Αποκαλυφθε'ντα - το καπιταλιστικό δίκτυο που τρέχει τον κόσμο Ενημερώθηκε 13:15 24 Οκτωβρίου, 2011 από τον Andy Coghlan και Debora MacKenzie Ζήτημα Περιοδικό 2835 . Εγγραφείτε και εκτός Για παρόμοιες ιστορίες, επισκεφθείτε το Οικονομίας και Οικονομικών οδηγός Θέμα Καθώς οι διαμαρτυρίες κατά της οικονομικής δύναμης σαρώνουν τον κόσμο αυτή την εβδομάδα, η επιστήμη μπορεί να επιβεβαιώσει τους χειρότερους φόβους των διαδηλωτών ». Μια ανάλυση των σχέσεων μεταξύ 43.000 πολυεθνικές εταιρίες εντόπισε μια σχετικά μικρή ομάδα των επιχειρήσεων , κυρίως των τραπεζών, με δυσανάλογη εξουσία επί της παγκόσμιας οικονομίας. Παραδοχές της μελέτης έχουν προσελκύσει κάποια κριτική, αλλά συγκρότημα αναλυτές συστημάτων σε επαφή με New Scientist λένε ότι είναι μια μοναδική προσπάθεια να ξεμπερδέψουν τον έλεγχο της παγκόσμιας οικονομίας. Ώθηση την ανάλυση περαιτέρω, λένε, θα μπορούσε να βοηθήσει να προσδιορίσει τρόπους για να κάνει παγκόσμιο καπιταλισμό πιο σταθερή. Η ιδέα ότι μερικοί τραπεζίτες ελέγχουν ένα μεγάλο κομμάτι της παγκόσμιας οικονομίας δεν μπορεί να φαίνεται σαν είδηση ​​στη Νέα Υόρκη Καταλαμβάνουν Wall Street κίνημα και διαδηλωτές αλλού ( βλέπε φωτογραφία ). Αλλά η μελέτη, από ένα τρίο των πολύπλοκων συστημάτων θεωρητικοί στο Ελβετικό Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Τεχνολογίας στη Ζυρίχη, είναι ο πρώτος που θα πάει πέρα από την ιδεολογία για να προσδιορίσει εμπειρικά ένα τέτοιο δίκτυο του ρεύματος. Συνδυάζει τα μαθηματικά καιρό χρησιμοποιούνται για την μοντελοποίηση φυσικών συστημάτων με πλήρη εταιρικά στοιχεία της ιδιοκτησίας χάρτη μεταξύ των πολυεθνικών εταιριών του κόσμου (πολυεθνικές). "Η πραγματικότητα είναι τόσο πολύπλοκη, πρέπει να απομακρυνθούμε από το δόγμα, είτε πρόκειται για θεωρίες συνωμοσίας ή της ελεύθερης αγοράς», λέει ο James Glattfelder . «Η ανάλυσή μας είναι η πραγματικότητα με βάση το." Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι μερικές πολυεθνικές κατέχουν μεγάλα τμήματα της οικονομίας του κόσμου, αλλά περιλαμβάνεται μόνο έναν περιορισμένο αριθμό εταιρειών και παραλείπεται έμμεση ιδιοκτησίες, έτσι δεν θα μπορούσε να πει πώς αυτό επηρέασε την παγκόσμια οικονομία - αν αυτό γίνει περισσότερο ή λιγότερο σταθερό, για παράδειγμα. Η ομάδα μπορεί Ζυρίχη. Από Orbis 2007 , μια βάση δεδομένων που 37 εκατομμύρια επιχειρήσεις και επενδυτές σε όλο τον κόσμο, που έβγαλε όλα τα 43.060 πολυεθνικές και τις ιδιοκτησίες που συνδέει το μερίδιο τους. Στη συνέχεια κατασκευάστηκε ένα μοντέλο του οποίου οι εταιρείες που ελέγχονται μέσω δικτύων άλλων μετοχών, σε συνδυασμό με λειτουργικά έσοδα κάθε εταιρείας, για να χαρτογραφήσουν τη δομή της οικονομικής εξουσίας. Το έργο, το οποίο δημοσιεύεται στο PLoS One , αποκάλυψε έναν πυρήνα από 1318 επιχειρήσεις με σύμπλεξη ιδιοκτησίες (βλ. εικόνα). Κάθε ένα από τα 1318 είχε δεσμούς με δύο ή περισσότερες άλλες εταιρείες, και κατά μέσο όρο, που συνδέθηκαν με 20. Επιπλέον, αν και αντιπροσώπευαν το 20 τοις εκατό των παγκόσμιων λειτουργικών εσόδων, το 1318 εμφανίστηκε σε