ΠΑΤΡΙΑ=ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ-ΕΛΛΑΣ: ΔΟΛΟΦΩΝΙΕΣ ΙΕΡΕΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΟΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥΣ ΕΛ.Α.Σ. «...Τους διέταζα να γδυθούν κι ύστερα τους έβαζα να γονατίζουν στο χώμα και να σκύψουν το κεφάλι πάνω σε μεγάλες πέτρες, που είχα αραδιάσει έξω από τα διυλιστήρια της Ούλεν. Τότε έπαιρνα ένα τσεκούρι και τους έδινα μια τσεκουριά πίσω στο κεφάλι και αν δεν τους αποτελείωνα με την πρώτη, τους έδινα και δεύτερη και τρίτη ώσπου «να τα βροντήξουν». Άλλα παλικάρια, όπως ο Τζογανάκος και ο Μακαρονάς, τους έδιναν μερικές μαχαιριές στην καρδιά και κατόπιν ερχόταν αλλουνού η σειρά. Όταν κουραζόμουν, έπαιρνε άλλος τη θέση μου...». – Στέφανος Λιόλιος. Απόσπασμα καταθέσεων ενός δημίου του ΕΛΑΣ και της «εθνικής αντίστασης». Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία (Ταμείο Ασφαλίσεως Κλήρου Ελλάδος), ιδού ποιος έσφαζε τους ιερείς κατά την Κατοχή: 26 ιερείς δολοφονήθηκαν από τους Βούλγαρους επιδρομείς, 20 ιερείς δολοφονήθηκαν από τους Ιταλούς φασίστες, 75 ιερείς από τους Γερμανούς ναζιστές και ... 224 ιερείς από το ΚΚΕ, το ΕΑΜ – ΕΛΑΣ και την ΟΠΛΑ. Φυσικά μετά το τέλος της Κατοχής οι κομμουνιστές συνέχισαν με την ίδια και μεγαλύτερη αγριότητα το «έργο» τους: 1. Ιερεύς Χρήστος Ζησούλης. Δολοφονήθηκε από τους συμμορίτες με κτυπήματα στην κεφαλή. 2. Ο ιερεύς και διδάσκαλος Νικόλαος Καράπας εξ Αλλάλης Ευβοίας. Την 1ην Ιουνίου 1944 οι κομουνιστές τον δολοφόνησαν κτυπώντας τον με ρόπαλο. 3. Ιερεύς Αθανάσιος Γεράσης εξ Αξάρακος Κονίτσης. Την 10ην Φεβρουαρίου 1948, μετά από βασανιστήρια κατακρεουργήθηκε από τους κομουνιστές διότι διέσωσε 25 παιδιά από το παιδομάζωμα. 4. Ο ιερεύς της Στιμάγκας Νικόλας Μπερτσεκάς συνελήφθη από το ΚΚΕ την 25η Μαρτίου 1944. Αφού του ξερίζωσαν τα νύχια και του τσάκισαν τα κόκκαλα με καδρόνια, τον έπνιξαν στα λασπόνερα ενός λάκκου. Ο Θεός ας αναπαύση την ψυχήν του. 5. Ο Αρχιμανδρίτης Βασίλειος Λυμπρίτης. Σφαγιάσθηκε από το ΚΚΕ τον Δεκέμβριο του 1944. 6. Σωκράτης Καράπας, 18 ετών, μαθητής. Την 8η Ιουνίου 1944, οι κομουνιστές τον κατακομμάτιασαν με μαχαίρια. Το έγκλημά του; Ήταν γιος ιερέα! 7. Ο Γεώργιος Σκρέκας ήταν εφημέριος του χωριού Μεγάρχη Τρικάλων, πολύτεκνος, πατέρας 6 παιδιών (το μεγαλύτερο ήταν 12 και το μικρότερο αβάπτιστο). Την 27η Μαρτίου 1947, ο ιερές πληροφορήθηκε ότι οι εαμοκομουνιστές Μεγάρχης, έκαμαν συμβούλιο στο οποίο αποφασίστηκε να τον απογυμνώσουν από κάθε περιουσιακό στοιχείο. Όντως, τη νύχτα της 27ης προς 28ης Μαρτίου μετέβησαν οι λησταντάρτες στο σπίτι του και του αφαίρεσαν τα πάντα. Μη αρκούμενοι όμως σε αυτά, αφού άδειασαν τους στάβλους από τα ζώα και ανάγκασαν τον πατέρα και τον θείο του ιερέα να πάνε τα ζώα στο χωριό Πρόδρομος μαζί με δύο λησταντάρτες, έκλεισαν τον ιερέα μέσα στον στάβλο και άρχισαν να τον δέρνουν άγρια, ζητώντας του και άλλα χρήματα. Η γυναίκα του, ακούγοντας τις φωνές και τις κραυγές του άνδρα της, έτρεξε στον ''Ιούδα'' Αθανάσιο Ίτσιο, κομουνιστή από τα σπουδαιότερα στελέχη του ΚΚΕ, καθώς και σε άλλα μέλη της «αυτοάμυνας» Μεγάρχης. Με δάκρυα τους εκλιπαρούσε να ελευθερώσουν τον σύζυγό της και να πάψουν να τον χτυπούν. Δυστυχώς, ο εν λόγω Ιούδας και οι άλλοι δεν θέλησαν να ακούσουν τα παρακάλια της και δεν έκαναν τίποτα για τον συλληφθέντα. Την ίδια νύχτα παρέλαβαν τον ιερέα Γιώργο Σκρέκα αιμόφυρτο, ημίγυμνο και ξυπόλητο και τον οδήγησαν στο χωριό Γοργογύριο. Ο μελλοθάνατος ζήτησε να δει τον εκεί ιερέα. Με δάκρυα στα μάτια είπε στον ιερέα που ήρθε να τον παρηγορήσει : «Ο Θεός γνωρίζει τι θα απογίνω. Αν με το μαρτύριο με καλεί δίπλα Του, ας είναι ευλογημένο το όνομά Του, ας γίνει το θέλημά Του». Κατόπιν τον παρέλαβαν έφιπποι λησταντάρτες και τον έσυραν πεζό μέχρι το χωριό Τύρνα. Δεν σταμάτησαν εκεί, αλλά τον μετέφεραν σε άθλια κατάσταση πρώτα στο Ξυλοπάροικο και μετά στο Νεραϊδοχώρι. Εκεί τον βασάνιζαν από το Σάββατο του Λαζάρου, μέχρι την Μ. Παρασκευή (11 Απριλίου 1947). Γυναίκες συμμορίτισσες, που η δυσοσμία τους φτάνει μέχρι το Νότιο Πόλο, του έλεγαν «γιατί δεν προσεύχεσαι στο Χριστό να έρθει να σε σώσει»; Οι δε δήμιοι πιο ωμά του έλεγαν «εσύ που πιστεύεις στο Χριστό, θα σε σταυρώσουμε σαν Εκείνον την ίδια μέρα». Αυτό που έγινε 2 χιλιετηρίδες στο Γολγοθά, επαναλήφθηκε στην Πίνδο. Μεγάλη Παρασκευή και οι συμμορίτες έσυραν τον βασανισμένο ιερέα στον Σταυρικό θάνατο. Τον σταύρωσαν επάνω σε ένα έλατο που είχε σχήμα σταυρού. Του τρύπησαν τη δεξιά πλευρά με ξιφολόγχη και άνοιξαν πληγές στο μέτωπό του με περόνια. Όταν ξεψύχησε, έριξαν το γυμνό σώμα του σε μια χαράδρα και το σκέπασαν με πέτρες και κλαδιά, για να κρύψουν το έγκλημά τους. Όταν απελευθερώθηκε το Νεραϊδοχώρι από τον Ελληνικό στρατό, ο αξιωματικός Νικόλαος Χόνδρος αναζήτησε και βρήκε το λείψανο του Μάρτυρα. Το μετέφερε στ Τρίκαλα, όπου έγινε πάνδημη κηδεία. Το φέρετρό του συνόδευσαν 60 ιερείς, ψάλλοντας «Εγώ γαρ τα στίγματα του Κυρίου εν τω σώματί μου βαστάζω». Ο ιερέας Γεώργιος Σκρέκας, στα πλαίσια της «συμφιλίωσης» δεν ανακηρύχθηκε Άγιος από την Εκκλησία μέχρι σήμερα. - Τα παραπάνω συγκλονιστικά γεγονότα επιβεβαιώνει και ο Μακαριστός Μητροπολίτης Φλώρινας Αυγουστίνος Καντιώτης : Όταν ήμουν ιεροκήρυκας – σας ομιλώ με παραδείγματα που αντλώ από μια ιστορία πενήντα ετών, μισού αιώνος – έφθασα σε ένα χωριό των Γρεβενών. Βρίσκω τον ιερέα θλιμμένο, πονεμένο, κλαμένο. – Τι έχεις; - Το χωριό μου δεν πιστεύει πια στο Χριστό. - Μην απογοητεύεσαι, λέω, έχε θάρρος κάτω από τη στάχτη υπάρχει η σπίθα κρυμμένη. - Θέλεις να δεις, μου λέει, έλα. Με πάει στο νεκροταφείο. Εκεί τα παιδιά του Μάρξ και του Λένιν, που κυριαρχούσαν τότε, είχαν ξεριζώσει όλους τους σταυρούς από τους τάφους και στη θέση τους είχαν βάλει σφυροδρέπανα και γροθιές. Μισούσαν το σταυρό. Και μόνο σε μια περίπτωση τον «θυμήθηκαν». Ενώ η σταύρωσις ως τρόπος θανατικής καταδίκης έχει προ πολλού καταργηθεί επί των ημερών μας την ξαναχρησιμοποίησαν, σταύρωσαν άνθρωπο! Ήταν ένας ιερεύς του Υψίστου ευλαβής, πιστός και πολύτεκνος, ο π. Γεώργιος Σκρέκας εφημέριος του χωριού Μεγάρχη Τρικάλων. Άθεοι και άπιστοι τον άρπαξαν από την αγία τράπεζα που ιερουργούσε, τον οδήγησαν σαν άκακο αρνίο έξω από το χωριό και εκεί τον σταύρωσαν πάνω σε ένα δέντρο και ήταν Μεγάλη Παρασκευή, του έτους 1947! 8. Ιερεύς Σπυρίδων Ξαρχάς Τόπος Γεννήσεως : Παλαμάς Δομοκού Έτος Γεννήσεως : 1913 Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Δια να εκδικηθούν το σαμποτάζ που έγινε εις τον σταθμόν Ξυνάδος, οι Ναζί μαζί με άλλους Έλληνες συνέλαβον και τον Ιερέα Σπ. Ξαρχά. Και ενώ απελευθέρωσαν τους υπόλοιπους, εξετέλεσαν μόνο τον Ιερέα, εις ηλικίαν 31 ετών, την 28η Ιουλίου 1944. 