ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
Πρὸς τοὺς ἀπανταχοῦ Ὀρθοδόξους.

Κρατώμεν τῆς ὁμολογίας, ἥν παρελάβομεν ἄδολον, παρά τηλικούτων ἀνδρῶν, ἀποστρεφόμενοι πάντα νεωτερισμόν, ὡς ὑπαγόρευμα τοῦ Διαβόλου.Ὁ δεχόμενος νεωτερισμόν, κατελέγχει ἐλλειπή τὴν κεκηρυγμένην Ὁρθόδοξον πίστην.
Ἀλλ’ αὔτη πεπληρωμένη ἤδη ἐσφράγισται, μὴ ἐπιδεχόμενη μήτε μείωσιν, μήτε αὔξησιν, μήτε ἀλλοίωσιν, καὶ ὁ τολμών ἤ πράξαι ἤ συμβουλεύσαι ἤ διανοηθήναι τοῦτο, ἤδη ἠρνήθη τὴν πίστιν τοῦ Χριστού, ἤδη ἐκουσίως καθυπεβλήθη εἰς τὸ αἰώνιον ἀνάθεμα, διὰ τὸ βλασφημεῖν εἰς τὸ Πνεύμα τὸ Ἅγιον, ὡς τάχα μὴ ἀρτίως λαλήσαν ἐν ταῖς Γραφαῖς καὶ Οἰκουμενικαῖς Συνόδοις…Ἄπαντες οὐν οἱ νεωτερίζοντες ἤ αἰρέσει ἤ σχίσματιἐκουσίως ἐνεδύθησαν κατάρα ὡς ἰμάτιον (Ψαλμ-ΡΗ’18), κἄν τε Πάπαι, κἄν τε Πατριάρχαι, κἄν τε κληρικοί, κἄν τε λαϊκοί, κἄν Ἄγγελος ἐξ Οὐρανοῦ.

Ἄνθιμος ἐλέω Θεοῦ Ἀρχιεπίσκοπος Κων/πόλεως Νέας Ρώμης ἤ Οἰκουμ. Πατρ.
Ἰερόθεος ἐλέω Θεοῦ Πάπας καὶ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας καὶ πᾶσης Αἰγύπτου.
Μεθόδιος ἐλέω Θεοῦ Πατριάρχης Ἀντιοχείας.
Κύριλλος ἐλέω Θεοῦ Πατριάρχης Ἰεροσολύμων.
Καὶ αἱ περὶ αὐτοὺς Ἱεραὶ Συνόδοι.
Ἐν Κωνσταντινούπολει τὸ σωτήριον ἔτος 1848.

Κύριε Κύριε, οὐ τῷ σῷ ὀνόματι προεφητεύσαμεν,

«....πολλοὶ ἐροῦσίν μοι ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, Κύριε Κύριε, οὐ τῷ σῷ ὀνόματι προεφητεύσαμεν, καὶ τῷ σῷ ὀνόματι δαιμόνια ἐξεβάλομεν, καὶ τῷ σῷ ὀνόματι δυνάμεις πολλὰς ἐποιήσαμεν; καὶ τότε ὁμολογήσω αὐτοῖς ὅτι Οὐδέποτε ἔγνων ὑμᾶς· ἀποχωρεῖτε ἀπ' ἐμοῦ οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν (Κατά Ματθ. 21-24) 2)

Δεν είστε θύμα, είστε θύτης. κ. Πρωθυπουργέ, !!!!

Δεν είστε θύμα, είστε θύτης. κ. Πρωθυπουργέ, !!!!
ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΊΝΕΤΕ, Κ. ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΈ;

μη πλανάσθε· ούτε πόρνοι ούτε ειδωλολάτραι ούτε μοιχοί

Ο Απόστολος Παύλος λέει «…μη πλανάσθε· ούτε πόρνοι ούτε ειδωλολάτραι ούτε μοιχοί ούτε μαλακοί ούτε αρσενοκοίται 10 ούτε πλεονέκται ούτε κλέπται ούτε μέθυσοι, ου λοίδοροι, ουχ άρπαγες βασιλείαν Θεού ου κληρονομήσουσι. 11 και ταύτά τινες ήτε· αλλά απελούσασθε, αλλά ηγιάσθητε, αλλά εδικαιώθητε εν τω ονόματι του Κυρίου Ιησού και εν τω Πνεύματι του Θεού ημών.» (Α’ Κορ.6:9-11).

ΑΓΑΠΗ ΕΝ ΑΛΗΘΕΙΑ

ΑΓΑΠΗ ΕΝ ΑΛΗΘΕΙΑ..ΚΑΤΑ ΤΟΝ Γ.ΦΛΩΡΟΦΣΚΥ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΗΤΑΝ [ Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΕΠΙ ΤΩΝ ΣΥΧΡΟΝΩΝ ΤΟΥ ΚΑΙ Η ΤΡΑΧΥΤΙΤΑ ΤΟΥ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ].Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΚΡΙΝΕΙ ΚΑΙ ΔΙΚΑΖΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΛΥΤΡΩΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΝΗΡΟ. ΑΥΤΗ ΕΙΝΕ Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ -ΣΤΑΥΡΟΥ - ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΛΟΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΣΜΟΣ.