συλλογικά κατέχουν μέσω των μετοχών τους την πλειοψηφία των μεγάλων blue chip του κόσμου και των επιχειρήσεων μεταποίησης - η "πραγματική" οικονομία - που αντιπροσωπεύουν ένα επιπλέον 60 τοις εκατό των παγκόσμιων εσόδων . Όταν η ομάδα ακόμη ξετυλιχτεί η ιστοσελίδα της κυριότητας, βρέθηκαν πολλά από αυτήν παρακολουθούνται πίσω σε μια "υπερ-οντότητα» από 147 ακόμα πιο σφιχτά δεμένη εταιρείες - όλες της ιδιοκτησίας τους πραγματοποιήθηκε από τα άλλα μέλη της υπερ-οντότητα - ότι η ελεγχόμενη 40 τοις εκατό του συνολικού πλούτου του δικτύου. "Στην πραγματικότητα, λιγότερο από το 1 τοις εκατό από τις εταιρείες ήταν σε θέση να ελέγχουν το 40 τοις εκατό του συνόλου του δικτύου», λέει ο Glattfelder. Οι περισσότεροι ήταν χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Το top 20 περιλαμβάνεται η Barclays Bank, η JPMorgan Chase & Co, και The Goldman Sachs Group. John Driffill του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, ειδικός σε θέματα μακροοικονομίας, λέει ότι η αξία της ανάλυσης δεν είναι μόνο να δούμε αν ένας μικρός αριθμός των ανθρώπων που ελέγχει την παγκόσμια οικονομία, αλλά μάλλον τις ιδέες του στην οικονομική σταθερότητα. Συγκέντρωση της εξουσίας δεν είναι καλό ή κακό από μόνο του, λέει ότι η ομάδα της Ζυρίχης, αλλά σφιχτό διασυνδέσεις του πυρήνα θα μπορούσε να είναι. Καθώς ο κόσμος έμαθε το 2008, τα δίκτυα αυτά είναι ασταθή . "Αν κάποιος [εταιρεία] υποφέρει αγωνία», λέει ο Glattfelder, "αυτό διαδίδεται." «Είναι ανησυχητικό να δούμε πώς συνδεδεμένα τα πράγματα είναι πραγματικά," συμφωνεί Γιώργος Sugihara του Ινστιτούτου Ωκεανογραφίας Scripps στη Λα Χόγια, Καλιφόρνια, μια σύνθετη έμπειρα συστήματα που έχει ενημερωθεί η Deutsche Bank. Yaneer Bar-Yam, επικεφαλής του New England Complex Systems Institute (NECSI), προειδοποιεί ότι η ανάλυση αναλάβει την κυριότητα ισοδυναμεί με έλεγχο, η οποία δεν είναι πάντα αλήθεια. Οι περισσότερες μετοχές της εταιρείας που κατέχονται από διαχειριστές κεφαλαίων που μπορεί ή δεν μπορεί να ελέγχει ό, τι οι εταιρείες που μέρος-τη δική πραγματικά να κάνουμε. Ο αντίκτυπος αυτής της συμπεριφοράς του συστήματος, λέει, χρειάζεται περισσότερη ανάλυση. Είναι καθοριστικής σημασίας, αναγνωρίζοντας την αρχιτεκτονική της παγκόσμιας οικονομικής ισχύος, η ανάλυση θα μπορούσε να βοηθήσει να γίνει πιο σταθερό. Με την εύρεση των ευάλωτων πτυχών του συστήματος, οι οικονομολόγοι μπορούν να προτείνουν μέτρα για την πρόληψη μελλοντικών καταρρέει εξαπλώνεται μέσω της ολόκληρη την οικονομία. Glattfelder λέει ότι μπορεί να χρειαστεί παγκόσμια αντιμονοπωλιακών κανόνων, που υπάρχουν σήμερα μόνο σε εθνικό επίπεδο, για τον περιορισμό υπερ-σύνδεση μεταξύ των πολυεθνικών. Sugihara λέει ότι η ανάλυση υποδεικνύει μια πιθανή λύση: οι επιχειρήσεις θα πρέπει να φορολογούνται για υπέρβαση διασυνδεσιμότητα να αποθαρρύνουν τον κίνδυνο αυτό. Ένα πράγμα που δεν θα συμπίπτει με κάποια από τα αιτήματα των διαδηλωτών »: η υπερ-οντότητα είναι απίθανο να είναι η σκόπιμη αποτέλεσμα μιας συνωμοσίας για να κυβερνήσει τον κόσμο. "Τέτοιες δομές είναι κοινά στη φύση», λέει ο Sugihara. Οι νεοεισερχόμενοι σε οποιοδήποτε δίκτυο για να συνδεθείτε προτίμηση ιδιαίτερα συνδεδεμένα μέλη. Πολυεθνικές αγοράζουν μετοχές σε κάθε άλλη για επαγγελματικούς λόγους, όχι για παγκόσμια κυριαρχία. Εάν τα συμπλέγματα συνεκτικότητας, το ίδιο κάνει ο πλούτος, λέει ο Dan Braha του NECSI: σε παρόμοια μοντέλα, το χρήμα ρέει προς τα πιο υψηλά συνδεδεμένα μέλη. Η μελέτη Ζυρίχη, λέει Sugihara, "αποτελεί ισχυρή απόδειξη ότι απλοί κανόνες που διέπουν τις πολυεθνικές δημιουργούν αυθόρμητα σε μεγάλο βαθμό συνδεδεμένες ομάδες". Ή, όπως το θέτει ο Braha: "Το Occupy Wall Street ισχυρίζονται ότι το 1 τοις εκατό των ανθρώπων που έχουν το μεγαλύτερο μέρος του πλούτου αντανακλά μια λογική φάση της αυτο-οργάνωσης της οικονομίας." Έτσι, η υπερ-οντότητα δεν μπορεί να προκύψει από συνωμοσία. Το πραγματικό ερώτημα, λέει ότι η ομάδα της Ζυρίχης, είναι το κατά πόσον μπορεί να ασκήσει συντονισμένη πολιτική εξουσία. Driffill αισθάνεται 147 είναι πάρα πολλά για τη διατήρηση της συμπαιγνίας. Braha υποπτεύεται ότι θα ανταγωνιστεί στην αγορά, αλλά δρουν από κοινού για τα κοινά συμφέροντα. Αντίσταση αλλαγές στη δομή του δικτύου μπορεί να είναι ένα τέτοιο κοινό συμφέρον. Όταν αυτό το άρθρο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά, το σχόλιο στην τελευταία πρόταση της παραγράφου αρχή "Είναι καθοριστικής σημασίας, αναγνωρίζοντας την αρχιτεκτονική της παγκόσμιας οικονομικής ισχύος ..." ήταν misattributed. Το top 50 από τις 147 εταιρείες superconnected 1. Barclays plc 2. Κεφαλαίου των εταιρειών Group Inc 3. FMR Corporation 4. AXA 5. State Street Corporation 6. JP Morgan Chase & Co 7. Legal & General Group plc 8. Vanguard Group Inc 9. UBS AG 10. Merrill Lynch & Co Inc 11. Wellington Management Co LLP 12. Deutsche Bank AG 13. Franklin Resources Inc 14. Credit Suisse Group 15. Walton Enterprises LLC 16. Bank of New York Mellon Corp 17. Natixis 18. Η Goldman Sachs Group Inc 19. T Rowe Price Group Inc 20. Legg Mason Inc 21. Morgan Stanley 22. Mitsubishi UFJ Financial Group Inc 23. Northern Trust Corporation 24. Société Générale 25. Bank of America Corporation 26. Lloyds TSB Group plc 27. Invesco plc 28. Allianz SE 29. TIAA 30. Old Mutual Δημόσια Εταιρεία Περιορισμένης Ευθύνης 31. Aviva plc 32. Schroders plc 33. Dodge & Cox 34. Lehman Brothers Holdings Inc * 35. Sun Life Financial Inc 36. Standard Life plc 37. CNCE 38. Nomura Holdings Inc 39. Η Εταιρεία εμπιστοσύνη Αποθετήριο 40. Massachusetts Ασφάλειες Ζωής Αμοιβαία 41. Η ING Groep NV 42. Brandes Investment Partners LP 43. Unicredito Italiano SPA 44. Deposit Insurance Corporation της Ιαπωνίας 45. Vereniging Aegon 46. BNP Paribas 47. Συγγενείς Διευθυντές Συγκροτήματος Inc 48. Resona Holdings Inc 49. Capital Group International Inc 50. Κίνα Όμιλος Εταιρία Πετροχημικών * Lehman εξακολουθεί να υφίσταται στο σύνολο δεδομένων που χρησιμοποιούνται 2007 Γραφικά: Τα 1318 πολυεθνικές εταιρίες που αποτελούν τον πυρήνα της οικονομίας (Δεδομένα: PLoS One )

..Αποκαλυφθε'ντα - το καπιταλιστικό δίκτυο που τρέχει τον κόσμο

• Ενημερώθηκε 13:15 24 Οκτωβρίου, 2011 από τον Andy Coghlan και Debora MacKenzie
• Ζήτημα Περιοδικό 2835 . Εγγραφείτε και εκτός
• Για παρόμοιες ιστορίες, επισκεφθείτε το Οικονομίας και Οικονομικών οδηγός Θέμα

Καθώς οι διαμαρτυρίες κατά της οικονομικής δύναμης σαρώνουν τον κόσμοαυτή την εβδομάδα, η επιστήμη μπορεί να επιβεβαιώσει τους χειρότερους φόβους των διαδηλωτών ». Μια ανάλυση των σχέσεων μεταξύ 43.000 πολυεθνικές εταιρίες εντόπισε μια σχετικά μικρή ομάδα των επιχειρήσεων , κυρίως των τραπεζών, με δυσανάλογη εξουσία επί της παγκόσμιας οικονομίας.

Παραδοχές της μελέτης έχουν προσελκύσει κάποια κριτική, αλλά συγκρότημα αναλυτές συστημάτων σε επαφή με New Scientist λένε ότι είναι μια μοναδική προσπάθεια να ξεμπερδέψουν τον έλεγχο της παγκόσμιας οικονομίας. Ώθηση την ανάλυση περαιτέρω, λένε, θα μπορούσε να βοηθήσει να προσδιορίσει τρόπους για να κάνει παγκόσμιο καπιταλισμό πιο σταθερή.

Η ιδέα ότι μερικοί τραπεζίτες ελέγχουν ένα μεγάλο κομμάτι της παγκόσμιας οικονομίας δεν μπορεί να φαίνεται σαν είδηση ​​στη Νέα Υόρκη Καταλαμβάνουν Wall Street κίνημα και διαδηλωτές αλλού ( βλέπε φωτογραφία ). Αλλά η μελέτη, από ένα τρίο των πολύπλοκων συστημάτων θεωρητικοί στο Ελβετικό Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Τεχνολογίας στη Ζυρίχη, είναι ο πρώτος που θα πάει πέρα από την ιδεολογία για να προσδιορίσει εμπειρικά ένα τέτοιο δίκτυο του ρεύματος. Συνδυάζει τα μαθηματικά καιρό χρησιμοποιούνται για την μοντελοποίηση φυσικών συστημάτων με πλήρη εταιρικά στοιχεία της ιδιοκτησίας χάρτη μεταξύ των πολυεθνικών εταιριών του κόσμου (πολυεθνικές).

"Η πραγματικότητα είναι τόσο πολύπλοκη, πρέπει να απομακρυνθούμε από το δόγμα, είτε πρόκειται για θεωρίες συνωμοσίας ή της ελεύθερης αγοράς», λέει ο James Glattfelder . «Η ανάλυσή μας είναι η πραγματικότητα με βάση το."

Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι μερικές πολυεθνικές κατέχουν μεγάλα τμήματα της οικονομίας του κόσμου, αλλά περιλαμβάνεται μόνο έναν περιορισμένο αριθμό εταιρειών και παραλείπεται έμμεση ιδιοκτησίες, έτσι δεν θα μπορούσε να πει πώς αυτό επηρέασε την παγκόσμια οικονομία - αν αυτό γίνει περισσότερο ή λιγότερο σταθερό, για παράδειγμα.

Η ομάδα μπορεί Ζυρίχη. Από Orbis 2007 , μια βάση δεδομένων που 37 εκατομμύρια επιχειρήσεις και επενδυτές σε όλο τον κόσμο, που έβγαλε όλα τα 43.060 πολυεθνικές και τις ιδιοκτησίες που συνδέει το μερίδιο τους. Στη συνέχεια κατασκευάστηκε ένα μοντέλο του οποίου οι εταιρείες που ελέγχονται μέσω δικτύων άλλων μετοχών, σε συνδυασμό με λειτουργικά έσοδα κάθε εταιρείας, για να χαρτογραφήσουν τη δομή της οικονομικής εξουσίας.

Το έργο, το οποίο δημοσιεύεται στο PLoS One , αποκάλυψε έναν πυρήνα από 1318 επιχειρήσεις με σύμπλεξη ιδιοκτησίες (βλ. εικόνα). Κάθε ένα από τα 1318 είχε δεσμούς με δύο ή περισσότερες άλλες εταιρείες, και κατά μέσο όρο, που συνδέθηκαν με 20. Επιπλέον, αν και αντιπροσώπευαν το 20 τοις εκατό των παγκόσμιων λειτουργικών εσόδων, το 1318 εμφανίστηκε σε συλλογικά κατέχουν μέσω των μετοχών τους την πλειοψηφία των μεγάλων blue chip του κόσμου και των επιχειρήσεων μεταποίησης - η "πραγματική" οικονομία - που αντιπροσωπεύουν ένα επιπλέον 60 τοις εκατό των παγκόσμιων εσόδων .

Όταν η ομάδα ακόμη ξετυλιχτεί η ιστοσελίδα της κυριότητας, βρέθηκαν πολλά από αυτήν παρακολουθούνται πίσω σε μια "υπερ-οντότητα» από 147 ακόμα πιο σφιχτά δεμένη εταιρείες - όλες της ιδιοκτησίας τους πραγματοποιήθηκε από τα άλλα μέλη της υπερ-οντότητα - ότι η ελεγχόμενη 40 τοις εκατό του συνολικού πλούτου του δικτύου. "Στην πραγματικότητα, λιγότερο από το 1 τοις εκατό από τις εταιρείες ήταν σε θέση να ελέγχουν το 40 τοις εκατό του συνόλου του δικτύου», λέει ο Glattfelder. Οι περισσότεροι ήταν χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Το top 20 περιλαμβάνεται η Barclays Bank, η JPMorgan Chase & Co, και The Goldman Sachs Group.

John Driffill του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, ειδικός σε θέματα μακροοικονομίας, λέει ότι η αξία της ανάλυσης δεν είναι μόνο να δούμε αν ένας μικρός αριθμός των ανθρώπων που ελέγχει την παγκόσμια οικονομία, αλλά μάλλον τις ιδέες του στην οικονομική σταθερότητα.

Συγκέντρωση της εξουσίας δεν είναι καλό ή κακό από μόνο του, λέει ότι η ομάδα της Ζυρίχης, αλλά σφιχτό διασυνδέσεις του πυρήνα θα μπορούσε να είναι. Καθώς ο κόσμος έμαθε το 2008, τα δίκτυα αυτά είναι ασταθή . "Αν κάποιος [εταιρεία] υποφέρει αγωνία», λέει ο Glattfelder, "αυτό διαδίδεται."

«Είναι ανησυχητικό να δούμε πώς συνδεδεμένα τα πράγματα είναι πραγματικά," συμφωνεί Γιώργος Sugihara του Ινστιτούτου Ωκεανογραφίας Scripps στη Λα Χόγια, Καλιφόρνια, μια σύνθετη έμπειρα συστήματα που έχει ενημερωθεί η Deutsche Bank.

Yaneer Bar-Yam, επικεφαλής του New England Complex Systems Institute (NECSI), προειδοποιεί ότι η ανάλυση αναλάβει την κυριότητα ισοδυναμεί με έλεγχο, η οποία δεν είναι πάντα αλήθεια. Οι περισσότερες μετοχές της εταιρείας που κατέχονται από διαχειριστές κεφαλαίων που μπορεί ή δεν μπορεί να ελέγχει ό, τι οι εταιρείες που μέρος-τη δική πραγματικά να κάνουμε.Ο αντίκτυπος αυτής της συμπεριφοράς του συστήματος, λέει, χρειάζεται περισσότερη ανάλυση.

Είναι καθοριστικής σημασίας, αναγνωρίζοντας την αρχιτεκτονική της παγκόσμιας οικονομικής ισχύος, η ανάλυση θα μπορούσε να βοηθήσει να γίνει πιο σταθερό. Με την εύρεση των ευάλωτων πτυχών του συστήματος, οι οικονομολόγοι μπορούν να προτείνουν μέτρα για την πρόληψη μελλοντικών καταρρέει εξαπλώνεται μέσω της ολόκληρη την οικονομία. Glattfelder λέει ότι μπορεί να χρειαστεί παγκόσμια αντιμονοπωλιακών κανόνων, που υπάρχουν σήμερα μόνο σε εθνικό επίπεδο, για τον περιορισμό υπερ-σύνδεση μεταξύ των πολυεθνικών. Sugihara λέει ότι η ανάλυση υποδεικνύει μια πιθανή λύση: οι επιχειρήσεις θα πρέπει να φορολογούνται για υπέρβαση διασυνδεσιμότητα να αποθαρρύνουν τον κίνδυνο αυτό.

Ένα πράγμα που δεν θα συμπίπτει με κάποια από τα αιτήματα των διαδηλωτών »: η υπερ-οντότητα είναι απίθανο να είναι η σκόπιμη αποτέλεσμα μιας συνωμοσίας για να κυβερνήσει τον κόσμο. "Τέτοιες δομές είναι κοινά στη φύση», λέει ο Sugihara.

Οι νεοεισερχόμενοι σε οποιοδήποτε δίκτυο για να συνδεθείτε προτίμηση ιδιαίτερα συνδεδεμένα μέλη. Πολυεθνικές αγοράζουν μετοχές σε κάθε άλλη για επαγγελματικούς λόγους, όχι για παγκόσμια κυριαρχία. Εάν τα συμπλέγματα συνεκτικότητας, το ίδιο κάνει ο πλούτος, λέει ο Dan Braha του NECSI: σε παρόμοια μοντέλα, το χρήμα ρέει προς τα πιο υψηλά συνδεδεμένα μέλη. Η μελέτη Ζυρίχη, λέει Sugihara, "αποτελεί ισχυρή απόδειξη ότι απλοί κανόνες που διέπουν τις πολυεθνικές δημιουργούν αυθόρμητα σε μεγάλο βαθμό συνδεδεμένες ομάδες". Ή, όπως το θέτει ο Braha: "Το Occupy Wall Street ισχυρίζονται ότι το 1 τοις εκατό των ανθρώπων που έχουν το μεγαλύτερο μέρος του πλούτου αντανακλά μια λογική φάση της αυτο-οργάνωσης της οικονομίας."

Έτσι, η υπερ-οντότητα δεν μπορεί να προκύψει από συνωμοσία. Το πραγματικό ερώτημα, λέει ότι η ομάδα της Ζυρίχης, είναι το κατά πόσον μπορεί να ασκήσει συντονισμένη πολιτική εξουσία. Driffill αισθάνεται 147 είναι πάρα πολλά για τη διατήρηση της συμπαιγνίας. Braha υποπτεύεται ότι θα ανταγωνιστεί στην αγορά, αλλά δρουν από κοινού για τα κοινά συμφέροντα.Αντίσταση αλλαγές στη δομή του δικτύου μπορεί να είναι ένα τέτοιο κοινό συμφέρον.

Όταν αυτό το άρθρο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά, το σχόλιο στην τελευταία πρόταση της παραγράφου αρχή "Είναι καθοριστικής σημασίας, αναγνωρίζοντας την αρχιτεκτονική της παγκόσμιας οικονομικής ισχύος ..." ήταν misattributed.

Το top 50 από τις 147 εταιρείες superconnected

1. Barclays plc 
2. Κεφαλαίου των εταιρειών Group Inc 
3. FMR Corporation 
4. AXA 
5. State Street Corporation 
6. JP Morgan Chase & Co 
7. Legal & General Group plc 
8. Vanguard Group Inc 
9. UBS AG 
10. Merrill Lynch & Co Inc 
11. Wellington Management Co LLP 
12. Deutsche Bank AG 
13. Franklin Resources Inc 
14. Credit Suisse Group 
15. Walton Enterprises LLC 
16. Bank of New York Mellon Corp 
17. Natixis 
18. Η Goldman Sachs Group Inc 
19. T Rowe Price Group Inc 
20. Legg Mason Inc 
21. Morgan Stanley 
22. Mitsubishi UFJ Financial Group Inc 
23. Northern Trust Corporation 
24. Société Générale 
25. Bank of America Corporation 
26. Lloyds TSB Group plc 
27. Invesco plc 
28. Allianz SE 29. TIAA 
30. Old Mutual Δημόσια Εταιρεία Περιορισμένης Ευθύνης 
31. Aviva plc 
32. Schroders plc 
33. Dodge & Cox 
34. Lehman Brothers Holdings Inc * 
35. Sun Life Financial Inc 
36. Standard Life plc 
37. CNCE 
38. Nomura Holdings Inc 
39. Η Εταιρεία εμπιστοσύνη Αποθετήριο 
40. Massachusetts Ασφάλειες Ζωής Αμοιβαία 
41. Η ING Groep NV 
42. Brandes Investment Partners LP 
43. Unicredito Italiano SPA 
44. Deposit Insurance Corporation της Ιαπωνίας 
45. Vereniging Aegon 
46. BNP Paribas 
47. Συγγενείς Διευθυντές Συγκροτήματος Inc 
48. Resona Holdings Inc 
49. Capital Group International Inc 
50. Κίνα Όμιλος Εταιρία Πετροχημικών

* Lehman εξακολουθεί να υφίσταται στο σύνολο δεδομένων που χρησιμοποιούνται 2007

Γραφικά: Τα 1318 πολυεθνικές εταιρίες που αποτελούν τον πυρήνα της οικονομίας

(Δεδομένα: PLoS One )