9. Ιερεύς Δημήτριος Κουτσούμπας Τόπος Γεννήσεως : Χαλαμβρέζι Έτος Γεννήσεως : 1893 Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Ο Ιερεύς Δημήτριος τελούσε εις τον Ναόν το μνημόσυνο του σκοτωμένου από τους Γερμανούς γιου του, όταν μπήκαν οι ναζί και τον έπιασαν. Τον εφόνευσαν δι' αντίποινα, μαζί με άλλους Έλληνες, την 10η Απριλίου 1944. 10.Ιερεύς Γεώργιος Καλώτσος Τόπος Γεννήσεως : Καστανιά Φθιώτιδος Έτος Γεννήσεως : 1893 Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Συνελήφθη την 11-4-47 υπό των συμμοριτών του καπετάν Γιώτη και μετεφέρθη εις θέσιν «Πλατανάκια». Υπεβλήθει εις φοβερά και πολυήμερα βασανιστήρια. Του έκοψαν το ένα μετά το άλλο και τα δύο μάγουλα. Ύστερα του τρύπησαν με λόγχη το λαιμό. Από τους φρικτούς πόνους κυλιόταν κατά γης αποσπώντας όλα τα χαμόκλαδα. Τελικά, μια σφαίρα έδωσε τέλος στο μαρτύριό του. 11. Ιερεύς Αλέξανδρος Λόγιος Τόπος Γεννήσεως : Δάφνη Υπάτης Έτος Γεννήσεως : 1892 Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Οι Βουλγαροκομουνισταί του καπετάν Γιώτη συνέλαβαν τον ιερέα Αλέξανδρο , τον Ιούνιο του 1947, μαζί με τον Ιερέα Κ. Μπούστρα, εφημέριο των χωριών Ανατολή, Άνω Χωμίριανη και Κολοκυθιά. Μετέφεραν και τους δύο στο χωριό Μουσουνίτσα, όπου μετά από φοβερά και ανήκουστα βασανιστήρια, κατέσφαξαν και τους δύο μαζί. Τα πτώματά τους κατακερματισμένα ευρέθησαν σε μια χαράδρα. 12. Ιερεύς Βασίλειος Δανέλης Τόπος Γεννήσεως : Μαρτίνο Λοκρίδος Έτος Γεννήσεως : 1898 Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Εφημέριος εις το χωριό Λούτσιο Λοκρίδος συνελήφθη μαζί με άλλους συγχωριανούς του υπό των κομμουνιστοσυμμοριτών του καπετάν Γιώτη και μετά από φρικτά και ανήκουστα βασανιστήρια, κατεσφάγη την 13- 1-1948 13. Ιερεύς Μιχαήλ Ενωτιάδης Τόπος Γεννήσεως : Καισαρεία Μ. Ασίας Έτος Γεννήσεως : 1886 Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Υπηρετούσε εις τον Πύργον Λαρίμνης όταν στις 12- 1 – 1948 επετέθησαν οι κομουνιστοσυμμορίτες του καπετάν Γιώτη. Ο Ιερεύς ήταν βαρειά άρρωστος και δεν μπόρεσε να μετακινηθεί. Συνελήφθη επί της κλίνης του και ωδηγήθη έξω από το χωριό όπου εξετελέσθη δια πολυβόλου. 14. Ιερεύς Σπυρίδων Καραϊνδρος Τόπος Γεννήσεως : Δρυμαία Λοκρίδος Έτος Γεννήσεως : 1877 Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Συνελήφθη υπό των συμμοριτών του Ε.Α.Μ – Ε.Λ.Α.Σ την 19.1.44 λόγω της εθνικής του δράσεως. Ο ιερεύς ήτο γέρων 67 χρόνων και είχε 13 παιδιά. Τον έσυραν μέσα στα χιόνια του Καλλιδρόμου και καθοδόν τον βασάνιζαν απάνθρωπο. Έχωναν στα νύχτια του μυτερά καλάμια. Του έκοψαν τα δάκτυλα των ποδιών του. Τελικά τον κατέσφαξαν. 15. Ιερεύς Χρίστος Γ. Κακαβάς Τόπος Γεννήσεως : Δομιανοί Ευρυατανίας Έτος Γεννήσεως : 1876 Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Οι κομουνιστοσυμμορίτες του καπετάν Γιώτη συνέλαβαν τον ιερέα στις 27-9-47 εντός της οικίας του. Σιδηροδέσμιο τον οδηγούν στο χωριό Βράχα. Εβδομήντα τριών χρονών γέροντα τον δέρνουν συνεχώς ενώ το αίμα τρέχει από τις πληγές του. Με ένα μαστίγιο και ένα σιδερένιο ραβδί του ανοίγουν το κεφάλι. Την 1η Οκτωβρίου τον μεταφέρουν σε μια απόκρημνη χαράδρα, στη θέση «Μοναστήρι Βράχας». Τον ανέβασαν επάνω σε ένα σταυρό και του κάρφωσαν, χέρια και πόδια. Τον κτυπούν και τον λογχίζουν. Και έτσι όπως είναι, τον γκρέμισαν στη χαράδρα. 16. Ιερεύς Αθανάσιος Πιάς Τόπος Γεννήσεως : Ελατόβρυση Ναυπακτίας Έτος Γεννήσεως : 1890 Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Στις 11 Μαΐου 1947 οι κομουνιστοσυμμορίτες του Καπετάν Γιώτη συνέλαβαν τον ιερέα και πολλούς κατοίκους του χωριού. Οδηγήθηκαν όλοι στο δάσος τον Κρυονεριών στη θέση «Λάλκα». Εκεί άρχισε το μαρτύριο. Έδεσαν τον ιερέα σε ένα έλατο. Ο δήμιος του Γιώτη άρχισε να λογχίζη τον ιερέα. Πρώτα στην αριστερή ωμοπλάτη. Ύστερα στη δεξιά. Μετά στην κοιλιά. Ο τελευταίος λογχισμός ήταν στο κεφάλι. Το μαρτύριο της πρεσβυτέρας αρχίζει από τη στιγμή αυτή. Μετά από πολυήμερες έρευνες, βρήκε το νεκρό του παπά. Κάτω από κλαδιά και πέτρες, όπου οι δήμιοι του τον είχαν πετάξει με ένα σχοινί στο λαιμό. 17. Ιερεύς Αργύριος Βούρβας Τόπος Γεννήσεως : Βίνιανη Καρπενησίου Έτος Γεννήσεως : 1905 Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Χειροτονήθηκε ιερεύς το 1942 και έγινε εφημέριος του χωριού του. Το 1948, αυτός και πολλοί κάτοικοι του χωριού του, φοβούμενοι τους συμμορίτες κατέφυγαν στο Καρπενήσι. Τον Ιανουάριο του 1948, οι δολοφόνοι του καπετάν Γιώτη κατέλαβαν το Καρπενήσι και άρχισαν γενική σφαγή μεγάλων, μικρών, νηπίων, ανδρών και γυναικών. Ο ιερεύς Βούρβας αφού υπέστη φρικτά βασανιστήρια κατεσφάγη και μαζί με άλλους πενήντα, ερρίφθη σε ένα κοινό λάκκο. 18.Ιερεύς Δημήτριος Κ. Βαστάκης Τόπος Γεννήσεως : Δομιανούς Ευρυτανίας Έτος Γεννήσεως : 1900 Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Στις 18.12.42 συνελήφθη από τους Ιταλούς και υπεβλήθη σε φρικτά βασανιστήρια που μόνον οι δολοφόνοι του ΚΚΕ υποβάλλουν τα θύματά τους. Τελείως παραμορφωμένο, με τα χέρια βγαλμένα από τις αρθρώσεις, στις 24.12.42 οι Ιταλοί τον έριξαν σε ένα καιόμενο σπίτι και τον έκαψαν ζωντανό. 19. Ιερεύς Νικόδημος Ραφτογιάννης Τόπος Γεννήσεως : Προυσσό Ευρυτανίας Έτος Γεννήσεως : 1909 Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Ιερομόναχος στη μονή Προυσσού. Στις 6.8.44 συνελήφθη υπό των Γερμανών στο Μεγάλο Χωριό Ευρυτανίας και μετεφέρθη στο Καρπενήσι. Τον κρέμασαν μπροστά στο Γυμνάσιο χωρίς πολλές διαδικασίες για τον εκφοβισμό των κατοίκων. 20. Ιερεύς Κωνσταντίνος Σπανός Τόπος Γεννήσεως : Νεράιδα Αγράφων Έτος Γεννήσεως : 1893 Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Συνελήφθη από τους κομουνιστοσυμμορίτες του καπετάν Γιώτη στο χωριό του, στις 18.4.47, Δευτέρα ημέρα του Πάσχα. Τον οδήγησαν μαζί με άλλους κατοίκους στο βουνό Βουλγάρα Κλειτσού. Υπεβλήθη σε φρικτά και ακατανόμαστα βασανιστήρια και εξευτελισμούς. Στο τέλος οι δολοφόνοι του Κ.Κ.Ε του συνέτριψαν με ρόπαλο το κεφάλι. 21.Ιερεύς Ηλίας Αλέξιος Τόπος Γεννήσεως : Κτημένια Ευρυτανίας Έτος Γεννήσεως : 1907 Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Εφονεύθη υπό των σφαγέων κομουνιστοσυμμοριτών του καπετάν Γιώτη στις 9 Ιουνίου 1947 κατά την επίθεσι των προδοτών εναντίον του χωριού του και ενώ προσπαθούσε να προφυλάξη τις γυναίκες και τα παιδιά από τα πυρά των συμμοριτών του «Δημοκρατικού Στρατού». 22. Ιερεύς Θεοφάνης Μπίκας Τόπος Γεννήσεως : Δυτ. Φραγκίστα Ευρυτανίας Έτος Γεννήσεως : 1907 Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Στις 25 Ιουλίου 1947 οι δολοφόνοι κομουνιστοσυμμορίτες του καπετάν Γιώτη συνέλαβαν τον ιερέα την ώρα που έψαλλε τον εσπερινό στην εκκλησία. Τον μετέφεραν στη θέσι «Κληματσίδα» έξω από το χωριό. Χόρτασαν τη μανία τους βασανίζοντάς τον φοβερά και τέλος τον σκότωσαν φυτεύοντάς του μια σφαίρα στο κεφάλι.

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
Πρὸς τοὺς ἀπανταχοῦ Ὀρθοδόξους.

Κρατώμεν τῆς ὁμολογίας, ἥν παρελάβομεν ἄδολον, παρά τηλικούτων ἀνδρῶν, ἀποστρεφόμενοι πάντα νεωτερισμόν, ὡς ὑπαγόρευμα τοῦ Διαβόλου.Ὁ δεχόμενος νεωτερισμόν, κατελέγχει ἐλλειπή τὴν κεκηρυγμένην Ὁρθόδοξον πίστην.
Ἀλλ’ αὔτη πεπληρωμένη ἤδη ἐσφράγισται, μὴ ἐπιδεχόμενη μήτε μείωσιν, μήτε αὔξησιν, μήτε ἀλλοίωσιν, καὶ ὁ τολμών ἤ πράξαι ἤ συμβουλεύσαι ἤ διανοηθήναι τοῦτο, ἤδη ἠρνήθη τὴν πίστιν τοῦ Χριστού, ἤδη ἐκουσίως καθυπεβλήθη εἰς τὸ αἰώνιον ἀνάθεμα, διὰ τὸ βλασφημεῖν εἰς τὸ Πνεύμα τὸ Ἅγιον, ὡς τάχα μὴ ἀρτίως λαλήσαν ἐν ταῖς Γραφαῖς καὶ Οἰκουμενικαῖς Συνόδοις…Ἄπαντες οὐν οἱ νεωτερίζοντες ἤ αἰρέσει ἤ σχίσματιἐκουσίως ἐνεδύθησαν κατάρα ὡς ἰμάτιον (Ψαλμ-ΡΗ’18), κἄν τε Πάπαι, κἄν τε Πατριάρχαι, κἄν τε κληρικοί, κἄν τε λαϊκοί, κἄν Ἄγγελος ἐξ Οὐρανοῦ.

Ἄνθιμος ἐλέω Θεοῦ Ἀρχιεπίσκοπος Κων/πόλεως Νέας Ρώμης ἤ Οἰκουμ. Πατρ.
Ἰερόθεος ἐλέω Θεοῦ Πάπας καὶ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας καὶ πᾶσης Αἰγύπτου.
Μεθόδιος ἐλέω Θεοῦ Πατριάρχης Ἀντιοχείας.
Κύριλλος ἐλέω Θεοῦ Πατριάρχης Ἰεροσολύμων.
Καὶ αἱ περὶ αὐτοὺς Ἱεραὶ Συνόδοι.
Ἐν Κωνσταντινούπολει τὸ σωτήριον ἔτος 1848.

Κύριε Κύριε, οὐ τῷ σῷ ὀνόματι προεφητεύσαμεν,

«....πολλοὶ ἐροῦσίν μοι ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, Κύριε Κύριε, οὐ τῷ σῷ ὀνόματι προεφητεύσαμεν, καὶ τῷ σῷ ὀνόματι δαιμόνια ἐξεβάλομεν, καὶ τῷ σῷ ὀνόματι δυνάμεις πολλὰς ἐποιήσαμεν; καὶ τότε ὁμολογήσω αὐτοῖς ὅτι Οὐδέποτε ἔγνων ὑμᾶς· ἀποχωρεῖτε ἀπ' ἐμοῦ οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν (Κατά Ματθ. 21-24) 2)

μη πλανάσθε· ούτε πόρνοι ούτε ειδωλολάτραι ούτε μοιχοί

Ο Απόστολος Παύλος λέει «…μη πλανάσθε· ούτε πόρνοι ούτε ειδωλολάτραι ούτε μοιχοί ούτε μαλακοί ούτε αρσενοκοίται 10 ούτε πλεονέκται ούτε κλέπται ούτε μέθυσοι, ου λοίδοροι, ουχ άρπαγες βασιλείαν Θεού ου κληρονομήσουσι. 11 και ταύτά τινες ήτε· αλλά απελούσασθε, αλλά ηγιάσθητε, αλλά εδικαιώθητε εν τω ονόματι του Κυρίου Ιησού και εν τω Πνεύματι του Θεού ημών.» (Α’ Κορ.6:9-11).

ΑΓΑΠΗ ΕΝ ΑΛΗΘΕΙΑ

ΑΓΑΠΗ ΕΝ ΑΛΗΘΕΙΑ..ΚΑΤΑ ΤΟΝ Γ.ΦΛΩΡΟΦΣΚΥ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΗΤΑΝ [ Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΕΠΙ ΤΩΝ ΣΥΧΡΟΝΩΝ ΤΟΥ ΚΑΙ Η ΤΡΑΧΥΤΙΤΑ ΤΟΥ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ].Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΚΡΙΝΕΙ ΚΑΙ ΔΙΚΑΖΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΛΥΤΡΩΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΝΗΡΟ. ΑΥΤΗ ΕΙΝΕ Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ -ΣΤΑΥΡΟΥ - ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΛΟΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΣΜΟΣ.

έλειπαν 13 ολόκληρες ημέρες,

Όσο κι αν ψάξετε, σε οποιοδήποτε αρχείο των ελληνικών ληξιαρχείων, δεν πρόκειται να βρείτε ούτε έναν Έλληνα ή Ελληνίδα που να έχει καταχωρηθεί με ημερομηνία γέννησης από 16 έως 28 Φεβρουαρίου 1923! Αυτό αποκαλύπτει ο κ. Διονύσης Σιμόπουλος, Διευθυντής του Ευγενιδείου Πλανηταρίου. Όχι, φυσικά, γιατί δεν.... είχαμε ούτε μία γέννα σε μία ολόκληρη περίοδο 13 ημερών, αλλά γιατί απλούστατα το 1923 είχε μόνο 352 ημέρες"! Όπως εξηγεί ο κ. Σιμόπουλος, από τον Φεβρουάριο του 1923, έλειπαν 13 ολόκληρες ημέρες, δηλαδή το διάστημα μεταξύ 16 και 28 Φεβρουαρίου, ο ήλιος αποκοιμήθηκε, καί ξύπνησε μετά από 13 μέρας..

ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ' ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω»

Ο Απόστολος Παύλος μας λέγει: «ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ' ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω». Τολμηρό αυτό που μας λέγει ο απόστολος Παύλος! «ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ»!! Φαντάζεστε αυτούς που αρέσκονται εις τα θαύματα να έβλεπαν άγγελο να τους λέγει «ακολουθήστε το νέο ημερολόγιο των Παπών της Δύσεως»!!! Εως και αυτόν τον ίδιο τον Παύλο θα αναθεμάτιζαν!!!

Εσύ σε ποια Εκκλησία ανήκεις;

‎"Κρείττων γὰρ ἐπαινετὸς πόλεμος εἰρήνης χωριζούσης Θεοῦ· καὶ διὰ τοῦτο τὸν πραῢν μαχητὴν ὁπλίζει τὸ Πνεῦμα, ὡς καλῶς πολεμεῖν δυνάμενον" Γρηγόριος ο Θεολόγος «Εσύ σε ποια Εκκλησία ανήκεις; Σε αυτήν του Βυζαντίου, της Ρώμης, της Αντιόχειας, της Αλεξάνδρειας ή της Ιερουσαλήμ;;;;; Τότε ο δίκαιος απάντησε σοφά: «Ο Κύριός μας Χριστός χαρακτήρισε Καθολική Εκκλησία εκείνη την Εκκλησία, η οποία διατηρεί την αληθινή και ομολογιακή παρακαταθήκη της πίστης.!!!!!! αγίου Μαξίμου Ομολογητού:

δύο μορφές ταπεινώσεως

«Υπάρχουν δε δύο μορφές ταπεινώσεως, όπως ακριβώς και δύο μορφές υπερηφάνειας. Η πρώτη υπερηφάνεια είναι όταν εξουθενώνει κανείς τον αδελφό του, όταν τον εξευτελίζει σαν να μη είναι τίποτα και θεωρεί τον εαυτό του ανώτερό του. Αν αυτός που θα πέσει σε αυτήν την υπερηφάνεια δεν φροντίσει γρήγορα με τη κατάλληλη προσοχή και επιμέλεια να διορθωθεί σιγά -σιγά φτάνει στην δεύτερη υπερηφάνεια και καταντά να υπερηφανεύεται απέναντι στον ίδιο τον Θεό και να πιστεύει πως οτιδήποτε κατορθώνει οφείλεται στις δυνάμεις του και όχι στον Θεό. Πραγματικά αδελφοί μου, κάποτε είδα έναν που είχε καταντήσει στην ελεεινή αυτή κατάσταση. Στην αρχή αν του έλεγε κανένας αδελφός κάτι τον έφτυνε και έλεγε: ‘’Ποιος είναι αυτός; Δεν αξίζει κανένας παρά μόνο ο Ζωσιμάς και οι μαθητές του’’. Μετά άρχισε να εξευτελίζει και αυτούς και να λέει: ‘’Δεν αξίζει κανένας παρά μόνο ο Μακάριος’’. Και μετά από λίγο άρχισε πάλι να λέει: ‘’Τι είναι ο Μακάριος; Τιποτένιος, μόνο ο Βασίλειος και ο Γρηγόριος αξίζουν’’. Μετά από λίγο άρχισε και αυτούς να τους εξευτελίζει λέγοντας: ‘’Τι είναι ο Βασίλειος και τι είναι ο Γρηγόριος; Τιποτένιοι. Μόνο ο Πέτρος και ο Παύλος αξίζουν’’. Του λέω: ‘’Πραγματικά αδελφέ μου και αυτούς θα τους απορρίψεις’’. Πιστέψετε με, μετά από λίγο καιρό άρχισε να λέει: ‘’Τι είναι ο Πέτρος και ο Παύλος; Τιποτένιοι. Μόνο η Αγία Τριάδα αξίζει’’. Μετά υπερηφανεύτηκε και εναντίον του ίδιου του Θεού και έτσι έχασε τα λογικά του. Για αυτό πρέπει να αγωνιζόμαστε αδελφοί μου, εναντίον της πρώτης υπερηφάνειας για να μην καταλήξουμε μετά από λίγο στην τέλεια υπερηφάνεια».

(Αββά Δωρόθεου, Έργα Ασκητικά, Διδασκαλία περί ταπεινοφροσύνης, σελ. 129).

ΤΟ ΝΕΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΩΣ ΘΗΡΙΟ !!!!

Ἰδού τί γράφει εἰς τήν «ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ» σελίς 4, ὁ κλεινός Πατριάρχης Ἱεροσολύμων Δοσίθεος:

«Τέσσαρα μεγάλα θηρία ἐγέννησεν ὁ ΙΣΤ’ αἰών: Τήν αἴρεσιν τοῦ Λουθήρου, τήν αἴρεσιν τοῦ Καλβίνου, τήν αἴρεσιν τῶν Γιεζουβιτῶν, (Ἰησουιτῶν. Τάγμα θανάτου τοῦ Πάπα. Σκοπός του ἡ διάδοσις τοῦ Παπισμοῦ καί ἡ ὑποταγή ὅλων ὑπό τόν Πάπα) καί τήν αἴρεσιν τοῦ Νέου Καλενδαρίου· (Σ.σ. ἡμερολογίου). … κατά δέ τῆς αἱρέσεως τοῦ Νέου Καλενδαρίου ἀπεφάνθη ἡ ἐν Κων/πόλει μεγάλη Οἰκουμενική Σύνοδος τῶ 1593».Ο ΙΕΡΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΙΚΟΔΗΜΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗ Δοσίθεος: ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΙ ΤΟ ΝΕΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΩΣ ΘΗΡΙΟ !!!!.

Ο ΑΓΙΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΜΑΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ ΣΥΧΝΑ ΣΤΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΓΡΑΠΤΑ ΤΟΥ ΔΟΣΙΘΕΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ Ο ΙΔΙΟΣ ΑΠΟΚΑΛΕΙ ΙΕΡΟ..

Ο ΔΟΣΙΘΕΟΣ ΗΤΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΣΠΑΝΙΟΤΑΤΗ ΜΟΡΦΩΣΗ. Η ΔΩΔΕΚΑΒΙΒΛΟΣ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑ ΕΙΔΙΚΑ ΓΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥΣ.

ὀφθαλμὸν μὲν ἐκκόψωμεν

Βαδίζοντες δὲ τὴν ἀπλανῆ καὶ ζωηφόρον ὁδόν, ὀφθαλμὸν μὲν ἐκκόψωμεν σκανδαλίζοντα· μὴ τὸν αἰσθητόν, ἀλλὰ τὸν νοητόν· οἷον ἐὰν ὁ ἐπίσκοπος ἢ ὁ πρεσβύτερος, οἱ ὄντες ὀφθαλμοὶ τῆς Ἐκκλησίας, κακῶς ἀναστρέφωνται καὶ σκανδαλίζωσι τὸν λαόν, χρὴ αὐτοὺς ἐκβάλλεσθαι. Συμφέρον γὰρ ἄνευ αὐτῶν συναθροίζεσθαι εἰς εὐκτήριον οἶκον, ἢ μετ' αὐτῶν ἐμβληθῆναι, ὡς μετὰ Ἄννα καὶ Καϊάφα, εἰς τὴν γέενναν τοῦ πυρός.

Ὁ ἅγιος Θεόδωρος Στουδίτης, ἀκολουθώντας τὸ Μ. Ἀθανάσιο, ἀπαγορεύει τὴν «κοινωνία» ὄχι μόνο μὲ αἱρετικούς, ἀλλὰ καὶ μὲ ἐκείνους ποὺ ἐπικοινωνοῦν μὲ αἱρετικούς. Λέγει:
«τοῦ τε Ἁγίου Ἀθανασίου προστάσσοντος μηδεμίαν κοινωνίαν ἔχειν ἡμᾶς πρὸς τοὺς αἱρετικούς, ἀλλὰ μὴν μηδὲ πρὸς τοὺς κοινωνοῦντας μετὰ τῶν ἀσεβῶν»
(Ἐπιστολαί, 466, l.17-18).

Καὶ ὁ Πατριάρχης Κων/πόλεως, ἅγιος Γερμανὸς ὁ νέος, συμβουλεύει τὴν ἀποχὴ τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας μὲ ἐκείνους τοὺς «ὀρθόδοξους» ποὺ κοινωνοῦσαν μὲ τοὺς Λατίνους. Συμβούλευε ἀκόμα τους λαϊκούς, νὰ φεύγουν ὁλοταχῶς ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς, ποὺ ἔδειξαν ὑποταγὴ στοὺς Λατίνους, καὶ μήτε σὲ Ἐκκλησία ποὺ ἐκεῖνοι λειτουργοῦν νὰ πηγαίνουν, μήτε νὰ παίρνουν εὐλογία ἀπὸ τὰ χέρια τους. Καλύτερα νὰ προσεύχεστε μόνοι στὰ σπίτια σας, παρὰ νὰ συγκεντρώνεστε στὴν ἐκκλησία μαζὶ μὲ τοὺς Λατινόφρονες κληρικοὺς καὶ λαϊκούς.http://www.facebook.com/photo.php?fbid=328244863964089&set=o.425047610867614&type=1&theater.

διῶκτες τῆς ᾿Εκκλησίας τοῦ Χριστοῦ;

Τί συμβαίνει στούς διῶκτες τῆς ᾿Εκκλησίας τοῦ Χριστοῦ; ῾Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς .
Ρωτήστε τον διώκτη της Εκκλησίας Σαύλο (Σαούλ), τί του συνέβη. «Σκληρόν σοι προς κέντρα λακτίξειν» (Πράξεις 26, 14), του είπε ο Κύριος και ο Σαύλος βαπτίστηκε και έγινε ο Παύλος, ο Απόστολος.
Τί συνέβη στον Ηρώδη, τον πρώτο διώκτη των χριστιανών; Τί συνέβη στον Ιουλιανό τον Παραβάτη.; Πέθαναν και οι δύο με φρικτό θάνατο, ενώ οι θεοστυγείς δολοπλοκίες τους εναντίον του Χριστού διαλύθηκαν σαν καπνός.
Αλλά έτσι συνέβαινε πάντα στην ιστορία: κάποιοι διώκτες μεταστρέφονταν στον χριστιανισμό, ενώ άλλοι πέθαιναν με φρικτούς θανάτους. Πάντοτε οι προσπάθειες του ενός ή του άλλου χριστιανομάχου εκμηδενίζονται, διαλύονται σαν καπνός.
Όταν ο αυτοκράτορας Αδριανός επιτέθηκε στην Ιερουσαλήμ, ήθελε να εκδικηθεί τους Ιουδαίους και τους χριστιανούς, διότι δεν ξεχώριζε τους χριστιανούς από τους Ιουδαίους. Διασκόρπισε τους Ιουδαίους σε όλο τον κόσμο κι έκτισε έναν ειδωλολατρικό ναό στο σημείο όπου βρισκόταν ο Ναός του Σολομώντος. Επίσης μετονόμασε την Ιερουσαλήμ «Αϊλία», με βάση το όνομα του «Αΐλιος» και απαγόρευσε σε οποιονδήποτε να ονομάζει την πόλη αυτή Ιερουσαλήμ. Έκτισε ναό προς τιμήν του φαύλου Ερμή στον Γολγοθά, άλλον ναό για τον Δία πάνω από τον τάφο του Κυρίου κι έναν ναό προς τιμήν του Άδωνη, στη Βηθλεέμ.
Πράγματι πόσο τραγικό θα ήταν, για τους χριστιανούς εκείνης της εποχής, να βλέπουν τα ιερά τους προσκυνήματα να χλευάζονται κατ’ αυτόν τον τρόπο! Αλλά όμως στο τέλος τί συνέβη; Ο αυτοκράτορας Αδριανός βρήκε φρικτό θάνατο και όσο για τους ειδωλικούς ναούς του, αυτοί κατακρημνίστηκαν την εποχή των θεοστέπτων αγίων βασιλέων Κωνσταντίνου και Ελένης, της αυτοκράτειρας μητέρας του. Στη θέση τους ανεγέρθηκαν περικαλλείς χριστιανικοί ναοί, που μέχρι σήμερα στέκουν ακλόνητοι!
«Σκληρόν σοι προς κέντρα λακτίζειν». Ω, πόσο μάταιη και χαμένη είναι κάθε μάχη εναντίον του Χριστού!
(Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς,

«Ἔστι κακή ὁμόνοια, καί καλή διαφωνία

Ὁ μεγάλος θεολόγος τοῦ ΙΕ αἰῶνος, ‘Ιωσήφ ὁ Βρυέννιος λέγει: «Ἔστι κακή ὁμόνοια, καί καλή διαφωνία. Ἔστι σχισθῆναι καλῶς καί ὁμονοῆσαι κακῶς. Οἷς γάρ ἡ φιλία ἀπωλείας πρόξενος, τούτοις τό μῖσος ἀρετῆς ὑπόθεσις γίνεται. Καί κρείσσων ἐμπαθοῦς ὁμονοίας, ἡ ὑπέρ ἀπαθείας διάστασις. Καλόν τό εἰρηνεύειν πρός πάντας, ἀλλ’ ὁμονοοῦντας πρός τήν εὐσέβειαν. Ἡ γάρ εἰρήνη μετά μέν τοῦ ἰδίου καί πρέποντος, κάλλιστον ἐστι κτῆμα καί λυσιτελέστατον, μετά δέ κακίας, ἤ δουλείας ἐπονειδίστου, πάντων αἴσχιστον καί τε καί βλαβερώτατον. Ἐπεί οὐδείς δύναται κτήσασθαι τήν ἀγάπην τῶν πονηρῶν καί κακῶν, χωρίς κακίας καί πονηρίας. Μεγάλη δέ ἀρετή τοῦ δικαίου, ὅταν ἔχη τούς τοῦ Θεοῦ ἐχθρούς, ἐχθρούς, καί τούς αὐτοῦ φίλους, φίλους, ὥσπερ μεγάλη κακία ἁμαρτωλοῦ, ὅταν τούς τοῦ Θεοῦ φίλους ἔχη ἐχθρούς, καί τούς ἐχθρούς αὐτοῦ φίλους (Ἰωσήφ Βρυεννίου, Τά Εὑρεθέντα, Τόμος Β, σελ. 22)

Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2013

ΔΟΛΟΦΩΝΙΕΣ ΙΕΡΕΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΟΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥΣ ΕΛ.Α.Σ. «...Τους διέταζα να γδυθούν κι ύστερα τους έβαζα να γονατίζουν στο χώμα και να σκύψουν το κεφάλι πάνω σε μεγάλες πέτρες, που είχα αραδιάσει έξω από τα διυλιστήρια της Ούλεν. Τότε έπαιρνα ένα τσεκούρι και τους έδινα μια τσεκουριά πίσω στο κεφάλι και αν δεν τους αποτελείωνα με την πρώτη, τους έδινα και δεύτερη και τρίτη ώσπου «να τα βροντήξουν». Άλλα παλικάρια, όπως ο Τζογανάκος και ο Μακαρονάς, τους έδιναν μερικές μαχαιριές στην καρδιά και κατόπιν ερχόταν αλλουνού η σειρά. Όταν κουραζόμουν, έπαιρνε άλλος τη θέση μου...». – Στέφανος Λιόλιος. Απόσπασμα καταθέσεων ενός δημίου του ΕΛΑΣ και της «εθνικής αντίστασης». Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία (Ταμείο Ασφαλίσεως Κλήρου Ελλάδος), ιδού ποιος έσφαζε τους ιερείς κατά την Κατοχή: 26 ιερείς δολοφονήθηκαν από τους Βούλγαρους επιδρομείς, 20 ιερείς δολοφονήθηκαν από τους Ιταλούς φασίστες, 75 ιερείς από τους Γερμανούς ναζιστές και ... 224 ιερείς από το ΚΚΕ, το ΕΑΜ – ΕΛΑΣ και την ΟΠΛΑ. Φυσικά μετά το τέλος της Κατοχής οι κομμουνιστές συνέχισαν με την ίδια και μεγαλύτερη αγριότητα το «έργο» τους: 1. Ιερεύς Χρήστος Ζησούλης. Δολοφονήθηκε από τους συμμορίτες με κτυπήματα στην κεφαλή. 2. Ο ιερεύς και διδάσκαλος Νικόλαος Καράπας εξ Αλλάλης Ευβοίας. Την 1ην Ιουνίου 1944 οι κομουνιστές τον δολοφόνησαν κτυπώντας τον με ρόπαλο. 3. Ιερεύς Αθανάσιος Γεράσης εξ Αξάρακος Κονίτσης. Την 10ην Φεβρουαρίου 1948, μετά από βασανιστήρια κατακρεουργήθηκε από τους κομουνιστές διότι διέσωσε 25 παιδιά από το παιδομάζωμα. 4. Ο ιερεύς της Στιμάγκας Νικόλας Μπερτσεκάς συνελήφθη από το ΚΚΕ την 25η Μαρτίου 1944. Αφού του ξερίζωσαν τα νύχια και του τσάκισαν τα κόκκαλα με καδρόνια, τον έπνιξαν στα λασπόνερα ενός λάκκου. Ο Θεός ας αναπαύση την ψυχήν του. 5. Ο Αρχιμανδρίτης Βασίλειος Λυμπρίτης. Σφαγιάσθηκε από το ΚΚΕ τον Δεκέμβριο του 1944. 6. Σωκράτης Καράπας, 18 ετών, μαθητής. Την 8η Ιουνίου 1944, οι κομουνιστές τον κατακομμάτιασαν με μαχαίρια. Το έγκλημά του; Ήταν γιος ιερέα! 7. Ο Γεώργιος Σκρέκας ήταν εφημέριος του χωριού Μεγάρχη Τρικάλων, πολύτεκνος, πατέρας 6 παιδιών (το μεγαλύτερο ήταν 12 και το μικρότερο αβάπτιστο). Την 27η Μαρτίου 1947, ο ιερές πληροφορήθηκε ότι οι εαμοκομουνιστές Μεγάρχης, έκαμαν συμβούλιο στο οποίο αποφασίστηκε να τον απογυμνώσουν από κάθε περιουσιακό στοιχείο. Όντως, τη νύχτα της 27ης προς 28ης Μαρτίου μετέβησαν οι λησταντάρτες στο σπίτι του και του αφαίρεσαν τα πάντα. Μη αρκούμενοι όμως σε αυτά, αφού άδειασαν τους στάβλους από τα ζώα και ανάγκασαν τον πατέρα και τον θείο του ιερέα να πάνε τα ζώα στο χωριό Πρόδρομος μαζί με δύο λησταντάρτες, έκλεισαν τον ιερέα μέσα στον στάβλο και άρχισαν να τον δέρνουν άγρια, ζητώντας του και άλλα χρήματα. Η γυναίκα του, ακούγοντας τις φωνές και τις κραυγές του άνδρα της, έτρεξε στον ''Ιούδα'' Αθανάσιο Ίτσιο, κομουνιστή από τα σπουδαιότερα στελέχη του ΚΚΕ, καθώς και σε άλλα μέλη της «αυτοάμυνας» Μεγάρχης. Με δάκρυα τους εκλιπαρούσε να ελευθερώσουν τον σύζυγό της και να πάψουν να τον χτυπούν. Δυστυχώς, ο εν λόγω Ιούδας και οι άλλοι δεν θέλησαν να ακούσουν τα παρακάλια της και δεν έκαναν τίποτα για τον συλληφθέντα. Την ίδια νύχτα παρέλαβαν τον ιερέα Γιώργο Σκρέκα αιμόφυρτο, ημίγυμνο και ξυπόλητο και τον οδήγησαν στο χωριό Γοργογύριο. Ο μελλοθάνατος ζήτησε να δει τον εκεί ιερέα. Με δάκρυα στα μάτια είπε στον ιερέα που ήρθε να τον παρηγορήσει : «Ο Θεός γνωρίζει τι θα απογίνω. Αν με το μαρτύριο με καλεί δίπλα Του, ας είναι ευλογημένο το όνομά Του, ας γίνει το θέλημά Του». Κατόπιν τον παρέλαβαν έφιπποι λησταντάρτες και τον έσυραν πεζό μέχρι το χωριό Τύρνα. Δεν σταμάτησαν εκεί, αλλά τον μετέφεραν σε άθλια κατάσταση πρώτα στο Ξυλοπάροικο και μετά στο Νεραϊδοχώρι. Εκεί τον βασάνιζαν από το Σάββατο του Λαζάρου, μέχρι την Μ. Παρασκευή (11 Απριλίου 1947). Γυναίκες συμμορίτισσες, που η δυσοσμία τους φτάνει μέχρι το Νότιο Πόλο, του έλεγαν «γιατί δεν προσεύχεσαι στο Χριστό να έρθει να σε σώσει»; Οι δε δήμιοι πιο ωμά του έλεγαν «εσύ που πιστεύεις στο Χριστό, θα σε σταυρώσουμε σαν Εκείνον την ίδια μέρα». Αυτό που έγινε 2 χιλιετηρίδες στο Γολγοθά, επαναλήφθηκε στην Πίνδο. Μεγάλη Παρασκευή και οι συμμορίτες έσυραν τον βασανισμένο ιερέα στον Σταυρικό θάνατο. Τον σταύρωσαν επάνω σε ένα έλατο που είχε σχήμα σταυρού. Του τρύπησαν τη δεξιά πλευρά με ξιφολόγχη και άνοιξαν πληγές στο μέτωπό του με περόνια. Όταν ξεψύχησε, έριξαν το γυμνό σώμα του σε μια χαράδρα και το σκέπασαν με πέτρες και κλαδιά, για να κρύψουν το έγκλημά τους. Όταν απελευθερώθηκε το Νεραϊδοχώρι από τον Ελληνικό στρατό, ο αξιωματικός Νικόλαος Χόνδρος αναζήτησε και βρήκε το λείψανο του Μάρτυρα. Το μετέφερε στ Τρίκαλα, όπου έγινε πάνδημη κηδεία. Το φέρετρό του συνόδευσαν 60 ιερείς, ψάλλοντας «Εγώ γαρ τα στίγματα του Κυρίου εν τω σώματί μου βαστάζω». Ο ιερέας Γεώργιος Σκρέκας, στα πλαίσια της «συμφιλίωσης» δεν ανακηρύχθηκε Άγιος από την Εκκλησία μέχρι σήμερα. - Τα παραπάνω συγκλονιστικά γεγονότα επιβεβαιώνει και ο Μακαριστός Μητροπολίτης Φλώρινας Αυγουστίνος Καντιώτης : Όταν ήμουν ιεροκήρυκας – σας ομιλώ με παραδείγματα που αντλώ από μια ιστορία πενήντα ετών, μισού αιώνος – έφθασα σε ένα χωριό των Γρεβενών. Βρίσκω τον ιερέα θλιμμένο, πονεμένο, κλαμένο. – Τι έχεις; - Το χωριό μου δεν πιστεύει πια στο Χριστό. - Μην απογοητεύεσαι, λέω, έχε θάρρος κάτω από τη στάχτη υπάρχει η σπίθα κρυμμένη. - Θέλεις να δεις, μου λέει, έλα. Με πάει στο νεκροταφείο. Εκεί τα παιδιά του Μάρξ και του Λένιν, που κυριαρχούσαν τότε, είχαν ξεριζώσει όλους τους σταυρούς από τους τάφους και στη θέση τους είχαν βάλει σφυροδρέπανα και γροθιές. Μισούσαν το σταυρό. Και μόνο σε μια περίπτωση τον «θυμήθηκαν». Ενώ η σταύρωσις ως τρόπος θανατικής καταδίκης έχει προ πολλού καταργηθεί επί των ημερών μας την ξαναχρησιμοποίησαν, σταύρωσαν άνθρωπο! Ήταν ένας ιερεύς του Υψίστου ευλαβής, πιστός και πολύτεκνος, ο π. Γεώργιος Σκρέκας εφημέριος του χωριού Μεγάρχη Τρικάλων. Άθεοι και άπιστοι τον άρπαξαν από την αγία τράπεζα που ιερουργούσε, τον οδήγησαν σαν άκακο αρνίο έξω από το χωριό και εκεί τον σταύρωσαν πάνω σε ένα δέντρο και ήταν Μεγάλη Παρασκευή, του έτους 1947! 8. Ιερεύς Σπυρίδων Ξαρχάς Τόπος Γεννήσεως : Παλαμάς Δομοκού Έτος Γεννήσεως : 1913 Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Δια να εκδικηθούν το σαμποτάζ που έγινε εις τον σταθμόν Ξυνάδος, οι Ναζί μαζί με άλλους Έλληνες συνέλαβον και τον Ιερέα Σπ. Ξαρχά. Και ενώ απελευθέρωσαν τους υπόλοιπους, εξετέλεσαν μόνο τον Ιερέα, εις ηλικίαν 31 ετών, την 28η Ιουλίου 1944. 9. Ιερεύς Δημήτριος Κουτσούμπας Τόπος Γεννήσεως : Χαλαμβρέζι Έτος Γεννήσεως : 1893 Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Ο Ιερεύς Δημήτριος τελούσε εις τον Ναόν το μνημόσυνο του σκοτωμένου από τους Γερμανούς γιου του, όταν μπήκαν οι ναζί και τον έπιασαν. Τον εφόνευσαν δι' αντίποινα, μαζί με άλλους Έλληνες, την 10η Απριλίου 1944. 10.Ιερεύς Γεώργιος Καλώτσος Τόπος Γεννήσεως : Καστανιά Φθιώτιδος Έτος Γεννήσεως : 1893 Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Συνελήφθη την 11-4-47 υπό των συμμοριτών του καπετάν Γιώτη και μετεφέρθη εις θέσιν «Πλατανάκια». Υπεβλήθει εις φοβερά και πολυήμερα βασανιστήρια. Του έκοψαν το ένα μετά το άλλο και τα δύο μάγουλα. Ύστερα του τρύπησαν με λόγχη το λαιμό. Από τους φρικτούς πόνους κυλιόταν κατά γης αποσπώντας όλα τα χαμόκλαδα. Τελικά, μια σφαίρα έδωσε τέλος στο μαρτύριό του. 11. Ιερεύς Αλέξανδρος Λόγιος Τόπος Γεννήσεως : Δάφνη Υπάτης Έτος Γεννήσεως : 1892 Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Οι Βουλγαροκομουνισταί του καπετάν Γιώτη συνέλαβαν τον ιερέα Αλέξανδρο , τον Ιούνιο του 1947, μαζί με τον Ιερέα Κ. Μπούστρα, εφημέριο των χωριών Ανατολή, Άνω Χωμίριανη και Κολοκυθιά. Μετέφεραν και τους δύο στο χωριό Μουσουνίτσα, όπου μετά από φοβερά και ανήκουστα βασανιστήρια, κατέσφαξαν και τους δύο μαζί. Τα πτώματά τους κατακερματισμένα ευρέθησαν σε μια χαράδρα. 12. Ιερεύς Βασίλειος Δανέλης Τόπος Γεννήσεως : Μαρτίνο Λοκρίδος Έτος Γεννήσεως : 1898 Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Εφημέριος εις το χωριό Λούτσιο Λοκρίδος συνελήφθη μαζί με άλλους συγχωριανούς του υπό των κομμουνιστοσυμμοριτών του καπετάν Γιώτη και μετά από φρικτά και ανήκουστα βασανιστήρια, κατεσφάγη την 13- 1-1948 13. Ιερεύς Μιχαήλ Ενωτιάδης Τόπος Γεννήσεως : Καισαρεία Μ. Ασίας Έτος Γεννήσεως : 1886 Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Υπηρετούσε εις τον Πύργον Λαρίμνης όταν στις 12- 1 – 1948 επετέθησαν οι κομουνιστοσυμμορίτες του καπετάν Γιώτη. Ο Ιερεύς ήταν βαρειά άρρωστος και δεν μπόρεσε να μετακινηθεί. Συνελήφθη επί της κλίνης του και ωδηγήθη έξω από το χωριό όπου εξετελέσθη δια πολυβόλου. 14. Ιερεύς Σπυρίδων Καραϊνδρος Τόπος Γεννήσεως : Δρυμαία Λοκρίδος Έτος Γεννήσεως : 1877 Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Συνελήφθη υπό των συμμοριτών του Ε.Α.Μ – Ε.Λ.Α.Σ την 19.1.44 λόγω της εθνικής του δράσεως. Ο ιερεύς ήτο γέρων 67 χρόνων και είχε 13 παιδιά. Τον έσυραν μέσα στα χιόνια του Καλλιδρόμου και καθοδόν τον βασάνιζαν απάνθρωπο. Έχωναν στα νύχτια του μυτερά καλάμια. Του έκοψαν τα δάκτυλα των ποδιών του. Τελικά τον κατέσφαξαν. 15. Ιερεύς Χρίστος Γ. Κακαβάς Τόπος Γεννήσεως : Δομιανοί Ευρυατανίας Έτος Γεννήσεως : 1876 Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Οι κομουνιστοσυμμορίτες του καπετάν Γιώτη συνέλαβαν τον ιερέα στις 27-9-47 εντός της οικίας του. Σιδηροδέσμιο τον οδηγούν στο χωριό Βράχα. Εβδομήντα τριών χρονών γέροντα τον δέρνουν συνεχώς ενώ το αίμα τρέχει από τις πληγές του. Με ένα μαστίγιο και ένα σιδερένιο ραβδί του ανοίγουν το κεφάλι. Την 1η Οκτωβρίου τον μεταφέρουν σε μια απόκρημνη χαράδρα, στη θέση «Μοναστήρι Βράχας». Τον ανέβασαν επάνω σε ένα σταυρό και του κάρφωσαν, χέρια και πόδια. Τον κτυπούν και τον λογχίζουν. Και έτσι όπως είναι, τον γκρέμισαν στη χαράδρα. 16. Ιερεύς Αθανάσιος Πιάς Τόπος Γεννήσεως : Ελατόβρυση Ναυπακτίας Έτος Γεννήσεως : 1890 Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Στις 11 Μαΐου 1947 οι κομουνιστοσυμμορίτες του Καπετάν Γιώτη συνέλαβαν τον ιερέα και πολλούς κατοίκους του χωριού. Οδηγήθηκαν όλοι στο δάσος τον Κρυονεριών στη θέση «Λάλκα». Εκεί άρχισε το μαρτύριο. Έδεσαν τον ιερέα σε ένα έλατο. Ο δήμιος του Γιώτη άρχισε να λογχίζη τον ιερέα. Πρώτα στην αριστερή ωμοπλάτη. Ύστερα στη δεξιά. Μετά στην κοιλιά. Ο τελευταίος λογχισμός ήταν στο κεφάλι. Το μαρτύριο της πρεσβυτέρας αρχίζει από τη στιγμή αυτή. Μετά από πολυήμερες έρευνες, βρήκε το νεκρό του παπά. Κάτω από κλαδιά και πέτρες, όπου οι δήμιοι του τον είχαν πετάξει με ένα σχοινί στο λαιμό. 17. Ιερεύς Αργύριος Βούρβας Τόπος Γεννήσεως : Βίνιανη Καρπενησίου Έτος Γεννήσεως : 1905 Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Χειροτονήθηκε ιερεύς το 1942 και έγινε εφημέριος του χωριού του. Το 1948, αυτός και πολλοί κάτοικοι του χωριού του, φοβούμενοι τους συμμορίτες κατέφυγαν στο Καρπενήσι. Τον Ιανουάριο του 1948, οι δολοφόνοι του καπετάν Γιώτη κατέλαβαν το Καρπενήσι και άρχισαν γενική σφαγή μεγάλων, μικρών, νηπίων, ανδρών και γυναικών. Ο ιερεύς Βούρβας αφού υπέστη φρικτά βασανιστήρια κατεσφάγη και μαζί με άλλους πενήντα, ερρίφθη σε ένα κοινό λάκκο. 18.Ιερεύς Δημήτριος Κ. Βαστάκης Τόπος Γεννήσεως : Δομιανούς Ευρυτανίας Έτος Γεννήσεως : 1900 Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Στις 18.12.42 συνελήφθη από τους Ιταλούς και υπεβλήθη σε φρικτά βασανιστήρια που μόνον οι δολοφόνοι του ΚΚΕ υποβάλλουν τα θύματά τους. Τελείως παραμορφωμένο, με τα χέρια βγαλμένα από τις αρθρώσεις, στις 24.12.42 οι Ιταλοί τον έριξαν σε ένα καιόμενο σπίτι και τον έκαψαν ζωντανό. 19. Ιερεύς Νικόδημος Ραφτογιάννης Τόπος Γεννήσεως : Προυσσό Ευρυτανίας Έτος Γεννήσεως : 1909 Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Ιερομόναχος στη μονή Προυσσού. Στις 6.8.44 συνελήφθη υπό των Γερμανών στο Μεγάλο Χωριό Ευρυτανίας και μετεφέρθη στο Καρπενήσι. Τον κρέμασαν μπροστά στο Γυμνάσιο χωρίς πολλές διαδικασίες για τον εκφοβισμό των κατοίκων. 20. Ιερεύς Κωνσταντίνος Σπανός Τόπος Γεννήσεως : Νεράιδα Αγράφων Έτος Γεννήσεως : 1893 Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Συνελήφθη από τους κομουνιστοσυμμορίτες του καπετάν Γιώτη στο χωριό του, στις 18.4.47, Δευτέρα ημέρα του Πάσχα. Τον οδήγησαν μαζί με άλλους κατοίκους στο βουνό Βουλγάρα Κλειτσού. Υπεβλήθη σε φρικτά και ακατανόμαστα βασανιστήρια και εξευτελισμούς. Στο τέλος οι δολοφόνοι του Κ.Κ.Ε του συνέτριψαν με ρόπαλο το κεφάλι. 21.Ιερεύς Ηλίας Αλέξιος Τόπος Γεννήσεως : Κτημένια Ευρυτανίας Έτος Γεννήσεως : 1907 Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Εφονεύθη υπό των σφαγέων κομουνιστοσυμμοριτών του καπετάν Γιώτη στις 9 Ιουνίου 1947 κατά την επίθεσι των προδοτών εναντίον του χωριού του και ενώ προσπαθούσε να προφυλάξη τις γυναίκες και τα παιδιά από τα πυρά των συμμοριτών του «Δημοκρατικού Στρατού». 22. Ιερεύς Θεοφάνης Μπίκας Τόπος Γεννήσεως : Δυτ. Φραγκίστα Ευρυτανίας Έτος Γεννήσεως : 1907 Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Στις 25 Ιουλίου 1947 οι δολοφόνοι κομουνιστοσυμμορίτες του καπετάν Γιώτη συνέλαβαν τον ιερέα την ώρα που έψαλλε τον εσπερινό στην εκκλησία. Τον μετέφεραν στη θέσι «Κληματσίδα» έξω από το χωριό. Χόρτασαν τη μανία τους βασανίζοντάς τον φοβερά και τέλος τον σκότωσαν φυτεύοντάς του μια σφαίρα στο κεφάλι.

ΔΟΛΟΦΩΝΙΕΣ ΙΕΡΕΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΟΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥΣ ΕΛ.Α.Σ.

«...Τους διέταζα να γδυθούν κι ύστερα τους έβαζα να γονατίζουν στο χώμα και να σκύψουν το κεφάλι πάνω σε μεγάλες πέτρες, που είχα αραδιάσει έξω από τα διυλιστήρια της Ούλεν. Τότε έπαιρνα ένα τσεκούρι και τους έδινα μια τσεκουριά πίσω στο κεφάλι και αν δεν τους αποτελείωνα με την πρώτη, τους έδινα και δεύτερη και τρίτη ώσπου «να τα βροντήξουν». Άλλα παλικάρια, όπως ο Τζογανάκος και ο Μακαρονάς, τους έδιναν μερικές μαχαιριές στην καρδιά και κατόπιν ερχόταν αλλουνού η σειρά. Όταν κουραζόμουν, έπαιρνε άλλος τη θέση μου...». – Στέφανος Λιόλιος. Απόσπασμα καταθέσεων ενός δημίου του ΕΛΑΣ και της «εθνικής αντίστασης».
Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία (Ταμείο Ασφαλίσεως Κλήρου Ελλάδος), ιδού ποιος έσφαζε τους ιερείς κατά την Κατοχή: 26 ιερείς δολοφονήθηκαν από τους Βούλγαρους επιδρομείς, 20 ιερείς δολοφονήθηκαν από τους Ιταλούς φασίστες, 75 ιερείς από τους Γερμανούς ναζιστές και ... 224 ιερείς από το ΚΚΕ, το ΕΑΜ – ΕΛΑΣ και την ΟΠΛΑ. Φυσικά μετά το τέλος της Κατοχής οι κομμουνιστές συνέχισαν με την ίδια και μεγαλύτερη αγριότητα το «έργο» τους:

1. Ιερεύς Χρήστος Ζησούλης. Δολοφονήθηκε από τους συμμορίτες με κτυπήματα στην κεφαλή.
2. Ο ιερεύς και διδάσκαλος Νικόλαος Καράπας εξ Αλλάλης Ευβοίας. Την 1ην Ιουνίου 1944 οι κομουνιστές τον δολοφόνησαν κτυπώντας τον με ρόπαλο.
3. Ιερεύς Αθανάσιος Γεράσης εξ Αξάρακος Κονίτσης. Την 10ην Φεβρουαρίου 1948, μετά από βασανιστήρια κατακρεουργήθηκε από τους κομουνιστές διότι διέσωσε 25 παιδιά από το παιδομάζωμα.
4. Ο ιερεύς της Στιμάγκας Νικόλας Μπερτσεκάς συνελήφθη από το ΚΚΕ την 25η Μαρτίου 1944. Αφού του ξερίζωσαν τα νύχια και του τσάκισαν τα κόκκαλα με καδρόνια, τον έπνιξαν στα λασπόνερα ενός λάκκου. Ο Θεός ας αναπαύση την ψυχήν του.
5. Ο Αρχιμανδρίτης Βασίλειος Λυμπρίτης. Σφαγιάσθηκε από το ΚΚΕ τον Δεκέμβριο του 1944.
6. Σωκράτης Καράπας, 18 ετών, μαθητής. Την 8η Ιουνίου 1944, οι κομουνιστές τον κατακομμάτιασαν με μαχαίρια. Το έγκλημά του; Ήταν γιος ιερέα!
7. Ο Γεώργιος Σκρέκας ήταν εφημέριος του χωριού Μεγάρχη Τρικάλων, πολύτεκνος, πατέρας 6 παιδιών (το μεγαλύτερο ήταν 12 και το μικρότερο αβάπτιστο). Την 27η Μαρτίου 1947, ο ιερές πληροφορήθηκε ότι οι εαμοκομουνιστές Μεγάρχης, έκαμαν συμβούλιο στο οποίο αποφασίστηκε να τον απογυμνώσουν από κάθε περιουσιακό στοιχείο. Όντως, τη νύχτα της 27ης προς 28ης Μαρτίου μετέβησαν οι λησταντάρτες στο σπίτι του και του αφαίρεσαν τα πάντα.
Μη αρκούμενοι όμως σε αυτά, αφού άδειασαν τους στάβλους από τα ζώα και ανάγκασαν τον πατέρα και τον θείο του ιερέα να πάνε τα ζώα στο χωριό Πρόδρομος μαζί με δύο λησταντάρτες, έκλεισαν τον ιερέα μέσα στον στάβλο και άρχισαν να τον δέρνουν άγρια, ζητώντας του και άλλα χρήματα. Η γυναίκα του, ακούγοντας τις φωνές και τις κραυγές του άνδρα της, έτρεξε στον ''Ιούδα'' Αθανάσιο Ίτσιο, κομουνιστή από τα σπουδαιότερα στελέχη του ΚΚΕ, καθώς και σε άλλα μέλη της «αυτοάμυνας» Μεγάρχης. Με δάκρυα τους εκλιπαρούσε να ελευθερώσουν τον σύζυγό της και να πάψουν να τον χτυπούν. Δυστυχώς, ο εν λόγω Ιούδας και οι άλλοι δεν θέλησαν να ακούσουν τα παρακάλια της και δεν έκαναν τίποτα για τον συλληφθέντα.
Την ίδια νύχτα παρέλαβαν τον ιερέα Γιώργο Σκρέκα αιμόφυρτο, ημίγυμνο και ξυπόλητο και τον οδήγησαν στο χωριό Γοργογύριο. Ο μελλοθάνατος ζήτησε να δει τον εκεί ιερέα. Με δάκρυα στα μάτια είπε στον ιερέα που ήρθε να τον παρηγορήσει : «Ο Θεός γνωρίζει τι θα απογίνω. Αν με το μαρτύριο με καλεί δίπλα Του, ας είναι ευλογημένο το όνομά Του, ας γίνει το θέλημά Του».
Κατόπιν τον παρέλαβαν έφιπποι λησταντάρτες και τον έσυραν πεζό μέχρι το χωριό Τύρνα. Δεν σταμάτησαν εκεί, αλλά τον μετέφεραν σε άθλια κατάσταση πρώτα στο Ξυλοπάροικο και μετά στο Νεραϊδοχώρι. Εκεί τον βασάνιζαν από το Σάββατο του Λαζάρου, μέχρι την Μ. Παρασκευή (11 Απριλίου 1947). Γυναίκες συμμορίτισσες, που η δυσοσμία τους φτάνει μέχρι το Νότιο Πόλο, του έλεγαν «γιατί δεν προσεύχεσαι στο Χριστό να έρθει να σε σώσει»; Οι δε δήμιοι πιο ωμά του έλεγαν «εσύ που πιστεύεις στο Χριστό, θα σε σταυρώσουμε σαν Εκείνον την ίδια μέρα».
Αυτό που έγινε 2 χιλιετηρίδες στο Γολγοθά, επαναλήφθηκε στην Πίνδο. Μεγάλη Παρασκευή και οι συμμορίτες έσυραν τον βασανισμένο ιερέα στον Σταυρικό θάνατο. Τον σταύρωσαν επάνω σε ένα έλατο που είχε σχήμα σταυρού. Του τρύπησαν τη δεξιά πλευρά με ξιφολόγχη και άνοιξαν πληγές στο μέτωπό του με περόνια. Όταν ξεψύχησε, έριξαν το γυμνό σώμα του σε μια χαράδρα και το σκέπασαν με πέτρες και κλαδιά, για να κρύψουν το έγκλημά τους.
Όταν απελευθερώθηκε το Νεραϊδοχώρι από τον Ελληνικό στρατό, ο αξιωματικός Νικόλαος Χόνδρος αναζήτησε και βρήκε το λείψανο του Μάρτυρα. Το μετέφερε στ Τρίκαλα, όπου έγινε πάνδημη κηδεία. Το φέρετρό του συνόδευσαν 60 ιερείς, ψάλλοντας «Εγώ γαρ τα στίγματα του Κυρίου εν τω σώματί μου βαστάζω».
Ο ιερέας Γεώργιος Σκρέκας, στα πλαίσια της «συμφιλίωσης» δεν ανακηρύχθηκε Άγιος από την Εκκλησία μέχρι σήμερα.
- Τα παραπάνω συγκλονιστικά γεγονότα επιβεβαιώνει και ο Μακαριστός Μητροπολίτης Φλώρινας Αυγουστίνος Καντιώτης :
Όταν ήμουν ιεροκήρυκας – σας ομιλώ με παραδείγματα που αντλώ από μια ιστορία πενήντα ετών, μισού αιώνος – έφθασα σε ένα χωριό των Γρεβενών. Βρίσκω τον ιερέα θλιμμένο, πονεμένο, κλαμένο.
– Τι έχεις; -
Το χωριό μου δεν πιστεύει πια στο Χριστό.
- Μην απογοητεύεσαι, λέω, έχε θάρρος κάτω από τη στάχτη υπάρχει η σπίθα κρυμμένη.
- Θέλεις να δεις, μου λέει, έλα. Με πάει στο νεκροταφείο. Εκεί τα παιδιά του Μάρξ και του Λένιν, που κυριαρχούσαν τότε, είχαν ξεριζώσει όλους τους σταυρούς από τους τάφους και στη θέση τους είχαν βάλει σφυροδρέπανα και γροθιές. Μισούσαν το σταυρό. Και μόνο σε μια περίπτωση τον «θυμήθηκαν». Ενώ η σταύρωσις ως τρόπος θανατικής καταδίκης έχει προ πολλού καταργηθεί επί των ημερών μας την ξαναχρησιμοποίησαν, σταύρωσαν άνθρωπο! Ήταν ένας ιερεύς του Υψίστου ευλαβής, πιστός και πολύτεκνος, ο π. Γεώργιος Σκρέκας εφημέριος του χωριού Μεγάρχη Τρικάλων. Άθεοι και άπιστοι τον άρπαξαν από την αγία τράπεζα που ιερουργούσε, τον οδήγησαν σαν άκακο αρνίο έξω από το χωριό και εκεί τον σταύρωσαν πάνω σε ένα δέντρο και ήταν Μεγάλη Παρασκευή, του έτους 1947!
8. Ιερεύς Σπυρίδων Ξαρχάς
Τόπος Γεννήσεως : Παλαμάς Δομοκού
Έτος Γεννήσεως : 1913
Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Δια να εκδικηθούν το σαμποτάζ που έγινε εις τον σταθμόν Ξυνάδος, οι Ναζί μαζί με άλλους Έλληνες συνέλαβον και τον Ιερέα Σπ. Ξαρχά. Και ενώ απελευθέρωσαν τους υπόλοιπους, εξετέλεσαν μόνο τον Ιερέα, εις ηλικίαν 31 ετών, την 28η Ιουλίου 1944.
9. Ιερεύς Δημήτριος Κουτσούμπας
Τόπος Γεννήσεως : Χαλαμβρέζι
Έτος Γεννήσεως : 1893
Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Ο Ιερεύς Δημήτριος τελούσε εις τον Ναόν το μνημόσυνο του σκοτωμένου από τους Γερμανούς γιου του, όταν μπήκαν οι ναζί και τον έπιασαν. Τον εφόνευσαν δι' αντίποινα, μαζί με άλλους Έλληνες, την 10η Απριλίου 1944.
10.Ιερεύς Γεώργιος Καλώτσος
Τόπος Γεννήσεως : Καστανιά Φθιώτιδος
Έτος Γεννήσεως : 1893
Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Συνελήφθη την 11-4-47 υπό των συμμοριτών του καπετάν Γιώτη και μετεφέρθη εις θέσιν «Πλατανάκια». Υπεβλήθει εις φοβερά και πολυήμερα βασανιστήρια. Του έκοψαν το ένα μετά το άλλο και τα δύο μάγουλα. Ύστερα του τρύπησαν με λόγχη το λαιμό. Από τους φρικτούς πόνους κυλιόταν κατά γης αποσπώντας όλα τα χαμόκλαδα. Τελικά, μια σφαίρα έδωσε τέλος στο μαρτύριό του.
11. Ιερεύς Αλέξανδρος Λόγιος
Τόπος Γεννήσεως : Δάφνη Υπάτης
Έτος Γεννήσεως : 1892
Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Οι Βουλγαροκομουνισταί του καπετάν Γιώτη συνέλαβαν τον ιερέα Αλέξανδρο , τον Ιούνιο του 1947, μαζί με τον Ιερέα Κ. Μπούστρα, εφημέριο των χωριών Ανατολή, Άνω Χωμίριανη και Κολοκυθιά. Μετέφεραν και τους δύο στο χωριό Μουσουνίτσα, όπου μετά από φοβερά και ανήκουστα βασανιστήρια, κατέσφαξαν και τους δύο μαζί. Τα πτώματά τους κατακερματισμένα ευρέθησαν σε μια χαράδρα.
12. Ιερεύς Βασίλειος Δανέλης
Τόπος Γεννήσεως : Μαρτίνο Λοκρίδος
Έτος Γεννήσεως : 1898
Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Εφημέριος εις το χωριό Λούτσιο Λοκρίδος συνελήφθη μαζί με άλλους συγχωριανούς του υπό των κομμουνιστοσυμμοριτών του καπετάν Γιώτη και μετά από φρικτά και ανήκουστα βασανιστήρια, κατεσφάγη την 13- 1-1948
13. Ιερεύς Μιχαήλ Ενωτιάδης
Τόπος Γεννήσεως : Καισαρεία Μ. Ασίας
Έτος Γεννήσεως : 1886
Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Υπηρετούσε εις τον Πύργον Λαρίμνης όταν στις 12- 1 – 1948 επετέθησαν οι κομουνιστοσυμμορίτες του καπετάν Γιώτη. Ο Ιερεύς ήταν βαρειά άρρωστος και δεν μπόρεσε να μετακινηθεί. Συνελήφθη επί της κλίνης του και ωδηγήθη έξω από το χωριό όπου εξετελέσθη δια πολυβόλου.
14. Ιερεύς Σπυρίδων Καραϊνδρος
Τόπος Γεννήσεως : Δρυμαία Λοκρίδος
Έτος Γεννήσεως : 1877
Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Συνελήφθη υπό των συμμοριτών του Ε.Α.Μ – Ε.Λ.Α.Σ την 19.1.44 λόγω της εθνικής του δράσεως. Ο ιερεύς ήτο γέρων 67 χρόνων και είχε 13 παιδιά. Τον έσυραν μέσα στα χιόνια του Καλλιδρόμου και καθοδόν τον βασάνιζαν απάνθρωπο. Έχωναν στα νύχτια του μυτερά καλάμια. Του έκοψαν τα δάκτυλα των ποδιών του. Τελικά τον κατέσφαξαν.
15. Ιερεύς Χρίστος Γ. Κακαβάς
Τόπος Γεννήσεως : Δομιανοί Ευρυατανίας
Έτος Γεννήσεως : 1876
Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Οι κομουνιστοσυμμορίτες του καπετάν Γιώτη συνέλαβαν τον ιερέα στις 27-9-47 εντός της οικίας του. Σιδηροδέσμιο τον οδηγούν στο χωριό Βράχα. Εβδομήντα τριών χρονών γέροντα τον δέρνουν συνεχώς ενώ το αίμα τρέχει από τις πληγές του. Με ένα μαστίγιο και ένα σιδερένιο ραβδί του ανοίγουν το κεφάλι. Την 1η Οκτωβρίου τον μεταφέρουν σε μια απόκρημνη χαράδρα, στη θέση «Μοναστήρι Βράχας». Τον ανέβασαν επάνω σε ένα σταυρό και του κάρφωσαν, χέρια και πόδια. Τον κτυπούν και τον λογχίζουν. Και έτσι όπως είναι, τον γκρέμισαν στη χαράδρα.
16. Ιερεύς Αθανάσιος Πιάς
Τόπος Γεννήσεως : Ελατόβρυση Ναυπακτίας
Έτος Γεννήσεως : 1890
Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Στις 11 Μαΐου 1947 οι κομουνιστοσυμμορίτες του Καπετάν Γιώτη συνέλαβαν τον ιερέα και πολλούς κατοίκους του χωριού. Οδηγήθηκαν όλοι στο δάσος τον Κρυονεριών στη θέση «Λάλκα». Εκεί άρχισε το μαρτύριο. Έδεσαν τον ιερέα σε ένα έλατο. Ο δήμιος του Γιώτη άρχισε να λογχίζη τον ιερέα. Πρώτα στην αριστερή ωμοπλάτη. Ύστερα στη δεξιά. Μετά στην κοιλιά. Ο τελευταίος λογχισμός ήταν στο κεφάλι. Το μαρτύριο της πρεσβυτέρας αρχίζει από τη στιγμή αυτή. Μετά από πολυήμερες έρευνες, βρήκε το νεκρό του παπά. Κάτω από κλαδιά και πέτρες, όπου οι δήμιοι του τον είχαν πετάξει με ένα σχοινί στο λαιμό.
17. Ιερεύς Αργύριος Βούρβας
Τόπος Γεννήσεως : Βίνιανη Καρπενησίου
Έτος Γεννήσεως : 1905
Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Χειροτονήθηκε ιερεύς το 1942 και έγινε εφημέριος του χωριού του. Το 1948, αυτός και πολλοί κάτοικοι του χωριού του, φοβούμενοι τους συμμορίτες κατέφυγαν στο Καρπενήσι. Τον Ιανουάριο του 1948, οι δολοφόνοι του καπετάν Γιώτη κατέλαβαν το Καρπενήσι και άρχισαν γενική σφαγή μεγάλων, μικρών, νηπίων, ανδρών και γυναικών. Ο ιερεύς Βούρβας αφού υπέστη φρικτά βασανιστήρια κατεσφάγη και μαζί με άλλους πενήντα, ερρίφθη σε ένα κοινό λάκκο.
18.Ιερεύς Δημήτριος Κ. Βαστάκης
Τόπος Γεννήσεως : Δομιανούς Ευρυτανίας
Έτος Γεννήσεως : 1900
Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Στις 18.12.42 συνελήφθη από τους Ιταλούς και υπεβλήθη σε φρικτά βασανιστήρια που μόνον οι δολοφόνοι του ΚΚΕ υποβάλλουν τα θύματά τους. Τελείως παραμορφωμένο, με τα χέρια βγαλμένα από τις αρθρώσεις, στις 24.12.42 οι Ιταλοί τον έριξαν σε ένα καιόμενο σπίτι και τον έκαψαν ζωντανό.
19. Ιερεύς Νικόδημος Ραφτογιάννης
Τόπος Γεννήσεως : Προυσσό Ευρυτανίας
Έτος Γεννήσεως : 1909
Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Ιερομόναχος στη μονή Προυσσού. Στις 6.8.44 συνελήφθη υπό των Γερμανών στο Μεγάλο Χωριό Ευρυτανίας και μετεφέρθη στο Καρπενήσι. Τον κρέμασαν μπροστά στο Γυμνάσιο χωρίς πολλές διαδικασίες για τον εκφοβισμό των κατοίκων.
20. Ιερεύς Κωνσταντίνος Σπανός
Τόπος Γεννήσεως : Νεράιδα Αγράφων
Έτος Γεννήσεως : 1893
Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Συνελήφθη από τους κομουνιστοσυμμορίτες του καπετάν Γιώτη στο χωριό του, στις 18.4.47, Δευτέρα ημέρα του Πάσχα. Τον οδήγησαν μαζί με άλλους κατοίκους στο βουνό Βουλγάρα Κλειτσού. Υπεβλήθη σε φρικτά και ακατανόμαστα βασανιστήρια και εξευτελισμούς. Στο τέλος οι δολοφόνοι του Κ.Κ.Ε του συνέτριψαν με ρόπαλο το κεφάλι.
21.Ιερεύς Ηλίας Αλέξιος
Τόπος Γεννήσεως : Κτημένια Ευρυτανίας
Έτος Γεννήσεως : 1907
Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Εφονεύθη υπό των σφαγέων κομουνιστοσυμμοριτών του καπετάν Γιώτη στις 9 Ιουνίου 1947 κατά την επίθεσι των προδοτών εναντίον του χωριού του και ενώ προσπαθούσε να προφυλάξη τις γυναίκες και τα παιδιά από τα πυρά των συμμοριτών του «Δημοκρατικού Στρατού».
22. Ιερεύς Θεοφάνης Μπίκας
Τόπος Γεννήσεως : Δυτ. Φραγκίστα Ευρυτανίας
Έτος Γεννήσεως : 1907
Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Στις 25 Ιουλίου 1947 οι δολοφόνοι κομουνιστοσυμμορίτες του καπετάν Γιώτη συνέλαβαν τον ιερέα την ώρα που έψαλλε τον εσπερινό στην εκκλησία. Τον μετέφεραν στη θέσι «Κληματσίδα» έξω από το χωριό. Χόρτασαν τη μανία τους βασανίζοντάς τον φοβερά και τέλος τον σκότωσαν φυτεύοντάς του μια σφαίρα στο κεφάλι.

ΠΑΤΡΙΑ=ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ-ΕΛΛΑΣ