έλειπαν 13 ολόκληρες ημέρες,

Όσο κι αν ψάξετε, σε οποιοδήποτε αρχείο των ελληνικών ληξιαρχείων, δεν πρόκειται να βρείτε ούτε έναν Έλληνα ή Ελληνίδα που να έχει καταχωρηθεί με ημερομηνία γέννησης από 16 έως 28 Φεβρουαρίου 1923! Αυτό αποκαλύπτει ο κ. Διονύσης Σιμόπουλος, Διευθυντής του Ευγενιδείου Πλανηταρίου. Όχι, φυσικά, γιατί δεν.... είχαμε ούτε μία γέννα σε μία ολόκληρη περίοδο 13 ημερών, αλλά γιατί απλούστατα το 1923 είχε μόνο 352 ημέρες"! Όπως εξηγεί ο κ. Σιμόπουλος, από τον Φεβρουάριο του 1923, έλειπαν 13 ολόκληρες ημέρες, δηλαδή το διάστημα μεταξύ 16 και 28 Φεβρουαρίου, ο ήλιος αποκοιμήθηκε, καί ξύπνησε μετά από 13 μέρας..

ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ' ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω»

Ο Απόστολος Παύλος μας λέγει: «ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ' ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω». Τολμηρό αυτό που μας λέγει ο απόστολος Παύλος! «ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ»!! Φαντάζεστε αυτούς που αρέσκονται εις τα θαύματα να έβλεπαν άγγελο να τους λέγει «ακολουθήστε το νέο ημερολόγιο των Παπών της Δύσεως»!!! Εως και αυτόν τον ίδιο τον Παύλο θα αναθεμάτιζαν!!!

Εσύ σε ποια Εκκλησία ανήκεις;

‎"Κρείττων γὰρ ἐπαινετὸς πόλεμος εἰρήνης χωριζούσης Θεοῦ· καὶ διὰ τοῦτο τὸν πραῢν μαχητὴν ὁπλίζει τὸ Πνεῦμα, ὡς καλῶς πολεμεῖν δυνάμενον" Γρηγόριος ο Θεολόγος «Εσύ σε ποια Εκκλησία ανήκεις; Σε αυτήν του Βυζαντίου, της Ρώμης, της Αντιόχειας, της Αλεξάνδρειας ή της Ιερουσαλήμ;;;;; Τότε ο δίκαιος απάντησε σοφά: «Ο Κύριός μας Χριστός χαρακτήρισε Καθολική Εκκλησία εκείνη την Εκκλησία, η οποία διατηρεί την αληθινή και ομολογιακή παρακαταθήκη της πίστης.!!!!!! αγίου Μαξίμου Ομολογητού:

δύο μορφές ταπεινώσεως

«Υπάρχουν δε δύο μορφές ταπεινώσεως, όπως ακριβώς και δύο μορφές υπερηφάνειας. Η πρώτη υπερηφάνεια είναι όταν εξουθενώνει κανείς τον αδελφό του, όταν τον εξευτελίζει σαν να μη είναι τίποτα και θεωρεί τον εαυτό του ανώτερό του. Αν αυτός που θα πέσει σε αυτήν την υπερηφάνεια δεν φροντίσει γρήγορα με τη κατάλληλη προσοχή και επιμέλεια να διορθωθεί σιγά -σιγά φτάνει στην δεύτερη υπερηφάνεια και καταντά να υπερηφανεύεται απέναντι στον ίδιο τον Θεό και να πιστεύει πως οτιδήποτε κατορθώνει οφείλεται στις δυνάμεις του και όχι στον Θεό. Πραγματικά αδελφοί μου, κάποτε είδα έναν που είχε καταντήσει στην ελεεινή αυτή κατάσταση. Στην αρχή αν του έλεγε κανένας αδελφός κάτι τον έφτυνε και έλεγε: ‘’Ποιος είναι αυτός; Δεν αξίζει κανένας παρά μόνο ο Ζωσιμάς και οι μαθητές του’’. Μετά άρχισε να εξευτελίζει και αυτούς και να λέει: ‘’Δεν αξίζει κανένας παρά μόνο ο Μακάριος’’. Και μετά από λίγο άρχισε πάλι να λέει: ‘’Τι είναι ο Μακάριος; Τιποτένιος, μόνο ο Βασίλειος και ο Γρηγόριος αξίζουν’’. Μετά από λίγο άρχισε και αυτούς να τους εξευτελίζει λέγοντας: ‘’Τι είναι ο Βασίλειος και τι είναι ο Γρηγόριος; Τιποτένιοι. Μόνο ο Πέτρος και ο Παύλος αξίζουν’’. Του λέω: ‘’Πραγματικά αδελφέ μου και αυτούς θα τους απορρίψεις’’. Πιστέψετε με, μετά από λίγο καιρό άρχισε να λέει: ‘’Τι είναι ο Πέτρος και ο Παύλος; Τιποτένιοι. Μόνο η Αγία Τριάδα αξίζει’’. Μετά υπερηφανεύτηκε και εναντίον του ίδιου του Θεού και έτσι έχασε τα λογικά του. Για αυτό πρέπει να αγωνιζόμαστε αδελφοί μου, εναντίον της πρώτης υπερηφάνειας για να μην καταλήξουμε μετά από λίγο στην τέλεια υπερηφάνεια».

(Αββά Δωρόθεου, Έργα Ασκητικά, Διδασκαλία περί ταπεινοφροσύνης, σελ. 129).

ΤΟ ΝΕΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΩΣ ΘΗΡΙΟ !!!!

Ἰδού τί γράφει εἰς τήν «ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ» σελίς 4, ὁ κλεινός Πατριάρχης Ἱεροσολύμων Δοσίθεος:

«Τέσσαρα μεγάλα θηρία ἐγέννησεν ὁ ΙΣΤ’ αἰών: Τήν αἴρεσιν τοῦ Λουθήρου, τήν αἴρεσιν τοῦ Καλβίνου, τήν αἴρεσιν τῶν Γιεζουβιτῶν, (Ἰησουιτῶν. Τάγμα θανάτου τοῦ Πάπα. Σκοπός του ἡ διάδοσις τοῦ Παπισμοῦ καί ἡ ὑποταγή ὅλων ὑπό τόν Πάπα) καί τήν αἴρεσιν τοῦ Νέου Καλενδαρίου· (Σ.σ. ἡμερολογίου). … κατά δέ τῆς αἱρέσεως τοῦ Νέου Καλενδαρίου ἀπεφάνθη ἡ ἐν Κων/πόλει μεγάλη Οἰκουμενική Σύνοδος τῶ 1593».Ο ΙΕΡΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΙΚΟΔΗΜΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗ Δοσίθεος: ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΙ ΤΟ ΝΕΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΩΣ ΘΗΡΙΟ !!!!.


Ο ΑΓΙΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΜΑΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ ΣΥΧΝΑ ΣΤΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΓΡΑΠΤΑ ΤΟΥ ΔΟΣΙΘΕΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ Ο ΙΔΙΟΣ ΑΠΟΚΑΛΕΙ ΙΕΡΟ..

.

Ο ΔΟΣΙΘΕΟΣ ΗΤΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΣΠΑΝΙΟΤΑΤΗ ΜΟΡΦΩΣΗ. Η ΔΩΔΕΚΑΒΙΒΛΟΣ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑ ΕΙΔΙΚΑ ΓΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥΣ.

ὀφθαλμὸν μὲν ἐκκόψωμεν

Βαδίζοντες δὲ τὴν ἀπλανῆ καὶ ζωηφόρον ὁδόν, ὀφθαλμὸν μὲν ἐκκόψωμεν σκανδαλίζοντα· μὴ τὸν αἰσθητόν, ἀλλὰ τὸν νοητόν· οἷον ἐὰν ὁ ἐπίσκοπος ἢ ὁ πρεσβύτερος, οἱ ὄντες ὀφθαλμοὶ τῆς Ἐκκλησίας, κακῶς ἀναστρέφωνται καὶ σκανδαλίζωσι τὸν λαόν, χρὴ αὐτοὺς ἐκβάλλεσθαι. Συμφέρον γὰρ ἄνευ αὐτῶν συναθροίζεσθαι εἰς εὐκτήριον οἶκον, ἢ μετ' αὐτῶν ἐμβληθῆναι, ὡς μετὰ Ἄννα καὶ Καϊάφα, εἰς τὴν γέενναν τοῦ πυρός.

Ὁ ἅγιος Θεόδωρος Στουδίτης, ἀκολουθώντας τὸ Μ. Ἀθανάσιο, ἀπαγορεύει τὴν «κοινωνία» ὄχι μόνο μὲ αἱρετικούς, ἀλλὰ καὶ μὲ ἐκείνους ποὺ ἐπικοινωνοῦν μὲ αἱρετικούς. Λέγει:
«τοῦ τε Ἁγίου Ἀθανασίου προστάσσοντος μηδεμίαν κοινωνίαν ἔχειν ἡμᾶς πρὸς τοὺς αἱρετικούς, ἀλλὰ μὴν μηδὲ πρὸς τοὺς κοινωνοῦντας μετὰ τῶν ἀσεβῶν»
(Ἐπιστολαί, 466, l.17-18).

Καὶ ὁ Πατριάρχης Κων/πόλεως, ἅγιος Γερμανὸς ὁ νέος, συμβουλεύει τὴν ἀποχὴ τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας μὲ ἐκείνους τοὺς «ὀρθόδοξους» ποὺ κοινωνοῦσαν μὲ τοὺς Λατίνους. Συμβούλευε ἀκόμα τους λαϊκούς, νὰ φεύγουν ὁλοταχῶς ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς, ποὺ ἔδειξαν ὑποταγὴ στοὺς Λατίνους, καὶ μήτε σὲ Ἐκκλησία ποὺ ἐκεῖνοι λειτουργοῦν νὰ πηγαίνουν, μήτε νὰ παίρνουν εὐλογία ἀπὸ τὰ χέρια τους. Καλύτερα νὰ προσεύχεστε μόνοι στὰ σπίτια σας, παρὰ νὰ συγκεντρώνεστε στὴν ἐκκλησία μαζὶ μὲ τοὺς Λατινόφρονες κληρικοὺς καὶ λαϊκούς.http://www.facebook.com/photo.php?fbid=328244863964089&set=o.425047610867614&type=1&theater.

διῶκτες τῆς ᾿Εκκλησίας τοῦ Χριστοῦ;

Τί συμβαίνει στούς διῶκτες τῆς ᾿Εκκλησίας τοῦ Χριστοῦ; ῾Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς .
Ρωτήστε τον διώκτη της Εκκλησίας Σαύλο (Σαούλ), τί του συνέβη. «Σκληρόν σοι προς κέντρα λακτίξειν» (Πράξεις 26, 14), του είπε ο Κύριος και ο Σαύλος βαπτίστηκε και έγινε ο Παύλος, ο Απόστολος.
Τί συνέβη στον Ηρώδη, τον πρώτο διώκτη των χριστιανών; Τί συνέβη στον Ιουλιανό τον Παραβάτη.; Πέθαναν και οι δύο με φρικτό θάνατο, ενώ οι θεοστυγείς δολοπλοκίες τους εναντίον του Χριστού διαλύθηκαν σαν καπνός.
Αλλά έτσι συνέβαινε πάντα στην ιστορία: κάποιοι διώκτες μεταστρέφονταν στον χριστιανισμό, ενώ άλλοι πέθαιναν με φρικτούς θανάτους. Πάντοτε οι προσπάθειες του ενός ή του άλλου χριστιανομάχου εκμηδενίζονται, διαλύονται σαν καπνός.
Όταν ο αυτοκράτορας Αδριανός επιτέθηκε στην Ιερουσαλήμ, ήθελε να εκδικηθεί τους Ιουδαίους και τους χριστιανούς, διότι δεν ξεχώριζε τους χριστιανούς από τους Ιουδαίους. Διασκόρπισε τους Ιουδαίους σε όλο τον κόσμο κι έκτισε έναν ειδωλολατρικό ναό στο σημείο όπου βρισκόταν ο Ναός του Σολομώντος. Επίσης μετονόμασε την Ιερουσαλήμ «Αϊλία», με βάση το όνομα του «Αΐλιος» και απαγόρευσε σε οποιονδήποτε να ονομάζει την πόλη αυτή Ιερουσαλήμ. Έκτισε ναό προς τιμήν του φαύλου Ερμή στον Γολγοθά, άλλον ναό για τον Δία πάνω από τον τάφο του Κυρίου κι έναν ναό προς τιμήν του Άδωνη, στη Βηθλεέμ.
Πράγματι πόσο τραγικό θα ήταν, για τους χριστιανούς εκείνης της εποχής, να βλέπουν τα ιερά τους προσκυνήματα να χλευάζονται κατ’ αυτόν τον τρόπο! Αλλά όμως στο τέλος τί συνέβη; Ο αυτοκράτορας Αδριανός βρήκε φρικτό θάνατο και όσο για τους ειδωλικούς ναούς του, αυτοί κατακρημνίστηκαν την εποχή των θεοστέπτων αγίων βασιλέων Κωνσταντίνου και Ελένης, της αυτοκράτειρας μητέρας του. Στη θέση τους ανεγέρθηκαν περικαλλείς χριστιανικοί ναοί, που μέχρι σήμερα στέκουν ακλόνητοι!
«Σκληρόν σοι προς κέντρα λακτίζειν». Ω, πόσο μάταιη και χαμένη είναι κάθε μάχη εναντίον του Χριστού!
(Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς,

«Ἔστι κακή ὁμόνοια, καί καλή διαφωνία

Ὁ μεγάλος θεολόγος τοῦ ΙΕ αἰῶνος, ‘Ιωσήφ ὁ Βρυέννιος λέγει: «Ἔστι κακή ὁμόνοια, καί καλή διαφωνία. Ἔστι σχισθῆναι καλῶς καί ὁμονοῆσαι κακῶς. Οἷς γάρ ἡ φιλία ἀπωλείας πρόξενος, τούτοις τό μῖσος ἀρετῆς ὑπόθεσις γίνεται. Καί κρείσσων ἐμπαθοῦς ὁμονοίας, ἡ ὑπέρ ἀπαθείας διάστασις. Καλόν τό εἰρηνεύειν πρός πάντας, ἀλλ’ ὁμονοοῦντας πρός τήν εὐσέβειαν. Ἡ γάρ εἰρήνη μετά μέν τοῦ ἰδίου καί πρέποντος, κάλλιστον ἐστι κτῆμα καί λυσιτελέστατον, μετά δέ κακίας, ἤ δουλείας ἐπονειδίστου, πάντων αἴσχιστον καί τε καί βλαβερώτατον. Ἐπεί οὐδείς δύναται κτήσασθαι τήν ἀγάπην τῶν πονηρῶν καί κακῶν, χωρίς κακίας καί πονηρίας. Μεγάλη δέ ἀρετή τοῦ δικαίου, ὅταν ἔχη τούς τοῦ Θεοῦ ἐχθρούς, ἐχθρούς, καί τούς αὐτοῦ φίλους, φίλους, ὥσπερ μεγάλη κακία ἁμαρτωλοῦ, ὅταν τούς τοῦ Θεοῦ φίλους ἔχη ἐχθρούς, καί τούς ἐχθρούς αὐτοῦ φίλους (Ἰωσήφ Βρυεννίου, Τά Εὑρεθέντα, Τόμος Β, σελ. 22)

Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2012

ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ!!!!ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟ ΜΑΣΟΝΟ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ ΑΘΗΝΩΝ!! Χρυσ. Παπαδόπουλος, πρώτος μασόνος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών 1. Tο 1922, με πρωτοβουλία της Πολιτείας συγκροτήθηκε Επιτροπή για να μελετήσει την δυνατότητα αποδοχής του Νέου ημερολογίου και από την Εκκλησία της Ελλάδος. α. Η Επιτροπή αυτή στην οποία μετείχε και ο τότε αρχιμανδρίτης, μετέπειτα Μητροπολίτης Αθηνών, Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «..η Εκκλησία της Ελλάδος, ως και αι λοιπαί Ορθόδοξοι Εκκλησίαι, αν και ανεξάρτητοι εσωτερικώς, είναι όμως στενώς συνδεδεμέναι προς αλλήλας και ηνωμέναι δια της αρχής της..... πνευματικής ενότητος της Εκκλησίας, αποτελούσαι μίαν και μόνην, την Ορθόδοξον Εκκλησίαν, και συνεπώς ουδεμίας τούτων δύναται να χωρισθή των λοιπών και αποδεχθή νέον ημερολόγιον, χωρίς να καταστή σχισματική απέναντι των άλλων» . β. Μετά την εκθρόνιση για δεύτερη φορά του Μητροπολίτη Αθηνών Θεοκλήτου, πενταμελής Αριστίνδην Σύνοδος στις 23 Φεβρουαρίου 1923 κατάρτισε τριπρόσωπο για την εκλογή νέου Μητροπολίτη Αθηνών, στο οποίο συμπεριελήφθη με τρεις ψήφους και ο αρχιμ. Χρυσόστομος Παπαδόπουλος , καθηγητής Πανεπιστημίου. Μειοψήφησαν δύο αρχιερείς, ο Δημητριάδος Γερμανός και ο Θεσσαλιώτιδος Ευθύμιος διότι είχε διατυπωθεί εναντίον του κατηγορία για αίρεση και είχε εκδιωχθεί μαζί με τον Μελέτιο Μεταξάκη από τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Δαμιανό. Ακολούθως, η Επαναστατική Κυβέρνηση Πλαστήρα - Γονατά πρόκρινε ως Μητροπολίτη Αθηνών τον εκλεκτόν της Χρυσόστομο Παπαδόπουλο, την δε επομένη 10 Μαρτίου 1923 οι τρεις Συνοδικοί ( Τρίκκης Πολύκαρπος, Ναυπακτίας Αμβρόσιος και Σύρου Αθανάσιος) τον χειροτόνησαν Μητροπολίτη Αθηνών. Στη χειροτονία δεν παρέστη κανένας άλλος επίσκοπος! Παρέστη μόνο ο Λατίνος επίσκοπος Louis Petit και ο αγγλικανός Wiyram! γ. Δεν πέρασε ένας μήνας από την εκλογή του ως Μητροπολίτη Αθηνών, και ο Χρυσόστομος Παπαδόπουλος συγκάλεσε την Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος στις 16 Απριλίου1923 . Στη προσφώνησή του κατά την πρώτη συνεδρίασή της ο Χρυσόστομος Παπαδόπουλος έθεσε θέμα αλλαγής του Παλαιού ημερολογίου, με τη προσθήκη σ' αυτό 13 ημερών. Αγνόησε τις προηγούμενες δεσμεύσεις ότι για οποιαδήποτε αλλαγή του ημερολογίου, έπρεπε να προηγηθεί η ομόφωνη συμφωνία όλων των Ορθοδόξων Εκκλησιών. Η Σύνοδος της Ιεραρχίας ομόφωνα απεφάσισε να προσθέσει στο Παληό ημερολόγιο 13 μέρες, χωρίς να μεταβάλλει το Πασχάλιο και το εορτολόγιο. Η απόφαση όμως της Ιεραρχίας έλεγε ακόμη, πως αν το Πανορθόδοξο συνέδριο, που θα γίνονταν στην Κωνσταντινούπολη, πάρει άλλη απόφαση για το Πασχάλιο, που θα είναι σύμφωνη με την σχετική απόφαση της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, τη παράδοση και τους Κανόνες, την αποδέχεται εκ των προτέρων! Η ευθύνη της αποφάσεως αυτής της αλλαγής του ημερολογίου δεν βαρύνει μόνο τον Χρυσόστομο Παπαδόπουλο. Βαρύνει όλους τους Ιεράρχες της Εκκλησίας της Ελλάδος. Κανένας δεν τόλμησε να ορθώσει το ανάστημά του και να διαφωνήσει. Ποιος θα τολμούσε άλλωστε να διαφωνήσει, όταν ήξερε ότι πίσω απ' την αλλαγή ήταν η επαναστατική Κυβέρνηση του Πλαστήρα! «Εφοβούντο γαρ»! Αλλά, ούτε και ο Χρυσόστομος Παπαδόπουλος τόλμησε να την εφαρμόσει αμέσως. Εφοβείτο και αυτός τις αντιδράσεις του λαού. Την εφάρμοσε ύστερα από ένα χρόνο. δ. Για να πετύχει την αλλαγή του Παλαιού Ημερολογίου, λέγει ο αρχιμ. Θεόκλητος Στράγκας, ο Χρυσόστομος Παπαδόπουλος: «εχρησιμοποίησε το ψεύδος και την απάτη, προκειμένου να παραπλανήση τους λοιπούς αρχιερείς και να επιβάλη την αλλαγή του Ημερολογίου»! Στη Σύνοδο της Ε΄ Ιεραρχίας (24.12.1923 - 2.1.1924) ζητήθηκαν τα έγγραφα των απαντήσεων των Πατριαρχείων, αλλά δεν ανακοινώθηκαν . Αργότερα είπε ότι δεν υπήρχαν. Μετά είπε, ότι ήταν γνωστές οι γνώμες των Πατριαρχών. Στη συνέχεια ομολόγησε ότι υπήρχε σοβαρή αντίρρηση από τις άλλες Εκκλησίες. ε. Ο Χρυσόστομος Παπαδόπουλος σε επιστολή του προς τον Πατριάρχη Γρηγόριο Ζ΄, στις 3 Ιανουαρίου 1924, έγραφε: «Λυπηρόν, ότι οι λοιποί Πατριάρχαι της Ανατολής ουδαμώς απεδέχθησαν την μεταβολήν του Ημερολογίου». Ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Φώτιος στις 14 Αυγούστου 1923 εξέφρασε την αντίθεσή του για την αλλαγή του ημερολογίου χωρίς απόφαση Οικουμενικής Συνόδου. Την ίδια άποψη υποστήριξαν και τα Πατριαρχεία Αντιοχείας και Ιεροσολύμων, όπως και η Εκκλησία της Κύπρου. Κατ' ουσία, η μόνη Εκκλησία που ήταν υπέρ της αλλαγής του ημερολογίου, εκτός του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, ήταν το Πατριαρχείο Ρουμανίας. 2. Στις 24 Δεκεμβρίου 1923 συγκλήθηκε εκ νέου η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος. Μεταξύ άλλων θεμάτων συζητήθηκε και πάλι το ημερολογιακό, περί του οποίου ο Χρυσόστομος Παπαδόπουλος είπε : « ...;Εν τη Δύσει ο πάπας Γρηγόριος κατά τον 16ον αιώνα αφήρεσε ημέρας τινάς και εισήγαγε το φερώνυμον Ημερολόγιον. Έχω την πεποίθησιν, ότι αν από κοινού εγίνετο η μεταβολή, θα εγίνετο ασφαλώς δεκτή ...;» . Στη συνέχεια ο Χρυσόστομος Παπαδόπουλος εξέθεσε στην Ιεραρχία τη στάση των Πατριαρχών στο θέμα του ημερολογίου. Η Ιεραρχία ομόφωνα «απεφάσισε, όπως αφομοιώση το εκκλησιαστικό ημερολόγιον προς το πολιτικόν», υπό το όρο να συμφωνήσει το Οικουμενικό Πατριαρχείο και γίνει συνεννόηση με τα άλλα Πατριαρχεία και Αυτοκέφαλες Εκκλησίες . Ο Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, αφού κατάργησε τη Διαρκή Ιερά Σύνοδο, με το νέο Καταστατικό Χάρτη, και χωρίς φυσικά καμιά διαμαρτυρία του Πατριαρχείου για την παραβίαση του Πατριαρχικού και Συνοδικού Τόμου του 1850, στις 3 Μαρτίου 1924 έστειλε Εγκύκλιο στους Ιεράρχες με την οποία τους ανακοίνωνε την αλλαγή του ημερολογίου και ότι η 10η Μαρτίου, θα ονομασθεί 23η Μαρτίου. Για την αλλαγή αυτή του ημερολογίου ο Χρυσόστομος είχε εξασφαλίσει την συγκατάθεση του Πατριαρχείου, το οποίο στις 25 Φεβρουαρίου 1923 ανακοίνωσε ότι αλλάζει και αυτό το Παληό Ημερολόγιο, όπως είχε αποφασίσει το λεγόμενο «Πανορθόδοξο Συνέδριο», που είχε γίνει στη Κωνσταντινούπολη το Μάιο43δ3 του 1923 . Έτσι έγινε η αλλαγή του ημερολογίου από τον Χρυσόστομο Παπαδόπουλο και την περί αυτόν εκπεσούσα από την Ορθοδοξία Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος, τις συνέπειες της οποίας θα εξετάσουμε πιο κάτω. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Κ. ΣΑΚΑΡΕΛΛΟΥ Παληό και Νέο ημερολόγιο πηγη. el.gr


ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ!!!!ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟ ΜΑΣΟΝΟ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ ΑΘΗΝΩΝ!!










Χρυσ. Παπαδόπουλος, πρώτος μασόνος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών
1. Tο 1922, με πρωτοβουλία της Πολιτείας συγκροτήθηκε Επιτροπή για να μελετήσει την δυνατότητα αποδοχής του Νέου ημερολογίου και από την Εκκλησία της Ελλάδος. 
α. Η Επιτροπή αυτή στην οποία μετείχε και ο τότε αρχιμανδρίτης, μετέπειτα Μητροπολίτης Αθηνών, Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «..η Εκκλησία της Ελλάδος, ως και αι λοιπαί Ορθόδοξοι Εκκλησίαι, αν και ανεξάρτητοι εσωτερικώς, είναι όμως στενώς συνδεδεμέναι προς αλλήλας και ηνωμέναι δια της αρχής της.....
 πνευματικής ενότητος της Εκκλησίας, αποτελούσαι μίαν και μόνην, την Ορθόδοξον Εκκλησίαν, και συνεπώς ουδεμίας τούτων δύναται να χωρισθή των λοιπών και αποδεχθή νέον ημερολόγιον, χωρίς να καταστή σχισματική απέναντι των άλλων» . 
β. Μετά την εκθρόνιση 

για δεύτερη φορά του Μητροπολίτη Αθηνών Θεοκλήτου, πενταμελής Αριστίνδην Σύνοδος στις 23 Φεβρουαρίου 1923 κατάρτισε τριπρόσωπο για την εκλογή νέου Μητροπολίτη Αθηνών, στο οποίο συμπεριελήφθη με τρεις ψήφους και ο αρχιμ. Χρυσόστομος Παπαδόπουλος , καθηγητής Πανεπιστημίου. Μειοψήφησαν δύο αρχιερείς, ο Δημητριάδος Γερμανός και ο Θεσσαλιώτιδος Ευθύμιος διότι είχε διατυπωθεί εναντίον του κατηγορία για αίρεση και είχε εκδιωχθεί μαζί με τον Μελέτιο Μεταξάκη από τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Δαμιανό. 
Ακολούθως, η Επαναστατική Κυβέρνηση Πλαστήρα - Γονατά πρόκρινε ως Μητροπολίτη Αθηνών τον εκλεκτόν της Χρυσόστομο Παπαδόπουλο, την δε επομένη 10 Μαρτίου 1923 οι τρεις Συνοδικοί ( Τρίκκης Πολύκαρπος, Ναυπακτίας Αμβρόσιος και Σύρου Αθανάσιος) τον χειροτόνησαν Μητροπολίτη Αθηνών. Στη χειροτονία δεν παρέστη κανένας άλλος επίσκοπος! Παρέστη μόνο ο Λατίνος επίσκοπος Louis Petit και ο αγγλικανός Wiyram! 
γ. Δεν πέρασε ένας μήνας από την εκλογή του ως Μητροπολίτη Αθηνών, και ο Χρυσόστομος Παπαδόπουλος συγκάλεσε την Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος στις 16 Απριλίου1923 . Στη προσφώνησή του κατά την πρώτη συνεδρίασή της ο Χρυσόστομος Παπαδόπουλος έθεσε θέμα αλλαγής του Παλαιού ημερολογίου, με τη προσθήκη σ' αυτό 13 ημερών. Αγνόησε τις προηγούμενες δεσμεύσεις ότι για οποιαδήποτε αλλαγή του ημερολογίου, έπρεπε να προηγηθεί η ομόφωνη συμφωνία όλων των Ορθοδόξων Εκκλησιών. 
Η Σύνοδος της Ιεραρχίας ομόφωνα απεφάσισε να προσθέσει στο Παληό ημερολόγιο 13 μέρες, χωρίς να μεταβάλλει το Πασχάλιο και το εορτολόγιο. Η απόφαση όμως της Ιεραρχίας έλεγε ακόμη, πως αν το Πανορθόδοξο συνέδριο, που θα γίνονταν στην Κωνσταντινούπολη, πάρει άλλη απόφαση για το Πασχάλιο, που θα είναι σύμφωνη με την σχετική απόφαση της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, τη παράδοση και τους Κανόνες, την αποδέχεται εκ των προτέρων! 
Η ευθύνη της αποφάσεως αυτής της αλλαγής του ημερολογίου δεν βαρύνει μόνο τον Χρυσόστομο Παπαδόπουλο. Βαρύνει όλους τους Ιεράρχες της Εκκλησίας της Ελλάδος. Κανένας δεν τόλμησε να ορθώσει το ανάστημά του και να διαφωνήσει. Ποιος θα τολμούσε άλλωστε να διαφωνήσει, όταν ήξερε ότι πίσω απ' την αλλαγή ήταν η επαναστατική Κυβέρνηση του Πλαστήρα! «Εφοβούντο γαρ»! Αλλά, ούτε και ο Χρυσόστομος Παπαδόπουλος τόλμησε να την εφαρμόσει αμέσως. Εφοβείτο και αυτός τις αντιδράσεις του λαού. Την εφάρμοσε ύστερα από ένα χρόνο. 
δ. Για να πετύχει την αλλαγή του Παλαιού Ημερολογίου, λέγει ο αρχιμ. Θεόκλητος Στράγκας, ο Χρυσόστομος Παπαδόπουλος: 
«εχρησιμοποίησε το ψεύδος και την απάτη, προκειμένου να παραπλανήση τους λοιπούς αρχιερείς και να επιβάλη την αλλαγή του Ημερολογίου»! 
Στη Σύνοδο της Ε΄ Ιεραρχίας (24.12.1923 - 2.1.1924) ζητήθηκαν τα έγγραφα των απαντήσεων των Πατριαρχείων, αλλά δεν ανακοινώθηκαν . Αργότερα είπε ότι δεν υπήρχαν. Μετά είπε, ότι ήταν γνωστές οι γνώμες των Πατριαρχών. Στη συνέχεια ομολόγησε ότι υπήρχε σοβαρή αντίρρηση από τις άλλες Εκκλησίες. 
ε. Ο Χρυσόστομος Παπαδόπουλος σε επιστολή του προς τον Πατριάρχη Γρηγόριο Ζ΄, στις 3 Ιανουαρίου 1924, έγραφε:
«Λυπηρόν, ότι οι λοιποί Πατριάρχαι της Ανατολής ουδαμώς απεδέχθησαν την μεταβολήν του Ημερολογίου».
Ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Φώτιος στις 14 Αυγούστου 1923 εξέφρασε την αντίθεσή του για την αλλαγή του ημερολογίου χωρίς απόφαση Οικουμενικής Συνόδου. Την ίδια άποψη υποστήριξαν και τα Πατριαρχεία Αντιοχείας και Ιεροσολύμων, όπως και η Εκκλησία της Κύπρου. Κατ' ουσία, η μόνη Εκκλησία που ήταν υπέρ της αλλαγής του ημερολογίου, εκτός του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, ήταν το Πατριαρχείο Ρουμανίας.
2. Στις 24 Δεκεμβρίου 1923 συγκλήθηκε εκ νέου η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος. Μεταξύ άλλων θεμάτων συζητήθηκε και πάλι το ημερολογιακό, περί του οποίου ο Χρυσόστομος Παπαδόπουλος είπε :
« ...;Εν τη Δύσει ο πάπας Γρηγόριος κατά τον 16ον αιώνα αφήρεσε ημέρας τινάς και εισήγαγε το φερώνυμον Ημερολόγιον. Έχω την πεποίθησιν, ότι αν από κοινού εγίνετο η μεταβολή, θα εγίνετο ασφαλώς δεκτή ...;» .
Στη συνέχεια ο Χρυσόστομος Παπαδόπουλος εξέθεσε στην Ιεραρχία τη στάση των Πατριαρχών στο θέμα του ημερολογίου. Η Ιεραρχία ομόφωνα
«απεφάσισε, όπως αφομοιώση το εκκλησιαστικό ημερολόγιον προς το πολιτικόν»,
υπό το όρο να συμφωνήσει το Οικουμενικό Πατριαρχείο και γίνει συνεννόηση με τα άλλα Πατριαρχεία και Αυτοκέφαλες Εκκλησίες .
Ο Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, αφού κατάργησε τη Διαρκή Ιερά Σύνοδο, με το νέο Καταστατικό Χάρτη, και χωρίς φυσικά καμιά διαμαρτυρία του Πατριαρχείου για την παραβίαση του Πατριαρχικού και Συνοδικού Τόμου του 1850, στις 3 Μαρτίου 1924 έστειλε Εγκύκλιο στους Ιεράρχες με την οποία τους ανακοίνωνε την αλλαγή του ημερολογίου και ότι η 10η Μαρτίου, θα ονομασθεί 23η Μαρτίου. Για την αλλαγή αυτή του ημερολογίου ο Χρυσόστομος είχε εξασφαλίσει την συγκατάθεση του Πατριαρχείου, το οποίο στις 25 Φεβρουαρίου 1923 ανακοίνωσε ότι αλλάζει και αυτό το Παληό Ημερολόγιο, όπως είχε αποφασίσει το λεγόμενο «Πανορθόδοξο Συνέδριο», που είχε γίνει στη Κωνσταντινούπολη το Μάιο43δ3 του 1923 .
Έτσι έγινε η αλλαγή του ημερολογίου από τον Χρυσόστομο Παπαδόπουλο και την περί αυτόν εκπεσούσα από την Ορθοδοξία Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος, τις συνέπειες της οποίας θα εξετάσουμε πιο κάτω. 
ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Κ. ΣΑΚΑΡΕΛΛΟΥ 

Παληό και Νέο ημερολόγιο

 πηγη. el.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου