβή τήρηση των παραδόσεων. 2) Στους 7ον, 1ον, και 55ον Αποστολικούς Κανόνας. 3) Στους 6ον και 7ον Κανόνες της Α’ Οικουμενικής Συνόδου 4) Στον 8ον της Γ’ Οικουμενικής τον που κυρώνει τον 35ον Αποστολικό, τους 6ον και 7ον της Α’ Οικουμενικής και τον 3ον της εν Αντιοχεία. 5) Στους 1ον και 28ον της Α’ Οικουμενικής Συνόδου. 6) Στον 56ον της ΣΤ’ Οικουμενικής «περί επιτελέσεως της νηστείας ταυτοχρόνως υφ’ όλων των Ορθοδόξων». 7) Στον 1ον της Πενθέκτης. Στον 1ον και 7ον της Ζ’ Οικουμενικής. 9) Στα Πρακτικά γενικώς της Ζ’ Οικουμενικής Συνόδου, ένθα ομιλεί σχετικώς ο Ταράσιος. 10) Στην Δ’ πράξη της 7ης Οικουμενικής Συνόδου, ένθα ομιλεί σχετικώς ο αυτός. 11) Στις «Εκβοήσεις» όλης της Ζ’ Οικουμενικής. 12) Στα πρακτικά της Ζ’ Οικουμενικής περί της ψευτοσυνόδου του Κοπρώνυμου. 13) Στον όρο της Ζ’ Συνόδου ταύτης. 14) Στις κατά την Ζ’ Οικουμενικής Σύνοδο «Απευθύνσεις» του Ταρασίου προς τους βασιλείς Κωνσταντίνο και Ειρήνη. 15) Στις κατά την Ζ’ Οικουμενικής Σύνοδο «Απευθύνσεις» του Ταρασίου προς τους Κληρικούς της Μεγάλης Εκκλησίας. 16) Στον Α’ Κανόνα της εν Αντιοχεία Τοπικής. 17) Στον 19ον Κανόνα της εν Γάγγρα Τοπικής «περί μη καταργήσεως νηστεία», ως κατάργησαν τώρα την νηστεία των Αγ. Αποστόλων. 18) Στον 21ον της αυτής εν Γάγγρα Τοπικής. 19) Στον ΛΖ’ Κανόνα της εν Καρθαγένη Τοπικής, τον αναθεματίζοντα τον αθετούντα τις Ιερές παραδόσεις 20) Στο ΛΖ’ Κανόνα της εν Λαοδικεία Τοπικής περί του μη συνεορτάζειν μετά των αιρετικών. 21) Στον ΝΓ’ Κανόνα της αυτής Τοπικής περί του μη συμπροσεύχεσθαι μετά των αιρετικών και σχισματικών. 22) Στις ρήτρες και διατάξεις των Μεγάλων της Εκκλησίας μας Πατέρων διά την ακριβή τήρηση των παραδόσεων, και δη των Μεγ. Βασιλείου, Μεγ. Αθανασίου, Χρυσοστόμου, Γρηγορίου Νύσσης, Ιωάννου Δαμασκηνού και Επιφανίου. 23) Στα περί Παραδόσεων αξιώματα και υψηλά διδάγματα του Μεγάλου Φωτίου, τα διαλαμβανόμενα στις 263 επιστολές αυτού και ειδικότερα στις 3ην, 4ην, 6ην, 146ην Αποστολικές επιστολές. 24) Στον 228ον Νομοκανόνα. 25) Στις αποφάσεις Ανδρονίκου του Πρεσβυτέρου και Ματθαίου Βλασταρά (14ος αιών). 26) Στην εν Κωνσταντινουπόλει και εν έτει 1583 επί Ιερεμίου Β’ του Τρανού Πανορθόδοξο Σύνοδο, ένθα εξεδόθη το περιβόητο κατά του Νέου Γρηγοριανού Φραγκο- ημερολογίου Πατριαρχικό Σιγγίλιο. 27) Στους κατά των καινοτομιών της Δυτικής Εκκλησίας ελέγχους του αυτού Πατριάρχου Ιερεμίου Β’ του Τρανού, εν έτει 1588. 28) Στον 8ον Κανόνα της εν έτει 1593, επι του αυτού Πατριάρχου, Πανορθοδόξου Συνόδου. 29) Εις την εν έτει 1848 εξαπολυθείσα προς τους απανταχού Ορθοδόξους Εγκύκλιο της εν Κωνσταντινουπόλει Συνόδου επί Πατριάρχου Ανθίμου. 30) Στον 5ον Όρον της εν Κωνσταντινουπόλει και εν έτει 1727 Συνόδου επί Πατριάρχου Ιερεμίου του Γ’. 31) Στις εν έτει 1827 αντιταχθείσες αρνήσεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου Αγαθαγγέλου, ως προς την μεταβολή του Ημερολογίου. 32) Στις εν έτει 1895 απαγορεύσεις του Οικουμενικού Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Ανθίμου Ζ’ προς συζήτηση περί αλλαγής του Ημερολογίου. 33) Στις αποφάσεις της εν έτει 1902 εν Κωνσταντινουπόλει ειδικής περί Ημερολογιακού ζητήματος Επιτροπής. 34) Στις αποφατικές (αρνητικές) περί αλλαγής του Ημερολογίου απαντήσεις πασών των Ορθοδόξων Εκκλησιών, στη σχετική ερώτηση του Οικουμενικού Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Ιωακείμ Γ’ εν έτει 1902. Και λοιπόν, εφόσον η κατά 13 ημέρες προώθηση του Ημερολογίου προσκρούει προς όλους τους άνω όρους, αποφάσεις, κελεύσματα, ρήτρας, πρακτικά, Σιγγίλια κλπ. εφόσον η προώθηση αυτή θίγει και παρασαλεύει όλο το Πασχάλιο Κύκλο (Ευαγγέλια, Αποστόλους κλπ.), εφόσον φέρει την εορτή του Αγίου Γεωργίου, του οποίου η ασματική ακολουθία είναι συνυφασμένη με χαρμόσυνα της του Κυρίου Αναστάσεως τροπάρια, προ του Πάσχα, οπότε η προκύπτουσα αταξία στην εκκλησιαστική διάταξή φθάνει σε ανίερη κωμικοποίηση της θρησκευτικής πίστης, προς παράκαμψη της οποίας η σχισματική Εκκλησία της Ελλάδος μεταθέτει την εορτή ταύτη σε άλλη μέρα αλλά όλως αυθαιρέτως και αντικανονικώς. Εφόσον τροποποιεί και πολλάκις εντελώς καταργεί την μετά την Κυριακή των Αγίων Πάντων νηστεία των Αγίων Αποστόλων. Εφόσον περιφρονεί την Αγία Παράδοση (παράδοση δισχιλιετή). Εφόσον προσβάλλει το έθιμο. Εφόσον, τέλος, προκύπτουν όλα αυτά, είναι ή δεν είναι ζήτημα του Ημερολογίου ζήτημα ουσιωδέστατο και εκ των μάλιστα σοβαρών. Κατώθι παραθέτουμε Εγκυκλίους εξαπολυθείσες εναντίον του νεωτερισμού του Γρηγοριανού ή Νέου Ημερολογίου κατά τα έτη 1593, 1756, 1848. Η ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Μόνον δε η Εκκλησία της Ελλάδος, παραβλέποντας σκόπιμα ότι το ημερολογιακό ζήτημα ενδιαφέρει ολόκληρη την Ορθόδοξη Εκκλησία, μη δυνάμενη μίας επί μέρους Εκκλησίας να ανατρέψει αυτό χωρίς να αποσπασθεί των λοιπών, καθιστάμενης σχισματικής, εισήγαγε κακώς το Γρηγοριανό Ημερολόγιο, παρά την από 16 Ιανουαρίου 1923 Έκθεση της υπό της τότε Κυβερνήσεως σχηματισθείσας Επιτροπής περί τα μεταρρυθμίσεως του Ημερολογίου. Αλλά και παρά το Διάταγμα συνέπεια της Έκθεσης αυτής που εκδόθηκε με ημερομηνία 18 Ιανουαρίου 1923, που ακόμη ισχύει ως μη ποτέ ακυρωθέν, του (τότε) Βασιλέως Γεωργίου Β’ κατά το άρθρο 1 του οποίου «διατηρείται εν ισχϋί τον Ιουλιανόν Ημερολόγιον, όσον αφορά εν γένει την Εκκλησίαν και τας θρησκευτικάς Εορτάς». Είναι προφανές ότι Εκκλησία της Ελλάδος έναντι της ως ανωτέρω κανονικής αρχής και ετημηγορίας των ιερών Κανόνων, βρέθηκε δια της αντικανονικής επιβολής του Γρηγοριανού ή Νέου Εορτολογίου στη θέση του επαναστάτη κατά τους ιερού της ορθοδοξίας καθεστώτος και αποστάτη από τους πάνσεπτους της Ορθοδοξίας θεσμούς. Και εντεύθεν η Διοικούσα Εκκλησία διά του νεωτερισμού παρουσίασε το τραγελαφικό φαινόμενο, Ειρηνοδικείο ή Πρωτοδικείο ν’ ανατρέπει απόφαση Εφετείου ή Αρείου Πάγου! Είναι αυτονόητο ότι αυτή η ενέργεια της Διοικούσης Εκκλησίας της Ελλάδος κατέστησε αυτή ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΗ και τα υπ’ αυτής τελούμενη μυστήρια ΑΚΥΡΑ. Είχε πλήρη επίγνωση η Διοικούσα Εκκλησία, ότι εισάγουσα μονομερώς τον νεωτερισμό του Εορτολογίου, καθίστατο Σχισματική. Και ενώ οι Θείοι Πατέρες από της πρώτης ήδη Αγίας Οικουμενικής Συνόδου και εφεξής είχαν πλήρη γνώση των αστρονομικών ζητημάτων, εν τούτοις την ειρήνη και την ενότητα της Εκκλησίας προτιμώντας απάντων, και την αγάπη του πληρώματος αυτής περισσότερο της θρυλούμενης ακρίβειας του χρόνου, την οποία επικαλούνται οι σημερινοί συγχρονισμένοι κληρικοί, δεν θέλησαν να μετακινήσουν ούτε την εαρινή ισημερία από της 21ης Μαρτίου, στην έθεσαν αυτή οι 328 Θεοφόροι Πατέρες, ούτε να μεταβάλλουν ποσώς το Εορτολόγιο της Εκκλησίας. Η Διοικούσα Εκκλησία δεν έλαβε υπ’ όψιν το πρόσταγμα του Παντοκράτορος θεού «μη μέταιρε όρια αιώνια, α έθεντο οι Πατέρες σου». Ούτε πτοήθηκε από την φωνή του ζώντος Θεού μας: «Επικατάρατος ος μετατίθησιν όρια Πατέρων αυτού»! Ούτε θέλησε να ακούση την παραγγελία του Αποστόλου των Εθνών: «Στήκετε και κρατείτε τας παραδόσεις» και «Ει τις υμάς ευαγγελίζεται παρ’ ο παρελάβατε, καν Άγγελοςεξ ουρανού, ανάθεμα έστω». Δεν σκέφθηκε καν το βάρος των αρών, το οποίο από την Ζ’ Οικουμενική Αγία Σύνοδο επιρρίπτεται στις κεφαλές των αποστατούντων από της ευθείας οδού και νεωτεριζόντων , διά του όρου αυτής. «Εις τις πάσαν παράδοσιν Εκκλησιαστικήν, έγγραφον ή άγραφον αθετεί, ανάθεμα έστω» και «Ημείς τους προστιθέντας τι ή αφαιρούντας τι εκ της Καθολικής Εκκλησίας, αναθεματίζομεν»! Είναι φανερό σε όλους ότι ανατράπηκαν αρχαίες παραδόσεις, ως η νηστεία των Αγίων Αποστόλων, η οποία, με την καινοτομία του Νέου Εορτολογίου περιορίζεται και ενίοτε καταργείται. Εντεύθεν η οργή η καταφανής του Θεού υπό την οποία διατελούμε! Δια τούτο παραχώρησε ο Κύριος να μαστίζεται το Έθνος ολόκληρο υπό της ανταρσίας και να αλληλοσφάζεται! Ο θείος νόμος καταπατείται! Τα ιερά και όσια περιυβρίζονται! Η Ορθοδοξία χλευάζεται και διώκεται! Οι ιεροί Ναοί καταδαφίζονται! Η Διοικούσα Εκκλησία, παρανομούσα υποστηρίζεται! «Πάντες εξέκλιναν κατά το γραμμένο, άμα ηχρειώθησαν». Καιρός να υψωθεί το περιυβρισθέν δίκαιο της θείας δικαιοσύνης. Να αποδοθεί η προσήκουσα τιμή στις τίμιες παραδόσεις του γένους ημών και να επανέλθει το πάτριο Εορτολόγιο, όθεν κακώς εξεβλήθη. Τούτο αποτελεί καθήκον Εθνικό αλλά και Εκκλησιαστικό. Εάν τούτο δεν γίνει και δεν μετανοήσουν εγκαίρως τότε αλλοίμονο! Θα είναι αργά, διότι θα επιπέσουν ως κεραυνός επί των κεφαλών των παραβατών εκείνα, τα οποία ο Απόστολος Παύλος είπε: «Και εάν ημείς, ή Άγγελος εξ ουρανού ευαγγελίζεται υμίν παρ’ ο ευηγγελισόμεθα υμίν, ΑΝΑΘΕΜΑ έστω». (Γαλ. α’, 8 και αλλαχού). Επικατάρατος πας ος ουκ εμμένει εν πάσι τοις γεγραμμένοις εν τω βιβλίω του νόμου του ποιήσαι αυτά» (Γαλ. γ’ 10, Δτ. Κζ’ 26).


  • Η ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΑΝΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ
    ΕΙΝΑΙ ΖΗΤΗΜΑ ΟΥΣΙΩΔΕΣΤΑΤΟ ΚΑΙ ΕΚ ΤΩΝ ΜΑΛΙΣΤΑ ΣΟΒΑΡΩΝ..


    Διά της εισαγωγής του Γρηγοριανού ή Νέου Ημερολογίου προξενήθηκαν παραβάσεις σπουδαιότατες , και μάλιστα ζήτημα Πίστεως, ως προς το ένατο άρθρο του Συμβόλου της Πίστεως μας, το διαλαμβάνον ούτω: «Εις Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν», και όχι ζήτημα επιπόλαιο ή και μη παντελώς υφιστάμενο, καθώς διατείνονται οι ακολουθούντες αυτό Νεοημερολογίτες.
    Και εφόσον «Εκκλησία» λέγοντες νοούμε βεβαίως το σύνολο των εις Χριστόν ορθοδόξως πιστευόντων, οίτινες αποτελούν ένα σώμα με κεφαλή τον αρχηγό και θεμελιωτή της πίστης μας Ιησού Χριστό, ερωτούμε: Είναι ήδη μία Εκκλησία, ένα σώμα, όταν οι Νεοημερολογίτες κάνουν Χριστούγεννα και οι παλαιοημερολογίτες εορτάζουν τον Άγιο Σπυρίδωνα; Είναι μία Εκκλησία, όταν οι μεν βαπτίζουν τον Κύριο, οι δε αναμένουν εισέτι την γέννηση Αυτού; Είναι μία Εκκλησία, όταν οι μεν κατά την ιδίαν ημέρα αναγινώσκουν επ’ Εκκλησίαις άλλο Ευαγγέλιο, οι δε έτερον; Ιδού λοιπόν ότι έγινε σχίσμα και δημιουργοί του σχίσματος είναι οι Νεοημερολογίτες.
    Και έγινε ούτω, διά της εισαγωγής του Γρηγοριανού Ημερολογίου, παραβάσεις Κανόνων Αποστολικών, Οικουμενικών και τοπικών Συνόδων. Αντιθέσεις προς τα Ευαγγελικά κελεύσματα και Πατερικές αποφάσεις στην Αγία Γραφή και την Ιερά Παράδοση της Εκκλησίας μας, την δεύτερη αυτή πηγή της Θείας Αποκαλύψεως, διασκελισμοί των εθίμων, κλπ. Και προς πληρέστερη πίστωση των γραφομένων, σημειώνουμε κατώθι την σωρεία των διαφόρων Κανόνων εκ του Ιερού Πηδαλίου και των λοιπών εγκύρων πηγών των Πατερικών αποφάσεων της Εκκλησίας μας, ίνα πάντες οι θέλοντες να γνωρίσουν την αλήθεια, να δουν αυτή και να μην προβάλλουν διάφορες αστήρικτες προφασιολογίες. Το Νέο Ημερολόγιο προσκρούει:
    .

  •  1) Στα κελεύσματα του Θεηγόρου και ουρανοβάμονος Παύλου για την ακριβή τήρηση των παραδόσεων.
    2) Στους 7ον, 1ον, και 55ον Αποστολικούς Κανόνας.
    3) Στους 6ον και 7ον Κανόνες της Α’ Οικουμενικής Συνόδου
    4) Στον 8ον της Γ’ Οικουμενικής τον που κυρώνει τον 35ον Αποστολικό, τους 6ον και 7ον της Α’ Οικουμενικής και τον 3ον της εν Αντιοχεία.
    5) Στους 1ον και 28ον της Α’ Οικουμενικής Συνόδου.
    6) Στον 56ον της ΣΤ’ Οικουμενικής «περί επιτελέσεως της νηστείας ταυτοχρόνως υφ’ όλων των Ορθοδόξων».
    7) Στον 1ον της Πενθέκτης.
    Στον 1ον και 7ον της Ζ’ Οικουμενικής.
    9) Στα Πρακτικά γενικώς της Ζ’ Οικουμενικής Συνόδου, ένθα ομιλεί σχετικώς ο Ταράσιος.
    10) Στην Δ’ πράξη της 7ης Οικουμενικής Συνόδου, ένθα ομιλεί σχετικώς ο αυτός.
    11) Στις «Εκβοήσεις» όλης της Ζ’ Οικουμενικής.
    12) Στα πρακτικά της Ζ’ Οικουμενικής περί της ψευτοσυνόδου του Κοπρώνυμου.
    13) Στον όρο της Ζ’ Συνόδου ταύτης.
    14) Στις κατά την Ζ’ Οικουμενικής Σύνοδο «Απευθύνσεις» του Ταρασίου προς τους βασιλείς Κωνσταντίνο και Ειρήνη.
    15) Στις κατά την Ζ’ Οικουμενικής Σύνοδο «Απευθύνσεις» του Ταρασίου προς τους Κληρικούς της Μεγάλης Εκκλησίας.
    16) Στον Α’ Κανόνα της εν Αντιοχεία Τοπικής.
    17) Στον 19ον Κανόνα της εν Γάγγρα Τοπικής «περί μη καταργήσεως νηστεία», ως κατάργησαν τώρα την νηστεία των Αγ. Αποστόλων.
    18) Στον 21ον της αυτής εν Γάγγρα Τοπικής.
    19) Στον ΛΖ’ Κανόνα της εν Καρθαγένη Τοπικής, τον αναθεματίζοντα τον αθετούντα τις Ιερές παραδόσεις
    20) Στο ΛΖ’ Κανόνα της εν Λαοδικεία Τοπικής περί του μη συνεορτάζειν μετά των αιρετικών.
    21) Στον ΝΓ’ Κανόνα της αυτής Τοπικής περί του μη συμπροσεύχεσθαι μετά των αιρετικών και σχισματικών.
    22) Στις ρήτρες και διατάξεις των Μεγάλων της Εκκλησίας μας Πατέρων διά την ακριβή τήρηση των παραδόσεων, και δη των Μεγ. Βασιλείου, Μεγ. Αθανασίου, Χρυσοστόμου, Γρηγορίου Νύσσης, Ιωάννου Δαμασκηνού και Επιφανίου.
    23) Στα περί Παραδόσεων αξιώματα και υψηλά διδάγματα του Μεγάλου Φωτίου, τα διαλαμβανόμενα στις 263 επιστολές αυτού και ειδικότερα στις 3ην, 4ην, 6ην, 146ην Αποστολικές επιστολές.
    24) Στον 228ον Νομοκανόνα.
    25) Στις αποφάσεις Ανδρονίκου του Πρεσβυτέρου και Ματθαίου Βλασταρά (14ος αιών).
    26) Στην εν Κωνσταντινουπόλει και εν έτει 1583 επί Ιερεμίου Β’ του Τρανού Πανορθόδοξο Σύνοδο, ένθα εξεδόθη το περιβόητο κατά του Νέου Γρηγοριανού Φραγκο- ημερολογίου Πατριαρχικό Σιγγίλιο.
    27) Στους κατά των καινοτομιών της Δυτικής Εκκλησίας ελέγχους του αυτού Πατριάρχου Ιερεμίου Β’ του Τρανού, εν έτει 1588.
    28) Στον 8ον Κανόνα της εν έτει 1593, επι του αυτού Πατριάρχου, Πανορθοδόξου Συνόδου.
    29) Εις την εν έτει 1848 εξαπολυθείσα προς τους απανταχού Ορθοδόξους Εγκύκλιο της εν Κωνσταντινουπόλει Συνόδου επί Πατριάρχου Ανθίμου.
    30) Στον 5ον Όρον της εν Κωνσταντινουπόλει και εν έτει 1727 Συνόδου επί Πατριάρχου Ιερεμίου του Γ’.
    31) Στις εν έτει 1827 αντιταχθείσες αρνήσεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου Αγαθαγγέλου, ως προς την μεταβολή του Ημερολογίου.
    32) Στις εν έτει 1895 απαγορεύσεις του Οικουμενικού Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Ανθίμου Ζ’ προς συζήτηση περί αλλαγής του Ημερολογίου.
    33) Στις αποφάσεις της εν έτει 1902 εν Κωνσταντινουπόλει ειδικής περί Ημερολογιακού ζητήματος Επιτροπής.
    34) Στις αποφατικές (αρνητικές) περί αλλαγής του Ημερολογίου απαντήσεις πασών των Ορθοδόξων Εκκλησιών, στη σχετική ερώτηση του Οικουμενικού Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Ιωακείμ Γ’ εν έτει 1902.

  •  Και λοιπόν, εφόσον η κατά 13 ημέρες προώθηση του Ημερολογίου προσκρούει προς όλους τους άνω όρους, αποφάσεις, κελεύσματα, ρήτρας, πρακτικά, Σιγγίλια κλπ. εφόσον η προώθηση αυτή θίγει και παρασαλεύει όλο το Πασχάλιο Κύκλο (Ευαγγέλια, Αποστόλους κλπ.), εφόσον φέρει την εορτή του Αγίου Γεωργίου, του οποίου η ασματική ακολουθία είναι συνυφασμένη με χαρμόσυνα της του Κυρίου Αναστάσεως τροπάρια, προ του Πάσχα, οπότε η προκύπτουσα αταξία στην εκκλησιαστική διάταξή φθάνει σε ανίερη κωμικοποίηση της θρησκευτικής πίστης, προς παράκαμψη της οποίας η σχισματική Εκκλησία της Ελλάδος μεταθέτει την εορτή ταύτη σε άλλη μέρα αλλά όλως αυθαιρέτως και αντικανονικώς. Εφόσον τροποποιεί και πολλάκις εντελώς καταργεί την μετά την Κυριακή των Αγίων Πάντων νηστεία των Αγίων Αποστόλων. Εφόσον περιφρονεί την Αγία Παράδοση (παράδοση δισχιλιετή). Εφόσον προσβάλλει το έθιμο. Εφόσον, τέλος, προκύπτουν όλα αυτά, είναι ή δεν είναι ζήτημα του Ημερολογίου ζήτημα ουσιωδέστατο και εκ των μάλιστα σοβαρών.
    Κατώθι παραθέτουμε Εγκυκλίους εξαπολυθείσες εναντίον του νεωτερισμού του Γρηγοριανού ή Νέου Ημερολογίου κατά τα έτη 1593, 1756, 1848..


  •  Η ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

    Μόνον δε η Εκκλησία της Ελλάδος, παραβλέποντας σκόπιμα ότι το ημερολογιακό ζήτημα ενδιαφέρει ολόκληρη την Ορθόδοξη Εκκλησία, μη δυνάμενη μίας επί μέρους Εκκλησίας να ανατρέψει αυτό χωρίς να αποσπασθεί των λοιπών, καθιστάμενης σχισματικής, εισήγαγε κακώς το Γρηγοριανό Ημερολόγιο, παρά την από 16 Ιανουαρίου 1923 Έκθεση της υπό της τότε Κυβερνήσεως σχηματισθείσας Επιτροπής περί τα μεταρρυθμίσεως του Ημερολογίου. Αλλά και παρά το Διάταγμα συνέπεια της Έκθεσης αυτής που εκδόθηκε με ημερομηνία 18 Ιανουαρίου 1923, που ακόμη ισχύει ως μη ποτέ ακυρωθέν, του (τότε) Βασιλέως Γεωργίου Β’ κατά το άρθρο 1 του οποίου «διατηρείται εν ισχϋί τον Ιουλιανόν Ημερολόγιον, όσον αφορά εν γένει την Εκκλησίαν και τας θρησκευτικάς Εορτάς».
    Είναι προφανές ότι Εκκλησία της Ελλάδος έναντι της ως ανωτέρω κανονικής αρχής και ετημηγορίας των ιερών Κανόνων, βρέθηκε δια της αντικανονικής επιβολής του Γρηγοριανού ή Νέου Εορτολογίου στη θέση του επαναστάτη κατά τους ιερού της ορθοδοξίας καθεστώτος και αποστάτη από τους πάνσεπτους της Ορθοδοξίας θεσμούς. Και εντεύθεν η Διοικούσα Εκκλησία διά του νεωτερισμού παρουσίασε το τραγελαφικό φαινόμενο, Ειρηνοδικείο ή Πρωτοδικείο ν’ ανατρέπει απόφαση Εφετείου ή Αρείου Πάγου!
    Είναι αυτονόητο ότι αυτή η ενέργεια της Διοικούσης Εκκλησίας της Ελλάδος κατέστησε αυτή ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΗ και τα υπ’ αυτής τελούμενη μυστήρια ΑΚΥΡΑ.
    Είχε πλήρη επίγνωση η Διοικούσα Εκκλησία, ότι εισάγουσα μονομερώς τον νεωτερισμό του Εορτολογίου, καθίστατο Σχισματική.
    Και ενώ οι Θείοι Πατέρες από της πρώτης ήδη Αγίας Οικουμενικής Συνόδου και εφεξής είχαν πλήρη γνώση των αστρονομικών ζητημάτων, εν τούτοις την ειρήνη και την ενότητα της Εκκλησίας προτιμώντας απάντων, και την αγάπη του πληρώματος αυτής περισσότερο της θρυλούμενης ακρίβειας του χρόνου, την οποία επικαλούνται οι σημερινοί συγχρονισμένοι κληρικοί, δεν θέλησαν να μετακινήσουν ούτε την εαρινή ισημερία από της 21ης Μαρτίου, στην έθεσαν αυτή οι 328 Θεοφόροι Πατέρες, ούτε να μεταβάλλουν ποσώς το Εορτολόγιο της Εκκλησίας.
    Η Διοικούσα Εκκλησία δεν έλαβε υπ’ όψιν το πρόσταγμα του Παντοκράτορος θεού «μη μέταιρε όρια αιώνια, α έθεντο οι Πατέρες σου». Ούτε πτοήθηκε από την φωνή του ζώντος Θεού μας: «Επικατάρατος ος μετατίθησιν όρια Πατέρων αυτού»! Ούτε θέλησε να ακούση την παραγγελία του Αποστόλου των Εθνών: «Στήκετε και κρατείτε τας παραδόσεις» και «Ει τις υμάς ευαγγελίζεται παρ’ ο παρελάβατε, καν Άγγελοςεξ ουρανού, ανάθεμα έστω».
    Δεν σκέφθηκε καν το βάρος των αρών, το οποίο από την Ζ’ Οικουμενική Αγία Σύνοδο επιρρίπτεται στις κεφαλές των αποστατούντων από της ευθείας οδού και νεωτεριζόντων , διά του όρου αυτής.
    .


  •  «Εις τις πάσαν παράδοσιν Εκκλησιαστικήν, έγγραφον ή άγραφον αθετεί, ανάθεμα έστω» και «Ημείς τους προστιθέντας τι ή αφαιρούντας τι εκ της Καθολικής Εκκλησίας, αναθεματίζομεν»!
    Είναι φανερό σε όλους ότι ανατράπηκαν αρχαίες παραδόσεις, ως η νηστεία των Αγίων Αποστόλων, η οποία, με την καινοτομία του Νέου Εορτολογίου περιορίζεται και ενίοτε καταργείται.
    Εντεύθεν η οργή η καταφανής του Θεού υπό την οποία διατελούμε! Δια τούτο παραχώρησε ο Κύριος να μαστίζεται το Έθνος ολόκληρο υπό της ανταρσίας και να αλληλοσφάζεται! Ο θείος νόμος καταπατείται! Τα ιερά και όσια περιυβρίζονται! Η Ορθοδοξία χλευάζεται και διώκεται! Οι ιεροί Ναοί καταδαφίζονται! Η Διοικούσα Εκκλησία, παρανομούσα υποστηρίζεται! «Πάντες εξέκλιναν κατά το γραμμένο, άμα ηχρειώθησαν». Καιρός να υψωθεί το περιυβρισθέν δίκαιο της θείας δικαιοσύνης. Να αποδοθεί η προσήκουσα τιμή στις τίμιες παραδόσεις του γένους ημών και να επανέλθει το πάτριο Εορτολόγιο, όθεν κακώς εξεβλήθη. Τούτο αποτελεί καθήκον Εθνικό αλλά και Εκκλησιαστικό.
    Εάν τούτο δεν γίνει και δεν μετανοήσουν εγκαίρως τότε αλλοίμονο! Θα είναι αργά, διότι θα επιπέσουν ως κεραυνός επί των κεφαλών των παραβατών εκείνα, τα οποία ο Απόστολος Παύλος είπε: «Και εάν ημείς, ή Άγγελος εξ ουρανού ευαγγελίζεται υμίν παρ’ ο ευηγγελισόμεθα υμίν, ΑΝΑΘΕΜΑ έστω». (Γαλ. α’, 8 και αλλαχού). Επικατάρατος πας ος ουκ εμμένει εν πάσι τοις γεγραμμένοις εν τω βιβλίω του νόμου του ποιήσαι αυτά» (Γαλ. γ’ 10, Δτ. Κζ’ 26).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου